Ridley Scott’s Napoleon had alle troeven in handen om het leven van de beruchte Franse keizer op een entertainende, maar ook informatieve, manier over te brengen. De film slaagde er echter niet in om een juiste weergave te geven van hoe de kleine Corsicaan zijn leven leidde.

Beginnen moet bij het begin: de historische feiten. Het is begrijpelijk dat een film enigszins sensationeel moet zijn, aangezien hij ook geld moet opleveren. Het is jammer dat dat ten koste gaat van de historische waarde die de film uiteraard met zich meedraagt. Historici wezen de verschillende geschiedkundige fouten of twijfels aan, maar het is vooral de reactie van de regisseur die het hem doet: Get a life. Neen Scott, get it right.

Het is daarnaast enorm jammer dat men in de film Napoleon enkel weergeeft als een oorlogsbeluste dictator, die alleen het Franse rijk wou verdedigen en vergroten. Zoveel verwezelijkingen van de man worden niet belicht in de film: zijn gerechtelijke codex of zijn naamregister gingen stilletjes aan de kijker voorbij. Men creëert op die manier een verkeerd en te negatief beeld van iemand die toch enorm wat positieve dingen bereikte, waar we vandaag nog altijd van mogen genieten.

Tijdens de film werd Napoleon’s relatie met zijn eerste vrouw, Joséphine, uitgelicht als drijfveer achter de keuzes die hij maakte. Alsof hij alles deed uit liefde voor zijn vrouw. Er was ook teveel dialoog in de film, dialoog die tevens niet bijdroeg aan het verhaal. Je kon perfect volgen wat er allemaal gebeurde, zonder alle dialoog gevolgd te hebben. De balans tussen actie en dialoog zorgde voor een saai verloop van de film, en werkte op de zenuwen.

Een Amerikaanse film maakt logischerwijs gebruik van een Amerikaanse cast. Het bleek wel een gemiste kans om hier en daar wat Frans op te nemen in het script van de acteur. Joaquin Phoenix, die Napoleon vertolkt, sloeg er niet in mij te overtuigen van zijn kunde om de Franse keizer perfect te verpersoonlijken. Gebruik maken van wat Franse tussenwerpsels had dat wel gekunnen.

Kortom, er waren heel wat elementen die de film goed maakten, zoals de actie en de special effects. Maar de historische waarde en de gemaakte fouten wegen te hard door op mijn eindoordeel over deze film. Ridley Scott maakte een perfecte Amerikaanse weergave van de Europese geschiedenis: onvolledig, sensationeel, overgeromantiseerd en lui. Onlangs werd Napoleon’s hoed verkocht voor een miljoen euro, maar ik zou mijn petje er niet voor afzetten.

Tekst: Wout Ampe
Beeld: macrovector via Freepik