Een persona non prada is een ongewenst persoon in de modewereld. Zo voel ik mij wel, dromend over outfits van high class merken terwijl ik deze recensie schrijf in mijn baggy mom jeans van de tweedehandswinkel en een oversized trui van mijn vriend (wel duurzaam om je zo te kleden trouwens). Dit boek zonder filter onthult de pracht en praal van de modewereld maar ook de horror die er soms bij komt kijken. Ja, horror, dat lees je goed. De dark side van de modewereld kan je na het lezen van het boek niet meer ontkennen. Modejournalisten Elspeth Jenkins en Catherine Kosters tonen jou het echte gezicht van mode. 

Catherine en Elspeth zijn power women van de bovenste plank. Beiden zijn ze figuren waar ik naar opkijk en voorbeelden voor de startende modejournalisten onder ons. Ze hebben mijn humor en ik wil best wel hun vriendin worden, dus schrik niet wanneer ik mijzelf kom voorstellen aan de bar op een evenement. Dat is waarschijnlijk de plaats waar ik jullie zal tegenkomen, aangezien ik zowat een kater kreeg van het boek te lezen. De hoeveelheid alcohol die in de woorden wordt gegoten is, laat ons zeggen, lichtjes problematisch.

Stressed but well dressed
Een paniekaanval kwam me gezelschap brengen toen ik het hoofdstuk over de stages las. Ik ben nu die angstige student die ‘het stagiaireke’ wordt. Please have mercy. Er kwam ook wat woede bij kijken. Ik kreeg het gevoel dat Belgische modejournalisten vergeten of ondergewaardeerd worden, terwijl wij heel trots mogen zijn op het talent dat in ons klein Belgenlandje rondloopt, zowel op redactioneel vlak als op onze ontwerpers en fotografen. De geweldige humor hielp me gelukkig om te blijven ademen.

Persona iets minder non prada
Het slot stelt me gerust. ‘Wij willen je vooral laten weten dat mode er voor iedereen is, ongeacht je gewicht, gender, geaardheid, geloof, huidskleur of achtergrond. Iedereen kan zeggen dat hij/zij/die van mode houden, maar jij hebt het volgehouden tot aan het einde van dit boek omdat je méér wil.’ En dat is waar, het boek inspireerde me om mijn eigen modegids te maken, zodat ik zelf een Persona iets minder Non Prada kan worden. Laat de toekomst maar komen, ik ben er klaar voor. Misschien met een bang hartje maar dat zal ik niet laten uitschijnen. Ik sta sterk in mijn Louboutins (I wish, het zijn Nikes). Bedankt voor de voorbereiding en tot aan de bar, hopelijk niet té zat! 

Tekst: Dewy De Leeneer, eindredactie: Helena Van Lierop
Foto: Dewy De Leeneer