Body positivity in de modellenwereld: stagnering of groei?
Body positivity, een term die vandaag alomtegenwoordig is. Body positivity betekent streven naar het verbeteren van het zelfbeeld bij mensen met een lichaam dat anders is dan het schoonheidsideaal. Dat ideaal, zijnde slank, lang en gespierd, vervaagt alsmaar meer in het dagelijkse leven, maar is dit in de modellenwereld ook zo? Sydney Vandenbussche (22), model bij Dominique Curve, en Sarah (22), model bij The Agent, leggen uit.
Merk je in de modellenwereld een verschuiving naar body positivity?
Sydney: ‘Ik ben model bij Dominique Curve, een afdeling van het Brussels agentschap Dominique Models. Omdat onze afdeling zodanig groeit, zal deze binnenkort uitbreiden naar Parijs, dus in dat opzicht hebben we wel een stapje voor op de standaardafdeling van het bureau. Toch is de markt voor curvy modellen zoals ik nog steeds een pak kleiner dan die voor standaardmodellen, maar we mogen niet klagen. Er zijn heel wat merken die graag met curvy modellen werken. Vaak zijn die merken dan echt gefocust op dat curvy-gegeven. Ze hebben bijvoorbeeld een curvy-afdeling of maken enkel kledij voor vrouwen met vormen. Wat opvalt is dat modellen met vormen nog weinig verschijnen in commerciële opdrachten, zoals een televisiespot. Mijn opdrachten blijven steeds binnen de modesector en dan eigenlijk vooral de lingeriesector.’
Sarah: ‘Deels wel, want er zijn veel nieuwe agentschappen en curvy-afdelingen alsook shows met verschillende soorten lichamen. In de high-fashion industrie daarentegen, zoals bijvoorbeeld in Milaan, is er helemaal geen verschuiving. De norm is nog steeds heel erg smal. Éen centimeter te veel is in die industrie nog altijd een reden om een model niet te boeken. Het afmatten op gewicht zie ik gelukkig niet meer gebeuren. Mijn agentschap pakt het altijd heel vriendelijk aan als ik wat centimeters kwijt moet. Wanneer ik bijkom gaat mijn agency me niet straffen daarvoor, maar mijn agent verwacht wel nog steeds dat ik terugkeer naar mijn oorspronkelijke maten. De modellenwereld vermijdt ook meer en meer anorexia. Designers sturen meisjes met anorexia, die onnatuurlijk mager zijn, vaak weg van een show. Vroeger was dat niet zo. De paradox is dan wel dat die meisjes de maten hebben die de designer wil, maar die maten mag je niet verkrijgen door jezelf uit te hongeren.’
Is die al dan niet kleine verschuiving opgelegd door de maatschappij?
Sydney: ‘Ik ben nogal een doemdenker dus ik denk vaak dat ik er als curvy model tussen gegooid word, omdat merken aan diversiteit moeten denken. Op de Instagrampagina’s van merken en agentschappen zie je ook snel dat de meerderheid van de posts nog steeds uit standaardmodellen bestaat, maar er hier en daar eens een curvy model verschijnt. Iedereen die niet blank en slank is, zal dat gevoel waarschijnlijk wel eens hebben in de modellenwereld.’
‘Model zijn is een job apart, want je moet kunnen wandelen, kunnen poseren én een mooi gezicht hebben. Wie dat kan, mag van mij model zijn ongeacht het maatje of de vorm. ‘
Sarah: ‘Ik denk het wel. Merken willen graag inclusief overkomen, waardoor de shows vaak best wel divers zijn, maar als je dan kijkt naar het team dat erachter zit, is al die diversiteit verdwenen. Trek de lijn door, denk ik dan. Bij mij telt ook gewoon het idee steek er geen modellen in om inclusief te zijn, steek er modellen in die talent hebben. Model zijn is een job apart, want je moet kunnen wandelen, kunnen poseren én een mooi gezicht hebben. Wie dat kan, mag van mij model zijn ongeacht het maatje of de vorm.’
Waarom is die markt nog steeds kleiner?
