Kurwa (h*er), kurwa mać (f*cking hell), ja pierdolę (godverdomme). De vettige Poolse scheldwoorden vliegen in het rond in de Netflix-serie The Hooligan. Die vertelt het verhaal van Kuba, een Poolse tiener die kiest voor voetbalgeweld, drugs en vooral loyaliteit. Want ‘de code is heilig’.

Wie spektakel in het voetbalstadion verwacht, komt bedrogen uit. Reken niet op heroïsche voetbalmatchen, maar op een spervuur van vuistslagen en cocaïnelijntjes. Slechts een klein deel van de scènes speelt zich in het voetbalstadion af, de rest gaat over de grauwe realiteit daarbuiten.

Vriend of vijand

Kuba is 17 en treedt in de voetsporen van zijn vader, ooit zelf een gevreesde hooligan. De liefde voor de zwartgele ploeg RKS Gladius is hem met de paplepel ingegoten. Hij tatoeëert het logo op zijn bost en sluit zich aan bij de harde supporterskern. Hier geldt de heilige code: ‘verlink nooit je maten’.

Voetbal is immers meer dan een spel van plezier; het is een familie en er moet gewonnen worden, zowel op als naast het veld. De supporters zijn echte vechtersbazen, en net als hen leert Kuba vechten in de lokale fitness. De liefde voor de club en het aanzien dat hij wil verwerven staan voor hem voorop.

Wanneer hij zich probeert te bewijzen, raakt hij verwikkeld in drugs- en geweldzaken. Hij doet mensen rondom hem enorm veel pijn; zeker zijn familie lijdt eronder. Hij krijgt het zelf ook zwaar te verduren: de mannen waarvan hij dacht dat ze zijn nieuwe verwanten waren, keren hem de rug toe. Zo ontdekt hij hoe dun de lijn tussen vriendschap en verraad kan zijn. Hij ontwikkelt wraakgevoelens, sluit zich aan bij de vijand en is vastberaden zijn vorige ‘vrienden’ terug te pakken.

Kuba had uit de moeilijkheden kunnen blijven door de politie te helpen in hun onderzoek naar het bendegeweld, maar door die ‘verdomde’ code doet hij dat niet. ‘Sluit me dan maar op’, denkt hij. De reeks toont een opeenstapeling van problemen waar Kuba in terecht komt, en dat terwijl zijn ouders er alles aan doen om hem hieruit te houden.

Maatschappelijke relevantie

Het decor: een troosteloze Poolse stad, verdeeld tussen twee rivaliserende voetbalclubs: Gladius en KOS. De wijk is grauw, grijs en vol versleten appartementsblokken. Er heerst armoede. De setting versterkt de uitzichtloze situatie waarin de personen verkeren en verhoogt de dramatiek in de hele reeks alleen maar meer. Goed werk van de regisseur.

De hoofdrol Kuba wordt gespeeld door Grzegorz Palkowski. Andere rollen worden vertolkt door Poolse acteurs en actrices die, net als Grzegorz, voornamelijk in eigen land bekend zijn, maar stuk voor stuk indruk maken. De regie is van Łukasz Palkowski, broer van hoofdrolspeler Grzegorz. Łukasz werd al beloond met twee adelaars (Poolse nationale filmprijzen).

Doordat het hele verhaal samengebald is in vier afleveringen van elk 45 minuten, blijft de vaart er voortdurend in. De serie wordt op geen enkel moment saai of irrelevant. Wanneer het verhaal dreigt te vertragen, zorgen sappige scheldwoorden of knokpartijen weer voor een nieuwe stoot energie.

The Hooligan is meer dan alleen een gewelddadige serie. Hoewel dat de reeks volledig Pools is, gaat die over heel wat maatschappelijk relevante zaken die ook in België voorkomen. Zo gaat het over jongeren die op zoek zijn naar erkenning en zich willen bewijzen, over vriendschap, over puberaal gedrag en over de ontdekking van illegale zaken zoals drugs.

Daarnaast gaat het natuurlijk over het hooliganisme. Ook in België is dit een relevant thema: het had evengoed over supporters van Anderlecht of Antwerp kunnen gaan. Ook zij durven zich te misdragen tijdens wedstrijden of organiseren illegale ‘bosgevechten’. Dit geweld dat in België redelijk onder de radar blijft, wordt in deze reeks rauw en onverbloemd in beeld gebracht. Voetbal is niet meer zomaar een leuk spelletje, maar iets om voor te sterven.

The Hooligan is geen ontspannende reeks om gedachteloos te bingen; het is een meeslepende uppercut die je hard confronteert met de criminaliteit uit de hooliganwereld. Het is spannend, meeslepend en maatschappelijk relevant, maar vooral ook een verhaal dat je niet zomaar loslaat. Een echte aanrader voor fans van rauw drama dus. En ja, na afloop van de serie zal je minstens één Pools scheldwoord bijgeleerd hebben.

Tekst: Siebe Nijs

Uigelichte afbeelding: © Gergely Badacsonyi via Pexels