14/10/2021

RECENSIE – No Time To Die in 4D: een verrassend realistische ervaring

De nieuwste Bondfilm, die vanaf 30 september in de bioscoop te zien is, is ook ineens de laatste met acteur Daniel Craig. Daarbij toonde regisseur Cary Fukunaga in No Time To Die voor het eerst de gevoelige kant van de wantrouwige 007. Voor sommige kijkers misschien een teleurstelling, maar voor mezelf een geslaagde verhaallijn; James Bond in een nieuw jasje.

Ik zou mezelf zeker geen James Bond-kenner noemen; actie is niet mijn favoriete filmgenre. Bij actie- en detectivefilms ben ik bovendien de irritante persoon die constant vragen stelt over waarom nu net dat gebeurt in de film. Toch kon ik geen nee zeggen toen mijn mama voorstelde om eindelijk – na zo lang – nog eens samen naar de film te gaan, en dan nog de nieuwste James Bondfilm.

 

‘Wanneer je alle details wil snappen, raad ik je aan om de vorige Bondfilm nog eens te kijken’

 

Naast klassieke gevechtsscènes, spannende muziek en achtervolgingen, focust de 25ste Bondfilm – in tegenstelling tot andere films in de reeks – meer op de emoties en gevoeligheden van de geheim agent. Hoewel hij op pensioen is, wordt Bond opgeroepen door CIA-personages Felix Leiter en Logan Ash om te helpen in een missie die verband houdt met Spectre, de fictieve terroristische organisatie waarover de vorige film gaat. Omdat het intussen zes jaar geleden is dat ik de film Spectre zag, kon ik sommige scènes niet helemaal volgen. Toen was ik bovendien een meisje van veertien jaar dat niet helemaal begreep waar het verhaal over ging. Wanneer je dus alle details in de nieuwste film wil snappen, raad ik aan om de vorige Bondfilm nog eens te bekijken. Toch stoorde het niet om het hele verhaal te kunnen volgen. 

 

‘De sterke vrouwelijke personages in combinatie met een meer menselijke James Bond die emoties toont, maken de film realistischer’

 

Bondgirl

Actrice Ana de Armas speelt de bloedmooie CIA-agente Paloma die Bond helpt met zijn missie. Daarbij speelt ze niet de rol van de typische Bondgirl; hoewel ze bescheiden vertelt dat ze niet veel ervaring heeft, zien we dat de agente in volle actie weet hoe ze een wapen moet gebruiken. Er hangt een losse sfeer tussen Bond en Paloma die met een vleugje humor zorgt voor luchtigheid tussen de actiescènes.

Een andere vrouw die mijn aandacht trok, was Léa Seydoux die de rol van Madeleine Swann speelt en ook al te zien was in Spectre. Omdat beide personages een wantrouwig karakter hebben, is haar verhouding met Bond nogal gecompliceerd. 

Nog een prominente vrouwelijke rol is die van 00-agente Nomi, gespeeld door Lashana Lynch. Hoewel ze eerst afgunstig deed tegenover de voormalige 007, werkt ze uiteindelijk samen met Bond. ‘Do you know what time it is?’, zegt ze terwijl ze haar vuurwapen richt op de tegenstander, ‘No time to die.’

De sterke vrouwelijke personages in combinatie met een meer menselijke James Bond die emoties toont en niet enkel als een robot koelbloedig mensen neerschiet, maken de film realistischer. Dat het een geslaagde avond was, had niet enkel met de film zelf te maken. Ook door de 4D-ervaring leek het alsof ik zelf in de film zat.

 

‘Een brandgeur tijdens scènes met rook of vuur en wind in je haren: James Bond in 4D is een unieke ervaring’

 

Bewegende stoelen en flitsende knallen

Hoewel ik dus geen actiefan ben, zat ik toch elke seconde op het puntje van mijn stoel en was ik verrast over hoe snel de bioscoopavond voorbij vloog. Bewegende stoelen en flitsende knallen, maar ook personages die tot leven komen door het 3D-effect zorgden voor een realistische ervaring.  Ook een brandgeur tijdens scènes met rook of vuur en zelfs wind in je haren, maakten de film compleet. Ben je iemand die snel misselijk wordt of niet houdt van special effects? Dan raad ik niet aan om voor 4D te kiezen, en zeker niet bij een film waarin nogal wat actie- en gevechtsscènes voorkomen.  

Een spannende Bondfilm en een unieke ervaring met popcorn vormden de perfecte combinatie voor het ultieme cinemagevoel!

 

Tekst: Marte Everaerts
Eindredactie: Eline September

Foto: Glyn Lowe Photoworks (CC BY)