In 2024 staan nieuwe verkiezingen op ons te wachten. Jongeren die voor het eerst naar de stembus trekken, of dit slechts één keer hebben gedaan, zitten met heel wat vragen rond politieke thema’s. De meest relevante vragen werden voorgeschoteld aan alle jongerenvoorzitters van het politieke spectrum. Hieronder aan het woord: Filip Brusselmans van Vlaams Belang Jongeren.

Leestijd: 6 min.

Waarom is het volgens jullie eigenlijk nog nuttig om te gaan stemmen in 2024 als jongere?

‘Het is van belang, ongeacht leeftijd, jong of oud, om te realiseren dat hetzelfde principe voor iedereen geldt: stemrecht of stemplicht, in dit geval. Het recht om te stemmen is iets waar generaties lang voor gestreden hebben; het vormt het fundament van onze democratie. Als mensen besluiten om niet deel te nemen aan dit essentiële proces, geven ze feitelijk de democratie op. In de geschiedenis zijn er talloze voorbeelden van samenlevingen zonder democratie, zelfs tot op de dag van vandaag. Totdat systemen zonder democratie succesvol kunnen functioneren, is het cruciaal om deel te nemen aan het democratische proces. Ik ben van mening dat het een burgerplicht is om te stemmen en actief deel te nemen aan het politieke proces. Politieke participatie is van onschatbare waarde. Ik zeg altijd, als je besluit om niet te stemmen, dan heb je de komende vijf jaar, of in het geval van gemeenteraadsverkiezingen, zes jaar, eigenlijk niet het recht om te klagen over de gang van zaken. Je hebt nu de kans om daadwerkelijk iets te veranderen. Natuurlijk is er geen garantie dat al je wensen direct worden vervuld, zo werkt het systeem nu eenmaal niet. Maar je kunt op zijn minst een signaal afgeven; je maakt deel uit van een groter geheel. Daarom geloof ik dat het buitengewoon belangrijk is voor mensen die verandering willen, om daadwerkelijk hun stem uit te brengen.’

Neemt u soms zelf het openbaar vervoer?

‘Jammer genoeg wel ja. Ik neem de trein van Sint-Niklaas, waar ik woon, naar Brussel waar ik werk. Ja, en terug liefst ook.

Wat staat er juist op de agenda? Of wat willen jullie verbeteren op vlak van mobiliteit?

‘In mijn dagelijkse leven merk ik dat ik vaak met de auto moet reizen, simpelweg omdat mijn afspraken verspreid liggen door het hele land. Stel je voor, ik heb een afspraak om 15:01 in Leuven en om 17:00 in Wilrijk. Het is praktisch onmogelijk om dit met het openbaar vervoer te regelen. Dit brengt me meteen bij mijn punt: het lijkt erop dat de auto steeds meer wordt ontmoedigd, terwijl er nog geen degelijk alternatief wordt geboden. Onder deze Vlaamse regering wordt de automobilist steeds meer belast, zonder een goede optie te bieden. Het is makkelijk om te zeggen dat het openbaar vervoer de oplossing is, maar de frequentie van treinen is niet hoog genoeg. Het is al een wonder als ze op tijd komen, en soms rijden ze zelfs helemaal niet. Daarom vind ik dat er eerst een beter alternatief moet zijn voordat we de auto ontmoedigen en zwaarder belasten zoals nu gebeurt.

Wat mobiliteit betreft, ben ik ook geen voorstander van het geven van premies tot € 5.000 voor de aankoop van elektrische auto’s. Dit lijkt gewoon op een belastingverschuiving, waarbij het belastinggeld van de lagere middenklasse wordt gebruikt om de hogere middenklasse of zelfs de rijken te subsidiëren, zodat zij elektrische auto’s kunnen kopen. Dit is iets wat veel mensen niet begrijpen, maar het is wel de beslissing die in Brussel is genomen. Het Vlaams Belang zou zoiets nooit doen.

Wat wij willen, is een verbetering van het aanbod in het openbaar vervoer. We hebben meer treinen en bussen nodig, vooral ‘s nachts. In centrumsteden zoals Sint-Niklaas, waar veel jongeren wonen, is het belangrijk dat er ‘s avonds laat nog bussen beschikbaar zijn. Ik heb situaties gezien waarin jongeren geen bus meer hebben om naar huis te gaan na een avondje uit. Dan moeten ze een dure taxi nemen of onveilig met de fiets naar huis gaan. Dat kan echt niet. We moeten zorgen voor voldoende nachtbussen in centrumsteden, waar het nodig is. Bovendien zijn treintickets vaak te duur. Het verbaast me telkens weer hoeveel mijn vriendin moet betalen voor haar treinreis naar Brussel, waar we allebei werken. Een dagje uit met de trein kost al snel € 30 alleen voor het vervoer. Het is dan niet verwonderlijk dat jongeren niet graag de trein nemen. De trein moet zeker goedkoper zijn dan de auto, anders is het geen aantrekkelijk alternatief.

