Vandaag zetten we onze zorgkundigen extra in de kijker. De dag van de verzorgenden en zorgkundigen valt namelijk vandaag op 21 oktober. Samen met de coronacijfers die terug in het rood staan en het feit dat een kwart van de zorgverleners denkt aan stoppen, kan deze dag dienen om iedereen nog maar eens bewust te maken van de sector. Maar hoe zit dat bij studenten? Ervaren zij ook die druk?

Volgens Chris Sorel, opleidingscoördinator Verpleegkunde aan Thomas More, is er op school niet meteen een andere sfeer onder de studenten, buiten de mondmaskers dan. Al nuanceert zij dat wel: ‘Ik hoor wel van collega’s dat studenten bang zijn om met covidpatiënten in contact te komen. Ze zien dat vaak niet zitten en het maakt hen ook bang.’ Scholen kregen de vraag van ziekenhuizen of derde- en vierdejaarsstudenten op de covidafdeling mogen bijstaan. ‘De sfeer in de ziekenhuizen is nu anders. De kans dat je in contact komt met mensen die achteraf positief blijken te zijn bestaat. Goede begeleiding en opvolging van het mentale welzijn vinden we hierbij erg belangrijk’, vult Sorel aan. 

Werkzekerheid

‘Dit jaar zijn veertig meer mensen ingeschreven ten opzichte van vorig jaar. De reden waarom is moeilijk te zeggen’, licht Sorel toe. Meer inschrijvingen klinkt in de eerste plaats contradictorisch, omdat de zorgverleners en studenten uit de zorg veel druk ervaren. ‘Covid had als gevolg dat de zorg meer in de media kwam. Tijdens economische crisissen kiest men ook sneller voor een zorgopleiding omdat je hier jobzekerheid hebt.’

Louise Vincent (22) is student Vroedkunde aan de UCLL hogeschool: ‘Ik ben begonnen aan deze opleiding omdat ik het fijn vind mensen te helpen. De coronacrisis heeft dit helemaal doen veranderen. Regelmatig zie je mensen die niet beter worden.’ Deze periode brengt voor heel wat studenten stress met zich mee. ‘Ik begon met stage tijdens de coronacrisis. Wij moesten ons als student heel flexibel opstellen. Elke week hielpen wij op een andere afdeling en soms zelfs in een ander ziekenhuis. Hierdoor moest je telkens van nul beginnen. Ik zal blij zijn als deze keer meer mensen het serieus zouden nemen’, verklaart Louise. 

Stages veranderen

Dat het op dit moment duistere tijden zijn voor de zorg, begrijpt ook Charline Poppe (19) maar al te goed. Zij studeert Verpleegkunde aan de UCLL hogeschool. ‘Als ik hoor hoe in sommige woonzorgcentra corona heeft toegeslagen, dan kan ik wel geloven dat mijn collega’s daar de moed in de schoenen zakt. Zorg toedienen is wat moeilijker geworden, maar we trekken onze plan. Ik vind juist dat het op zulke momenten belangrijk is om door te zetten en er volledig voor te gaan. Ik heb er nog steeds veel zin, ondanks corona.’

Toch ontglipt niet iedere student de motivatie om door te zetten. Voor Manon Rottiers (22), vijfdejaarsstudent Geneeskunde aan de Universiteit Antwerpen, is de gedrevenheid om door te zetten meer dan ooit aanwezig. Ze licht toe: ‘Ik heb altijd, zoals bij de meeste studenten onder ons, de visie gehad om mensen te helpen. De crisis die we vandaag doormaken motiveert me juist om dat ene verschil te maken en een goede dokter te worden.’ 

‘Zorg toedienen is wat moeilijker geworden, maar we trekken onze plan. Ik heb er nog steeds veel zin, ondanks corona.’

Al ondervindt Manon toch ook nadelen aan de crisis. ‘De stages worden wel wat anders ingericht. Zo kunnen wij bijvoorbeeld nu geen volledige maand op een spoeddienst staan. Simpelweg omdat ze daar niet voldoende materiaal hebben om ons te beschermen.’ Dat zorgt ervoor dat studenten bijvoorbeeld stage moeten lopen in een triagepost (plek waar patiënten met symptomen getest worden, red.). ‘Dat is heel jammer omdat op de spoed veel verschillende ‘ziektes’ voorkomen. Daardoor leer je snel nadenken en vlot een diagnose te stellen. Op een triagepost is dat absoluut niet het geval’, aldus Manon. 

Jerusalema 

Tussen alle bezorgdheden door blijft de coronahit Jerusalema voor kracht zorgen. Al sinds maart dansen veel politiekorpsen, brandweerkazernes maar vooral ziekenhuizen op het nummer van de Zuid-Afrikaanse muzikant Master KG. Vorige week waagde ook een ziekenhuis uit  Wilrijk zich aan het dansje. Verpleegkundige Karin Mettens (61) organiseerde het initiatief: ‘Ik denk dat we dit vooral gedaan hebben om een samenhorigheidsgevoel te creëren en om sterk te staan tegen de tweede golf. Die zal pittig worden.’ Dat de politiek niet genoeg inspanningen levert voor de zorgsector is voor Karin intussen wel duidelijk: ‘Ze zouden achter ons moeten staan en geen dingen beloven om ze dan uiteindelijk niet waar te maken. Een betere verloning zou ook welkom zijn, zodat eindelijk terug veel meer mensen voor de zorg gaan kiezen.’ 

Bekijk het filmpje hieronder.

Tekst: Oa Vrebos en Arnaud De Martelaere, foto: ©Louise Vincent