Op Netflix staan tientallen documentaires en series die iets met True Crime te maken hebben. Seriemoordenaars, detectives, dokters en slachtoffers; iedereen komt aan het woord. Niet al deze documentaires zijn van hetzelfde kaliber. De volgende vijf zullen doen huiveren en griezelen, maar zetten je vooral aan het denken.

5. Real Detective

Real Detective is een interessante toenadering van het true crime genre. De serie verscheen in 2016 op de streamingwebsite en kende meteen een enorm succes. Real Detective is een documentaire, maar neemt de vorm van een fictieserie aan. Verschillende detectives vertellen ons over de moeilijkste of vreemdste zaak die ze onderzocht hebben. De detectives worden aan het woord gelaten, maar er worden vooral beelden getoond van acteurs die het verhaal naspelen. De serie heeft momenteel 2 seizoenen met 16 afleveringen in totaal. Elke aflevering duurt ongeveer 40 minuten.

De zaken die in het programma besproken worden zijn niet heel bekend. Hierdoor kom je een heleboel nieuwe informatie te weten. Op het einde van de aflevering tonen ze foto’s van de echte slachtoffers en daders. De acteurs zijn vaak heel erg zorgvuldig uitgekozen, ze lijken sprekend op de mensen over wie het echte verhaal gaat. We komen ook te weten hoe het nu uiteindelijk met de detective gaat. De focus ligt immers erg op hen en hoe zij de zaak ervaren hebben. Niet zo zeer op de moord zelf.

4. I AM A KILLER

I AM A KILLER schrikt meteen af met de titel in all caps en het woord killer. En dat is precies de bedoeling. In tegenstelling tot nummer 4 draait het hier niet om de onderzoekers die het kwaad bestrijden, maar degenen die ze bestrijden: de moordenaars. I AM A KILLER verscheen in 2018 en telt 1 seizoen van 10 afleveringen. Per aflevering komen een ter dood veroordeelde moordenaar en naasten zo’n 50 minuten aan het woord.

De serie focust zich op 10 mannen die veroordeeld zijn tot de dood. De doodstraf is namelijk nog mogelijk in verschillende staten van de Verenigde Staten. Zij vertellen hun kant van het verhaal. Ook naasten zoals cipiers en familieleden komen aan het woord, soms ook om de gevangenen tegen te spreken. De veroordeelde vertellen het verhaal zoals zij het geloven. De serie wil duidelijk ook het fenomeen van de doodstraf terug bespreekbaar maken. Het gevangenis en rechtssysteem in de Verenigde Staten is duidelijk nog ver van perfect.

Watched I am a Killer #Netflix Cleverly edited, superbly paced and chilling. Each chosen subject on death row had a numbing childhood of no love and excessive abuse followed by drug addiction. Not an excuse but maybe an explanation.

— susan penhaligon 〓〓 (@susanpenhaligon) August 10, 2019

3. Who killed little Gregory?

Who killed little Gregory? Een vraag die eigenlijk nooit werd opgelost. Deze documentaire gaat over de onopgeloste moord op de 4-jarige Grégory Villemin uit Frankrijk in de jaren ’80. De serie is dan ook in het Frans, in tegenstelling tot de vorige twee die in het Engels zijn. De documentaire is nieuw en verscheen op 20 november 2019. Er zijn 5 episodes die een uur duren. In 5 uur kom je het intrigerende verhaal over de kleine Grégory tot in het kleinste detail te weten.

Grégory verdween uit de voortuin waar hij aan spelen was en werd teruggevonden in een rivier. Zijn handen en voeten waren vastgebonden en een muts was over zijn hoofd getrokken. Voor de moord kreeg de familie te maken met verschillende bedreigingen via de telefoon en brieven. De documentaire is gestructureerd en enorm mooi gefilmd. Mensen die ten tijde iets met de zaak te maken hadden, worden ook aan het woord gelaten. De media wordt sterk bekritiseerd in hoe ze deze zaak behandeld hebben in de jaren ’80.