 De deadline voor het klimaatbeleid is nu voor de tweede keer niet behaald. Wat wil, wat wil jouw partij doen voor een beter klimaat?

‘In het kader van het klimaat beschouw ik nationalisten als de oorspronkelijke ecologisten. Ik geloof dat liefde voor het land hand in hand gaat met liefde voor de natuur, onze omgeving en het milieu. Het is onze taak als burgers en als overheid om het milieu in Vlaanderen te beschermen. Het is belangrijk om te beseffen dat het klimaat en het milieu twee verschillende zaken zijn. We moeten ons bewust zijn van onze impact op het klimaat in ons kleine Vlaanderen, maar tegelijkertijd moeten we realistisch blijven. Het is een illusie om te denken dat we alles kunnen redden. We moeten echter wel ons steentje bijdragen aan een gezondere planeet, net zoals elk ander land.

Ik ben van mening dat de overheid moet investeren in de renovatie van woningen, niet alleen vanuit klimaatoverwegingen, maar ook om betaalbaar wonen te bevorderen. Het is essentieel dat er voldoende middelen beschikbaar worden gesteld voor deze renovaties, zodat we geen onredelijke stijging van huurprijzen veroorzaken. We moeten slimme maatregelen nemen, in plaats van onze welvaart in gevaar te brengen zonder tastbare resultaten te behalen.

Bovendien ben ik voorstander van strengere controles en zwaardere straffen voor sluikstorten, vooral in onze steden. Het is absurd dat we talloze camera’s gebruiken voor verschillende doeleinden, maar niet in staat lijken te zijn sluikstorters aan te pakken. Daarnaast moeten we investeren in veilige fietsroutes, wat zowel de mobiliteit als het klimaat ten goede komt.

We mogen ook niet vergeten om naar onze boeren te luisteren en hen te steunen. Het is dwaas om vergunningen te weigeren op basis van minimale stikstofuitstoot, waardoor we onze voedselvoorziening en werkgelegenheid in gevaar brengen. Het is belangrijk om verstandige beslissingen te nemen en niet toe te geven aan onrealistische eisen. Hier staat Vlaams Belang niet voor.’

We zien dat criminaliteit de bovenhand neemt in grote steden zoals Antwerpen of Brussel. Denk maar aan de War on drugs in Antwerpen en bijvoorbeeld de recente aanslag in Schaarbeek. Wat wil uw partij doen om dergelijke criminaliteit te proberen in te perken?

‘Natuurlijk, er zijn twee belangrijke verschillen die we moeten erkennen. Enerzijds hebben we te maken met terreur gepleegd in naam van de islam, en anderzijds met algemene criminaliteit die zich voordoet in steden, maar eigenlijk overal in ons land. Deze kwesties vereisen verschillende benaderingen. Wat betreft de algemene criminaliteit, geloof ik dat het cruciaal is dat de angst verschuift van de burger naar de dader. We moeten strengere en vooral effectievere straffen opleggen, waarbij elke belofte die in het verleden is gemaakt, daadwerkelijk wordt nagekomen.

Een van de pijnpunten is dat veroordeelden vaak hun straf niet volledig uitzitten vanwege cellentekort en gebrek aan gevangenisruimte. Dat is onaanvaardbaar. We moeten zorgen voor voldoende capaciteit in onze gevangenissen, wat niet zo moeilijk is. Het feit dat 50% van onze gevangenen uit mensen met een andere nationaliteit bestaat, biedt een oplossing: laat hen hun straf uitzitten in hun eigen land. Hierdoor ontstaat er ruimte in onze gevangenissen die we effectiever kunnen benutten.

Daarnaast moeten de straffen gewoon strenger zijn. Het is onacceptabel dat mensen voor ernstige misdaden zoals verkrachting slechts lichte straffen krijgen, zoals in het schokkende geval dat zich gisteren in Sint-Niklaas heeft voorgedaan. Vijftien maanden voorwaardelijk voor zo’n gruwelijke daad, dat raakt aan de kern van het probleem. Dit land heeft dringend behoefte aan strengere straffen, effectieve handhaving en meer politie op straat.

Uiteraard vereist elk probleem zijn eigen specifieke aanpak. Als we het hebben over islamitische terreur, spelen zaken als grenscontroles en migratiebeheer een cruciale rol. Bovendien moet de samenwerking tussen verschillende politiediensten, zowel lokaal als federaal, dringend verbeterd worden. Ik blijf betreuren dat de rijkswacht is afgeschaft; dat was een van de grootste fouten die we ooit hebben gemaakt, gezien de uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd. We moeten leren van het verleden en doortastende maatregelen nemen om de veiligheid en het welzijn van onze samenleving te waarborgen.

