Een kindje kopen, het lijkt allemaal zo gemakkelijk. Maar wat als adoptie de enige winkel is waar je als homokoppel terechtkan? En wat als het dan blijkt dat er in die adoptiewinkel enorme wachtrijen zijn en er mensen voorsteken? Zes jaar geleden begonnen met adoptie en nog zes jaar in zicht. Een persoonlijke getuigenis van twee papa’s to be, die voorlopig nog geen licht aan het einde van hun tunnel zien.

Beluister de volledige reportage hieronder.

Het Vlaams Centrum voor Adoptie heeft de reportage beluisterd en reageert begripvol. ‘Wij erkennen dat het een moeilijke en lange procedure is’, aldus Sanne Wijnants, Jurist-stafmedewerker van het VCA. Ze wil wel nuanceren dat de VCA niet de enige verantwoordelijke is. Wat op overheidsniveau wordt bestuurd (lees: bijvoorbeeld de afschaffing van de dienst van het maatschappelijk onderzoek) hebben zij geen invloed op.

Sanne wil tot slot nog benadrukken dat ze het een heel sterke getuigenis vindt van de twee mannen. ‘Je voelt dat zij nog steeds, ondanks alles, zeer gemotiveerd blijven en alles goed nuanceren.’ Alles moet kunnen gebeuren in het belang van het kind, en dat stellen beide partijen voorop.

Tekst, reportage en afbeelding: ©Nette Clonen