10 mei 2019. Ik open de YouTube-app, in de hoop om de nieuwe video van Jenna Marbles te kijken. In plaats daarvan krijg ik de woorden ‘BYE SISTER’ te zien. Beauty goeroe James Charles is cancelled door zijn keuze van haarvitamines. Unfollow. Block. Report. Another one bites the dust.

11 november 2020. Ik open de Twitter-app, in de hoop om inspiratie op te doen voor kerstcadeaus. In plaats daarvan krijg ik de woorden ‘SIA IS ABLEIST’ te zien. Zangeres en filmproducer Sia is cancelled door de casting van haar nieuwe film. Unfollow. Block. Report. Another one bites the dust.

20 april 2021. Ik open de Instagram-app, in de hoop om te kijken wat mijn vrienden aan het doen zijn. In plaats daarvan krijg ik het Instagramverhaal van Demi Lovato te zien. De artiest wil een frozen yoghurt shop cancellen omdat ze suikervrije koekjes aanbieden. Plotwending: in plaats daarvan wordt die gecancelled. Unfollow. Block. Stop. Genoeg.

De schandpaal is terug van weggeweest. Deze keer bekogelen ze je niet met rot fruit, maar wel met online haatreacties. De schandpaal is namelijk, net zoals de rest van de wereld, gedigitaliseerd. En als dat zelfs nog kon: nog gevoeliger geworden.

Een verkeerde uitspraak en je wordt aan de kaak gesteld. Of je het nu hebt over tweets van tien jaar geleden of de huidskleur van de emojis die je gebruikt. Cancelcultuur zorgt voor een toxische omgeving zonder kans om te groeien.

Het leven is vallen en opstaan, maar als je de kans niet krijgt om op te staan, moet je de rest van je dagen al kruipend doorbrengen als een infantilist. Die luiers voor volwassenen mogen voor mij nog even op zich laten wachten.

Iedereen verdient een tweede kans. Dus laten we onze empathie niet cancellen in deze narcistische wereld, waar je carrière kan eindigen door haarvitamines en froyo. Refollow. Unblock. Like. No one bites the dust.

Tekst: Jolien Pollet, eindredactie: Helena Van Lierop
Foto: © Jolien Pollet