De ‘war on drugs’ verdient absoluut een geheel nieuwe benadering. Ik ben van mening dat Bart De Wever terecht lof verdient voor zijn pleidooi de afgelopen dagen. Zijn standpunt over bijvoorbeeld het oprichten van een speciaal havenkorps en het versneld vernietigen van drugs is volkomen gerechtvaardigd. Het is spijtig dat hij deze ideeën niet heeft kunnen verwezenlijken, gezien zijn positie als leider van de partij die de minister van Binnenlandse Zaken en daarmee de facto de hoogste autoriteit over de politie leverde. Niettemin heeft hij gelijk: dit vraagt om een geheel eigen aanpak. Over het algemeen pleit ik voor strengere, effectieve straffen en meer politieagenten op straat.’

Jongeren vinden politiek niet meer aantrekelijk, enerzijds door de openlijke ruzies, anderzijds door de aggresieve tone-of-voice. Welke soort communicatie wil jij als jongeren voorzitter van Vlaams Belang jongeren hanteren eigenlijk om om toch die jongeren aan te proberen spreken?

‘Dat klopt: jongeren haken massaal af, een fenomeen dat overigens niet nieuw is. Zelfs Aristoteles sprak hier al over, dus het betrekken van jongeren in het democratische politieke proces is een uitdaging die alle generaties aangaat. Democratie en deelname daaraan zijn als een verslaving, vergelijkbaar met roken. Men moet eraan deelnemen, een paar keer stemmen, voordat men verslaafd raakt en altijd zal blijven stemmen. Het is zowel een belangrijke verantwoordelijkheid van de politiek als van het maatschappelijk middenveld, inclusief de media en het onderwijs, om jongeren te betrekken en hen te laten inzien dat meningsverschillen een essentieel onderdeel zijn van een democratie.

Het is van cruciaal belang dat mensen begrijpen dat debatten in het parlement geen ware ruzies zijn; het zijn ideeën die botsen, niet mensen die elkaar aanvallen. Het politieke klimaat van vandaag is beschaafder dan decennia geleden, en we mogen blij zijn met deze vooruitgang. Desalniettemin groeit de kloof tussen politiek en burgers doordat het vertrouwen in de politiek afneemt. Mensen begrijpen niet waarom er zoveel partijen betrokken zijn bij de regering, vooral wanneer de kleinste partij zelfs de premier levert. Dit soort zaken verkleinen het vertrouwen in de politiek aanzienlijk. Bovendien dragen schandalen en politieke flip-flops van individuen bij aan het afhaken van mensen, inclusief jongeren, van het politieke proces.

Het is niet alleen de verantwoordelijkheid van de media, het onderwijs en het maatschappelijk middenveld om jongeren te betrekken, maar ook de politiek moet haar verantwoordelijkheid nemen. Als het aan mijn partij ligt, zal er verandering komen. We moeten samen werken om het vertrouwen te herstellen en jongeren warm te maken voor de politiek.’

En welke soort communicatie zou jij dan hanteren om om die jongeren toch nog proberen warm te krijgen? Voor die politiek?

‘Ik ben actief bezig met een streven dat in de hele samenleving geldt, en dan bedoel ik echt voor alle leeftijdsgroepen. Mijn doel is om politiek toegankelijk te maken, vooral voor jongeren. Als voorzitter van onze jongerenpartij zetten we ons in om mensen op een laagdrempelige manier kennis te laten maken met de politiek. Dit doen we door het organiseren van lokale evenementen en zelfs een zomerreis met jongeren. Binnenkort starten we met onze Winter Academy, een ander voorbeeld van hoe wij jongeren op een toegankelijke manier willen betrekken bij het Vlaams Belang.

Ik geloof sterk in het belang van maatschappelijke organisaties en groepen, die mensen kunnen inspireren, ongeacht hun achtergrond. Mijn eigen politieke interesse werd bijvoorbeeld gewekt door een studentenvereniging waar ik lid van werd, niet door een politieke partij. Ik denk dat in elke laag van de maatschappij, op elk moment van je leven, er belangengroepen en maatschappelijke organisaties zijn die zich hiermee bezighouden. Daarnaast ben ik van mening dat individuen ook een persoonlijke verantwoordelijkheid hebben. Als politiek kunnen we instrumenten aanreiken aan jongeren om zich te engageren, maar ze moeten ook zelf de stap zetten.

