Een wandelvoetbalploeg? Ja, het bestaat. Verschillende clubs uit België hebben er één en daar kan traditieclub KV Mechelen niet in ontbreken.

Het is een druilerige dinsdagavond in november. In het sportcomplex van Bruineveld in Kessel-Lo vindt een wandelvoetbaltoernooi plaats. Bij aankomst zijn er veel bekende clubs zich al aan het warmlopen voor hun eerste match: Club Brugge, Racing Genk, OHL, Zulte Waregem,.. ze zijn er allemaal. Als laatste komen de Old Stars van KV Mechelen uit de catacomben. Ze zijn uitgedost in het zwarte uittenue van de eerste ploeg van KV Mechelen van vorig seizoen.

Wat is wandelvoetbal?

Wat is wandelvoetbal eigenlijk? Eddy Smets, de trainer van de Old Stars van KV Mechelen geeft een gedetailleerde uitleg. ‘Je moet eerst en vooral de leeftijdgrens van 55-60 jaar bereikt hebben om te kunnen meedoen. De belangrijkste regel, met een uitroepingsteken, is dat je niet loopt. Als je het wel doet, is het bijgevolg een overtreding’, legt Eddy uit. Overigens staan er vijf veldspelers op het terrein en wordt het spel hervat met een intrap en niet met een ingooi zoals in het veldvoetbal.

Start van het toernooi

KV Mechelen opent hun toernooi tegen Club Brugge. Het blijkt geen gemakkelijke klus te worden. ‘Die mannen winnen elk toernooi’, waarschuwen de spelers mekaar. En dat blijkt ook zo te zijn. Na een 1-3 voorsprong, kwam Club Brugge nog terug: 5-3 was het eindverdict. Toch is Eddy tevreden. Hij doet de job als coach wel niet alleen. ‘Ik doe het samen met Joke Van Driessche, de afgevaardigde. Door ziekte kan ze er jammer genoeg vandaag niet bijzijn, dus ben ik de enige verantwoordelijke voor de coaching vandaag’, licht Eddy toe.

‘Old Stars’
Hun tweede match weet KV Mechelen te winnen tegen Vissenaken, de nobele onbekende van het toernooi. Het werk van op de trainingen werpt zijn vruchten af. ‘We komen elke vrijdag samen om te trainen en proberen dan ook elke maand één wedstrijd of toernooi mee te pakken.’ Als je de matchen van de Old Stars bekijkt denk je dat ze al lang een hecht team vormen door de open communicatie tegenover mekaar, maar dat blijkt toch niet zo te zijn. ‘We zijn een tweetal jaar geleden opgericht. Het toffe aan de wandelvoetbal is dat je de vrienden van vroeger weer terugziet. Zonder dit zouden we elkaar niet meer terugzien’, besluit Eddy.

Plezier
De groepsfase van het toernooi sluit KV Mechelen af met twee nederlagen, één overwinning en één gelijkspel. De spelers laten het niet aan hun hart komen. Frank Peréz, de doelman of in wandelvoetbaltermen de laatste man, heeft andere doelstellingen. ‘Geen gekwetsten hebben en ons amuseren is zeer belangrijk.‘ Eddy heeft dezelfde mening, al blijft een wedstrijd winnen op je oude dag toch altijd mooi meegenomen. ’Normaal gezien speelt een overwinning geen rol, maar we blijven graag toch de winnaar van over de matchen’, besluit hij. Jammer genoeg dus geen toernooizege voor KV Mechelen. Club Brugge wint de finale van Zulte-Waregem. Dan waren de uitspraken van de Oldies van voor hun partij tegen Club Brugge toch geen leugens.

Tekst en foto’s: © Jarno Herftijd