Een gevulde boekenkast is duur. Als twintiger met een hernieuwde liefde voor lezen kan ik daarover meespreken. Mijn oplossing? Boeken online opzoeken en ze via de computer lezen. Zo heb ik zeker 90 euro uitgespaard in het begin en dat ging goed. Totdat het vervolg van een serie dat ik toen las niet meer online te vinden was. Teleurstelling. Wat nu?

Mijn vriend raadde me aan om Vinted te downloaden. Een nieuwe wereld ging open. Een goedkopere wereld. Eerst wat onwennig scrolde ik door de koopjes op de app. Na een tijd werd ik wat nieuwsgieriger en met hulp kocht ik mijn eerste boek op Vinted: The Mistake van Elle Kennedy voor vier euro. Een boek in perfecte staat voor vier euro, daar kan je niet voor sukkelen.

Vrienden vroegen mij: waarom zou je een boek via Vinted kopen? Een simpel antwoord. Boeken die je in de bibliotheek leest, zijn al eens gelezen voordat jij ze uitleende. Wat is dan het verschil met tweedehandsboeken op Vinted? Je kan de boeken houden, niets meer. Het laatste boek dat ik kocht was nog nieuw voor amper twee euro. Mijn boekenrekje vult zich en mijn portemonnee doet niet veel pijn.

Waarom zou ik nu zoveel moeite doen om boeken op een app te zoeken die ik wil lezen, zoeken naar een boek in goede staat en niet te duur? Dat is makkelijk, mijn liefde voor lezen. Dat samen met goed willen sparen als studente zijnde. Toch heb ik die paar euro’s ervoor over. Na een paar keer babysitten, gun ik mezelf een ‘nieuw’ tweedehandsboek.

Het is leven in een andere wereld en daar hou ik net van. Die twintig minuutjes op de trein even in de gedachte van het hoofdpersonage verzonken zijn. De duisternis van een onbekend huis tijdens het babysitten trotseren met hulp van een andere wereld. Geweldig, toch? Daar doe ik het voor.

Ondertussen heb ik al vijf boeken via Vinted gekocht. En het wachten totdat het boek aankomt, is elke keer opnieuw weer een spannende tijd. Het pakketje openen in de auto al, want wachten tot thuis kan ik niet. Een geweldig gevoel. En zo hoeft een gevulde boekenkast dus niet duur te zijn.

Tekst: Laura van Trijp
Foto: © Laura van Trijp