Auteur Gabriel García Márquez overleed tien jaar geleden op 87-jarige leeftijd. In 1982 won hij de Nobelprijs voor Literatuur. Zijn nieuwe roman En agosto nos vemos (In augustus zien we elkaar) ligt sinds 18 april in de winkel. 21bis-reporter Alexandra zet zijn leven op een rijtje.

Gabriel García Márquez was een Colombiaans schrijver. Hij werd geboren op 6 maart 1927 in Aracataca, een stad in het noorden van Colombia. De auteur studeerde rechten aan de Nationale Universiteit van Colombia in de hoofdstad Bogotá, maar stopte zijn studie om zich volledig te wijden aan het schrijven.

Zijn bekendste boeken
Zijn topstuk Cien años de soledad (Honderd jaar eenzaamheid), gepubliceerd in 1967, bracht hem in wereldwijde roem. Dit verhaal speelt zich af in het fictieve dorp Macondo. De lezer volgt de familie Buendía over zeven generaties, beginnend met de oprichter van het dorp en eindigend met de laatste telg van de familie. Je kruipt in het leven van elk personage, waaronder José Arcadio Buendía en zijn vrouw Úrsula Iguarán. Van dit boek zijn ondertussen ruim 50 miljoen exemplaren verkocht.

De verfilming van zijn boek Cien años de soledad verschijnt in 2024 op Netflix.

La hojarasca (Het kwade uur) kwam in 1955 uit en was zijn eerste gepubliceerde roman. Het fictieve dorp Macondo komt hier ook in voor. Je volgt mee vanuit de ogen van drie personages: een oude dokter, een vrouw genaamd Isabel en de centrale figuur Colonel Gerineldo Márquez. Hoewel hij al dood is aan het begin van het verhaal, zorgt hij voor veel haat in het dorp. Isabel is verpleegster en raakt betrokken bij complexe situaties over de dood van Colonel Gerineldo Màrquez. De oude dokter heeft een praktijk in de stad Macondo en verbleef een tijdje bij Colonel. Door de drie verschillende perspectieven, krijgt de lezer meer duiding over de geschiedenis van het dorp en de mensen die er wonen.

De nieuwe roman En agosto nos vemos (In augustus zien we elkaar) kwam uit op 18 april. Het verhaal gaat over een getrouwde Colombiaanse vrouw Ana Magdalena Bach die ieder jaar op 16 augustus reist naar een eiland in het Caribisch gebied, waar haar moeder begraven ligt. Het is een verhaal over liefde en verlangen. Er ontstaat een affaire tijdens een van haar reizen. Vanaf dan hoopt ze ieder jaar op iets nieuws. García Márquez wilde het boek niet uitbrengen, omdat het nog niet volledig af was, maar zijn familie besliste daar anders over en deed het toch.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Penguin Perú (@penguinlibrospe)

Nobelprijswinnaar
Gabriel García Márquez won de Nobelprijs voor Literatuur in 1982 met zijn boek Cien años de soledad (Honderd jaar eenzaamheid). De prijsuitreiking vond plaats in de Koninklijke Zweedse Academie van Wetenschappen in Stockholm, de hoofdstad van Zweden. Als een van de grootste schrijvers in de Spaanse literatuur, werd hij bekroond vanwege zijn schrijfstijl die gekend is als magisch realisme, een combinatie van realiteit en fantasie.

Zijn verhalen zijn levendig en meeslepend. Hij schrijft over complexe thema’s zoals liefde, overlijden en politiek. García Márquez gebruikt gedetailleerde beschrijvingen om de personages en de omgeving in zijn verhalen tot leven te brengen. De auteur versterkte zijn internationale carrière nadat hij de Nobelprijs won en zorgde voor een erkenning van de Latijns-Amerikaanse literatuur.

Non-stop verhuizen
García Márquez woonde tijdens verschillende periodes van zijn leven op diverse plaatsen in de wereld. Op twintigjarige leeftijd begon de auteur zijn carrière als journalist en schreef hij voor verschillende kranten in Colombia en later ook in Europa. In die periode verliet hij zijn thuis in Aracataca om in de hoofdstad van Colombia te wonen. Het journalistiek aspect bleef belangrijk voor hem, want dat zorgde voor contact met de realiteit.

Aan het einde van de jaren 50 verbleef de schrijver een jaar in Parijs waar hij zijn literaire carrière begon. In de loop van de jaren 60 reisde hij naar Barcelona waar hij werkte als correspondent voor een Colombiaans tijdschrift El Espectador. Hij keerde kort terug naar Colombia, maar besloot om in de jaren 70 terug te gaan naar Barcelona vanwege de drugsoorlog en Cubaanse vluchtelingen in Colombia. Uiteindelijk verhuisde hij naar Mexico-stad, maar hij bleef niet stilzitten, want hij reisde regelmatig terug naar Barcelona in Spanje en Havana in Cuba.

Sinds 1999 leed de schrijver aan dementie, maar dat werd pas in 2012 bekend gemaakt. Hij overleed op 17 april 2014 in zijn huis in Mexico-stad.

Tekst en foto: © Alexandra Cares Morales