Roger Van Loon, afkomstig uit Weelde, is 61 jaar oud en zot van festivals. Elke zomer vind je hem terug op verschillende festivalweides. Mensen noemen hem ook wel de festivalman. Herkenbaar aan zijn regenboogtruitje en zijn ontelbaar aantal festivalbandjes, staat hij beter bekend als de festivalman. Een uniek figuur, met ongelofelijk veel verhalen. Deze zomer konden er helaas geen festivals plaatsvinden door Corona. Tijd om herinneringen naar boven te halen dus. 

Al meer dan twintig jaar vind je Roger Van Loon terug op bijna elk festival. Hier is hij intensief mee begonnen na zijn scheiding. Zijn eerste festival was in 1997 op het toenmalige Torhout-Werchter. Samen met een vriend ging hij naar Neil Young kijken. Het was een moment dat hij nooit zou vergeten. ‘Op het moment dat ik dat bandje kreeg, dacht ik al “How, wat is dees”. Ik ging voorbij de security en toen ik op de wei kwam, kreeg ik het gevoel alsof alle druk van mijn schouders viel. Toen wist ik meteen: dit is het’, zegt Roger Van Loon. Vanaf dat moment wist hij dat dat niet zijn laatste festival ging zijn en dat hij er een jaarlijkse, of zelfs maandelijkse gewoonte van zou maken. Ondertussen staat hij dan ook bekend als de festivalman.

Festivalbandjes
Waar je Van Loon aan kan herkennen, zijn ongetwijfeld zijn bandjes. Zijn beide armen hangen helemaal vol. Zelfs aan zijn enkels hangen er een paar. Goed voor zo’n 170 stuks. Elk festival brengt dan ook een bepaalde herinnering met zich mee. Wanneer hij achteraf naar zijn bandjes kijkt, herbeleeft hij de momenten die hij op dat festival beleefde.

‘Ik heb ongeveer anderhalve kilo aan bandjes. Je ziet pas hoeveel bandjes het zijn als je ze op tafel ziet liggen’

‘Ik heb er nooit bij stilgestaan hoeveel bandjes ik eigenlijk heb en hoeveel ze wel niet wegen. Ik denk dat het ongeveer anderhalve kilo aan bandjes is. Daar sta je pas bij stil als je ze ziet liggen op een tafel. Dan zie je pas hoeveel bandjes het zijn. Op dit moment zijn mijn bandjes in winterslaap, aangezien er vorig jaar toch geen festivals waren. Ik heb ze gewassen en aan een touw opgehangen. Nu zijn ze aan het rusten omdat ik er vanuit ga dat ik nog een jaartje langer geen festivalweides zal zien’, aldus Van Loon.

Herkenning
Wanneer hij op een festival is, wordt hij geregeld aangesproken door andere festivalgangers. Van Loon: ‘Ik was eens met mijn jongste dochter naar Pukkelpop. We gingen richting het festivalterrein en toen werd ik aangesproken door een groepje jongeren die om een foto vroegen. Mijn dochter is dan al doorgegaan omdat ze het optreden niet wilde missen, terwijl ik nog even bij het groepje bleef staan. Wanneer zoiets gebeurt, neem ik altijd mijn tijd. De groep die op dat moment optreedt zal ik nog wel eens zien op een ander festival.’

De festivalman heeft ondertussen een eigen fanpagina op Facebook met meer dan 21.000 likes. Van Loon heeft naar eigen zeggen geen idee wie deze fanpagina heeft gemaakt. ‘Ik heb geen idee wie die fanpagina op Facebook heeft aangemaakt. Zelf heb ik geen sociale media en ook geen computer, maar ik voel me wel gevleid.’

‘Op een bepaald moment hoorde ik Nick Cave tussen twee nummer door zeggen “Hey guy, in the rainbowshirt, I remember you”‘

Maar het zijn niet alleen festivalgangers door wie hij herkend wordt. Ook bij artiesten blijft hij niet onopgemerkt. ‘Op een bepaald moment was ik in Nederland op het festival Down The Rabbit Hole. Die dag trad Nick Cave op en ik wou hem heel graag zien. Ik ging een pintje halen en toen ik terug richting het podium ging waar Nick Cave stond, hoorde ik opeens tussen twee nummers door “Hey guy, in the rainbowshirt, I remember you”. Ik stond perplex en wist niet wat me overkwam’, glundert Van Loon.

Rogerfest
Als cadeau voor Van Loon zijn vijftigste verjaardag organiseerden zijn twee dochters een festival: Rogerfest. Er zijn toen een tiental groepen komen optreden die ze al eens gezien hadden in de jeugdhuizen. Ook Peter Pan Speedrock, die het jaar nadien op Dour zou staan, wisten ze te strikken.

Ondertussen zijn er al enkele edities geweest. ‘Ik heb Rogerfest ongeveer tien jaar gedaan. De laatste twee, drie jaar was het kleinschaliger in mijn garage, met een paar bakken bier en een platenspeler’, aldus Van Loon, ‘ik verjaar op 3 oktober. Rond die tijd wordt Rogerfest ook gedaan. Ik vond het altijd een leuke afsluiter van het festivalseizoen, want je ziet mensen terug die je op vorige festivals hebt gezien. Als ze daarna dan vertrekken zeggen ze altijd “tot volgend jaar“ en dat is wel plezant.’

Tekst: Sarah Stuer, foto © Sarah Stuer