Ken je dat gevoel wanneer je van heel dichtbij een goocheltruc hebt gevolgd, maar nog steeds niet begrijpt hoe de vork in de steel zit? Met dat exacte gevoel gingen wij naar huis na het kijken van ‘Don’t Worry Darling’.

Als je na een drukke dag op het werk even je verstand op nul wil zetten en tot rust wil komen in de cinemazaal, koop je maar beter geen kaartje voor ‘Don’t Worry Darling’, de nieuwste productie van Olivia Wilde. De regisseuse bekend van de comedy ‘Booksmart’ creëerde deze keer een psychologische thriller met een veelbelovende cast. Deze bestond onder andere uit de overtuigende Florence Pugh, Chris Pine en Harry Styles, ‘het vriendje van’. Hoe fel deze laatste ook op het podium schittert, zo bitter weinig spat er tijdens zijn scènes van het witte doek. Hoewel deze ‘The Truman Show’-look alike veelbelovend begint, haakten wij ergens halverwege af en wilden we het liefst met de zapper vooruit spoelen tot aan de ontknoping.

De hoofdpersonages Jack en Alice leven in een idyllisch stadje, genaamd Victory ergens in jaren ’50. De perfecte huisvrouwen zwaaien elke dag hun perfecte mannen uit en beginnen nadien met een martini in de hand aan de was en de plas. Meteen hadden we door dat er een addertje onder de perfect gemaaide grasperkjes zat. Bij Alice, het hoofdpersonage gespeeld door Florence Pugh duurde dat een halve film, waardoor wij ten volle van haar overtuigende acteerprestaties konden genieten.

Wanneer Alice een dozijn eieren breekt met haar hand of geplet wordt tussen twee muren neemt ze ons mee in de emotionele rollercoaster die haar personage doorstaat en zitten wij mee op haar trein onderweg naar de waarheid. Samen met haar tegenspeler Harry Styles zorgt ze voor het nodige vleugje erotiek. Zo vindt Styles toch ook een manier om zijn duizenden fans te bekoren, want als het enkel aan zijn acteerwerk lag dan blijft deze schoenmaker toch beter bij zijn leest.

De aanwezige technische elementen, zoals de duistere flashbacks, zijn ijzersterk en zorgen voor heel wat spannende momenten. Toch is het ons niet helemaal duidelijk hoe deze elementen de kijker in de juiste richting moeten sturen. Wij zaten continu op het puntje van onze stoel om toch maar geen enkele aanwijzing tot een ontknoping te missen. Helaas besloot Wilde om deze immens ingewikkelde verklaring samen te proppen in de laatste tien minuten van de film. Toen de aftiteling al ettelijke minuten afspeelde, bleven wij samen met de rest van de zaal verbijsterd voor ons uit staren. Wat was er in die laatste 10 minuten nu allemaal gebeurd en wat met alle vragen die onbeantwoord blijven?

‘Don’t Worry Darling’ is een psychologische thriller met een veelbelovende opbouw en intense scènes die een onheilspellende afloop suggereren. Hoewel wij van de spanning al een volledige pot popcorn naar binnen hadden gewerkt, bleven wij toch op onze honger zitten en verlieten wij verward de cinemazaal.

Tekst: Ilke Tobback, eindredactie: Stien Leys
Foto: © Warner Bros, Don’t Worry Darling