‘Vroeger werd je bakker, leraar of bouwvakker. Maar wat doet de jongvolwassene vandaag om zijn wekelijkse pintjes te verdienen? In Job For Joy brengen we aparte verhalen over ongewone jobs.’ Dat is het slagtekstje waarmee we de afgelopen weken de verhalen van onze jobreeks aan elkaar knoopten. We gingen op zoek naar jonge mensen die op hun eigen manier hun boterham verdienen. Een eigentijdse onderneming of een job die tien jaar geleden nog niet denkbaar was. Zo zijn er onder andere een ghostproducer, een 3D-juwelenprinter of een bitcoinhandelaar gepasseerd. Maar nog meer ging onze reeks over jonge, ambitieuze mensen die hun stempel willen achterlaten.

Generation Z, de jongere broertjes en zusjes van de immer schamper benaderde millennials worden vaak met net zoveel gesnuif geadresseerd. Onder de boomers stromen de fans vaak niet met hele ingelegde reisbussen samen. Luie moederkindjes wiens studies een tienjarenplan bevat. Toch wil ik een lans breken voor deze creatieve eeuwwisselingskinderen. De Anuna De Wevers en Greta Thunbergs van deze wereld verkondigen een boodschap. De manier waarop in het midden gelaten. De nadruk zou hoe dan ook moeten liggen op het feit dat ze iets doén. Een eigenschap die opgaat voor heel de Z-lichting. Ze gaan de straat op voor het klimaat, cultuur, lgbtq-rechten en als het moet zelfs voor de legalisatie van grasmaaien op zondag. Het zijn alles behalve luilakken, je moet alleen de juiste knoppen weten in te drukken.

Een wederkerend onderwerp in de reeks is duurzaamheid. De planetaire problematiek is opgebouwd door verschillende generaties, maar pas de jongste jaren staan we allemaal echt voor een vraagstuk. Hoewel iedereen duchtig mee werkte aan dat probleem – ja, jullie ook boomers – is het toch vooral een drukkend gewicht dat op de schouders van de nieuwe generatie ligt. Ze gaan drie keer per jaar op reis met het vliegtuig, meneer, en ze eten van dat ingevoerd, exotisch gedoe. Misschien wel. De wereld is groter geworden dan het strand van Oostduinkerke en het hellend vlak van Ronquière. Globalisering en zijn schoonheidsfoutjes zijn ouder dan de mensen in wiens schoenen je die wil steken. Maar zij zijn wel diegenen die oplossingen bedenken aan de lopende band.

Plastic maakt de planeet kapot? Dan ontwikkelen we herbruikbare koffiebekers, zeiden de mannen van Core. Juwelen met een hart voor ecologie? Dan moet je bij Nief Collectief zijn. Swapfietsen moeten er dan weer voor zorgen om meer mensen op de fiets te krijgen. Ondertussen ben ik alweer benieuwd naar wat voor jobs en uitvindingen er binnen twintig jaar in een nieuwe reeks van Job For Joy zouden komen.

Tekst en foto: © Eline Tuyaerts

Vroeger werd je bakker, leraar of bouwvakker. Maar wat doet de jongvolwassene vandaag om zijn wekelijkse pintjes te verdienen? In Job For Joy brengen we aparte verhalen over ongewone jobs.