Sydney: ‘Ik denk dat body positivity gestagneerd is, omdat zowel mensen als merken het als ongezond beschouwen, terwijl een curvy of zelfs een plussize model niet per se ongezond leeft. Ook sociale media helpt niet echt. TikTok staat vol met what i eat in a day- challenges, waarin je ziet hoe veel of vaak hoe weinig tiktokkers eten. Als een mager persoon dan eens fast food eet, vindt iedereen het geweldig, maar als een curvy persoon dat doet zal er veel meer negatieve commentaar op komen. Zo kan body positvity gewoon niet groeien.’
Sarah: ‘Ik heb ook al gezien dat een meisje op TikTok zich op voorhand verontschuldigde voor wat ze at, omdat ze niet op haar lijn lette. Dat vind ik bizar en heel overbodig. Verder zijn designers nog niet afgestapt van de norm voor fashionmodellen. Ze maken de kleren nog altijd volgens het ideaalmodel, terwijl er ontelbaar veel verschillende lichamen bestaan. De grootste maat is XL, maar die is eigenlijk niet eens zo groot. Zo lang daar niets aan verandert, zal die markt klein blijven.
Hoe ervaar je het om gemengde opdrachten te doen?
Sydney: ‘Ikzelf vind het soms wat vreemd om naast een mager model te staan. Ik denk dan dat geen van beide zich 100% goed voelt. Wat me dan wel heel blij maakt, is dat andere modellen helemaal niet neerkijken op modellen zoals ik. Zij zijn ook volledig mee met het body positivity verhaal, maar kiezen gewoon voor een ander deel uit de modellenwereld. Daar heb ik natuurlijk alle begrip en respect voor. Verder is onze curvy-afdeling bij Dominique Models sowieso al een gemengde omgeving, aangezien elk maatje boven de 38 daar welkom is. Soms vind ik dat niet volledig juist, want ik ben bijvoorbeeld helemaal niet plussize, maar ik vind het eigenlijk niet zo erg en ik begrijp het idee ook wel.’
Sarah: ‘Ik vind dat wel leuk en meestal ook heel erg mooi. Sommige kleren staan beter bij een model zoals ik, andere kleren zijn veel mooier bij wat vollere meisjes. Zo’n zandloperfiguur vind ik prachtig en heel wat kleren zijn daar echt mooier op dan op mijn lichaam. Het is wel al enkele keren gebeurd dat op zo’n gemengde opdracht alle kleren boven maatje 38 zijn. Ik heb een 34, dus moesten we werken met wasknijpers. Op een modeshow zou dat niet gaan, dus ik wil ook nog altijd mijn maat ter beschikking hebben ook al is het een gemengde opdracht.’
Ben jij gelukkig als model?
Sydney: ‘Ik voel me heel goed bij Dominique Curve. Ik ben blij dat ik model mag zijn op mijn manier, zonder commentaar te krijgen op mijn lichaam. Mijn agentschap staat open voor alles en is niet streng op de modellen. Ik vond poseren altijd al heel leuk, maar ik zag het niet zitten om in een standaardagentschap te gaan en de kans te verhogen dat ik me slecht in mijn vel ging voelen. Vanaf Dominique Curve bestond, heb ik ook meteen mijn kans gegrepen en ik ben er super gelukkig.’
Sarah: ‘Ik geniet elke keer zo hard van shoots en shows en ik doe er met plezier moeite voor. Natuurlijk eet ik gezond en sport ik veel, maar mijn lichaam is eigenlijk van nature smal. Ik moet dus nooit mijn limiet overschrijden om model te blijven. Modellenwerk kan mentaal wel zwaar zijn, maar ik bescherm mezelf ook van de donkere plekken uit de industrie, zoals Milaan. Daar is de maximum heupomtrek 87 cm. Om dat in perspectief te zetten: ik heb met mijn 90 cm heupomtrek maatje 34, dus wat ze in Milaan eisen is echt extreem. Ik voel ook dat ik in mijn agentschap en werk sterk in mijn schoenen sta en niet onzeker hoef te zijn, dus het is voor mij nog altijd puur genot en plezier om opdrachten te doen.’
Tekst: Olivia Stalpaert, eindredactie: Akyna Peeters
Beeld 1: Sydney Vandenbussche ©Maxim Deduytsche
Beeld 2: Sarah ©Kim Nijs