Vandaag geen gepraat over Netflix-sensatie Squid Game, ik keer twee jaar terug naar een ander Koreaans pareltje: Parasite. De film schreef in 2019 geschiedenis: de allereerste niet-Engelstalige film die de Oscar voor beste film kreeg. Regisseur Bong Joon-ho waagde zich aan een zwarte komedie, met resultaat.

De familie Kim verkeert in geldnood. Wonend in een donkere, vuile kelder verdienen ze een klein loon door pizzadozen te vouwen. Per toeval infiltreert zoon Ki-woo met een gefotoshopt diploma in de rijke familie Park. Ki-woo geeft Engelse bijlessen aan rijkeluisdochter Da-hye. Hij maakt handig gebruik van zijn nieuwe functie door zijn gezinsleden ook aan een job te helpen bij het rijke gezin. Het plan om de familie Park op te lichten loopt helemaal uit de hand.

Vier verdiende Oscars

Parasite won dik en verdiend vier Oscars: die voor beste film, beste regie, beste scenario en beste internationale film. Naast een prachtig scenario en de sublieme regie van Joon-ho, valt er ook een mooi stukje acteerwerk te zien. De gecaste familie Kim spelen uitstekende criminelen die zich als parasieten in de familie Park weten te wringen.

Het lijkt alsof de film in twee verdeeld is: Parasite begint als een luchtige komedie maar verandert na verloop van tijd in een donkere film. Je ervaart in twee uur alle mogelijke menselijke emoties, van een rollercoaster gesproken. Joon-ho staat bekend voor het verwerken van maatschappijkritiek in zijn films. Bij Parasite is dat niet anders, het representeert de duidelijke kloof tussen arm en rijk.

Overwin de ondertiteling

‘Als je eenmaal de barrière van ondertitels hebt overwonnen, maak je kennis met zoveel meer fantastische films’, zei Joon-ho op de prijsuitreiking van de Oscars. Hij kon niet meer gelijk hebben. Met deze quote wil hij mensen overtuigen buitenlandse films mét ondertiteling een kans te geven in plaats van de film meteen te dubben. Een film móét je naar mijn mening in de originele taal bekijken, anders breng je het verhaal niet tot zijn recht.

Er is geen film zoals Parasite. Het verhaal is realistisch en tegelijkertijd een ver-van-je-bed-show. Sommige scènes zouden zo maar in het echte leven kunnen gebeuren, terwijl andere scènes compleet uit het niets kwamen. Ik durf zelfs te zeggen dat het één van de beste films is in het afgelopen decennium.

Op de foto zijn de acteurs en regisseur te zien. Van links naar rechts: Bong Joon-ho, Choi Woo-shik, Cho Yeo-jeong, Jang Hye-jin, Park So-dam, Lee Sun-kyun en Song Kang-ho.

­­Tekst: Maaike Huegaerts, eindredactie: Akyna Peeters
Foto: Kinocine (CC BY-SA 4.0)