De serie wekt een heleboel frustraties op omdat iedereen de zaak lijkt tegen te werken, maar je krijgt vooral medelijden met de kleine Grégory.

I'm watching Netflix's new limited series Who Killed Little Gregory? and fucking hell the press/paparazzi are another breed, such bloodthirsty bastards. Imagine snapping away at a child's funeral while the parents can barely stand with grief

— Nic (@oedipusbitch) November 20, 2019

I’ve always loved true crime/murder documentaries so I thought I’d give “Who Killed Little Gregory” a watch.

What an absolute idiot. 16 minutes in and I’m sobbing into my husband’s shirt so I don’t wake my sleeping boy. Heartbroken 😞 Time for Disney.

— Emily (@Emilena__x) November 21, 2019

2. Conversations with a killer: the Ted Bundy tapes

Ted Bundy is een van de bekendste seriemoordenaars uit de Verenigde Staten. Iedereen kent zijn verhaal wel en er bestaan tientallen documentaires, films en YouTubevideo’s over deze crimineel. Toch is Conversations with a killer: the Ted Bundy tapes een aanrader. Deze documentaire verscheen in 2019 en heeft 4 afleveringen van ongeveer een uur.

De Netflix-documentaire is zo uniek, omdat Bundy wel degelijk zelf aan het woord komt. Een journalist interviewde hem terwijl hij wachtte op de doodsstraf, we krijgen het verhaal van zijn kant te horen. Hoe Bundy werkelijk denkt over de moorden die hij gepleegd heeft en wat er toen in zijn hoofd rondspookte. De serie bestaat uit audio, authentieke beelden en interviews met slachtoffers en Bundy’s familie. Geen gespeelde reconstructies. Alleen de werkelijkheid.

Conversations with a killer: the Ted Bundy tapes schrikt je af en brengt het verhaal op een geheel nieuwe en vooral griezelige manier

i'm watching the ted bundy tapes on netflix and it's giving me nightmares

— tahrima⁷ (@baddestpaki) November 19, 2019

Watching @netflix The Ted Bundy Tapes. Incredibile.Frightening.Shocking.

— R A C H E L E (@RayeCharles) November 19, 2019

1.  Ghosts of Sugar Land

Ghosts of Sugar Land kwam uit in 2019 en is een korte documentaire van 21 minuten. Het thema is ook heel verschillend van de vorige vier. Het gaat hier immers over extremisme. In de documentaire komen een aantal Amerikaanse moslims aan het woord. Ze praten over hun vriend die naar Syrië vertrok om zich aan te sluiten bij de terreurorganisatie IS. Ze rakelen herinneringen op en proberen te begrijpen waarom hij zich liet beïnvloeden door de terreurorganisatie.

De vrienden van ‘Mark’, de verzonnen naam voor de jongen die naar Syrië vertrok, worden anoniem in beeld gebracht. Ze dragen allemaal maskers. Elke vriend wordt gefilmd op een plaats waar hij een foto met Mark heeft genomen. De serie is erg artistiek gefilmd en de verschillende foto’s voegen emotie toe aan het verhaal.

Niet de terrorist wordt in beeld gebracht, maar de naasten. Hoe zagen zij hun vriend voor hun eigen ogen veranderen? Ze zijn bang en voelen zich schuldig. De documentaire slaagt erin om de kijker die emoties ook te laten beleven. Op het einde van de documentaire wordt ‘Marks’ echte naam bekend gemaakt.

Elke maandag, woensdag en vrijdag vind je op onze website een artikel dat deel uitmaakt van een mysteriereeks. 
True crime laat niemand onbewogen. Ook onze redacteurs niet. Op Murder Monday nemen we moorden onder de loep, zowel opgelost als onopgelost.

Tekst en foto: Gitte Scheers