Het is als een bron waar je zelf naartoe moet gaan voordat je ervan kunt drinken. Burgerschap omvat veel meer dan alleen politiek, maar politieke betrokkenheid en deelname aan democratische processen maken er zeker deel van uit. Zolang mensen willen dat dit systeem blijft bestaan, moeten ze ook hun individuele verantwoordelijkheid nemen. Ik ben bereid alle benodigde middelen aan te reiken, maar als er uiteindelijk geen interesse is, moeten mensen misschien ook eens naar zichzelf kijken en overwegen wat voor hen belangrijk is. Het is niet alleen een kwestie van te weinig participatie oplossen, maar ook van zelfreflectie en eigen verantwoordelijkheid. Dit geldt niet alleen voor jongeren, maar voor iedereen, inclusief de politiek, de media en het onderwijs. We kunnen zelfs een diepgaande discussie voeren over onderwijs en politiek, maar uiteindelijk ligt de verantwoordelijkheid ook bij de jongeren zelf.’

 Sinds de coronacrisis is mentale gezondheid wel een een hot topic geworden. Dus veel jongeren worstelen dus, zeker sinds de coronacrisis met hun mentale gezondheid. Hoe probeert uw partij eigenlijk te werken aan aan het helpen van jongeren met mentale gezondheidsproblemen?

‘Onlangs hebben wij een uitgebreide bootcamp georganiseerd die het hele land besloeg. Deze bootcamp bestond uit vijf sessies, verspreid over vijf provincies, waarbij honderden jongeren zich inschreven en actief deelnamen. Het hoofddoel was om deze jongeren weerbaarder te maken, niet alleen fysiek, maar ook mentaal. In onze samenleving ervaren we nu uitdagingen die zowel op mentaal als fysiek vlak liggen. Sociale media hebben zeker invloed gehad, maar er zijn ook nieuwe obstakels ontstaan, terwijl sommige oude moeilijkheden zijn verdwenen. De COVID-19-pandemie was voor iedereen een zware periode, waarbij beleidsmakers soms beslissingen namen die niet altijd even begrijpelijk waren. Denk bijvoorbeeld aan het sluiten van speelpleintjes, wat buitengewoon belastend en mentaal zwaar moet zijn geweest, vooral voor gezinnen die in kleine appartementen woonden. Het is bijna schandalig wat er in die tijd is gebeurd, en sommige maatregelen bleken weinig effectief.

Los van de coronacrisis denk ik dat onze maatschappij minder weerbaar is geworden. Het is essentieel dat we actief werken aan onze weerbaarheid, zowel fysiek als mentaal. Deze twee aspecten zijn nauw met elkaar verbonden. We pleiten er bijvoorbeeld voor om zelfverdediging op te nemen in de lessen lichamelijke opvoeding en dit op te nemen in de eindtermen. Wanneer ik dit voorstel op scholen, krijg ik vaak enthousiaste reacties, vooral van vrouwelijke studenten. Dit zou een waardevolle toevoeging kunnen zijn. Ook moeten de wachtlijsten in de gezondheidszorg, met name in de geestelijke gezondheidszorg, dringend worden aangepakt. Het is onaanvaardbaar dat mensen die worstelen met zichzelf moeten wachten op hulp.

Ik blijf hameren op individuele verantwoordelijkheid. Als samenleving moeten we veerkrachtiger worden en ons tanden laten zien. De balans lijkt vandaag de dag verloren te gaan. Hoewel de boodschap ‘Het is oké om je niet oké te voelen’ belangrijk is, lijkt het bijna alsof het niet oké is om je wel oké te voelen. En dat is gewoonweg niet juist.’

Welke oplossingen wilt u brengen op de woningmarkt? Aan welke oplossingen werkt uw partij eigenlijk om die woningmarkt terug wat te doen heropleven?

‘Ja, ik denk dat een van de belangrijkste maatregelen met betrekking tot jongeren in het verleden de woonbonus was, een fiscale korting van € 15.000 voor een alleenstaande tot € 35.000 voor een koppel die voor de eerste keer een huis kochten. De N-VA heeft de woonbonus afgeschaft in 2019, ondanks hun belofte om deze te behouden. Helaas zijn de huizenprijzen niet gedaald zoals voorspeld. Dit heeft jonge gezinnen met extra moeilijkheden achtergelaten.

In 2024, als wij als Vlaams Belang in de regering zitten, willen we een soortgelijke regeling als de woonbonus invoeren, met een fiscale korting voor jonge gezinnen die voor het eerst een huis kopen. Dit is essentieel om hen een duwtje in de rug te geven. Het is belangrijk dat jonge gezinnen dit kunnen doen zonder enorme bedragen te moeten betalen.

Daarnaast moeten we ook rust brengen op de woningmarkt, vooral op de huurmarkt. We ervaren een enorme druk door migratie, wat resulteert in een stijging van het aantal mensen dat sociale of particuliere huurwoningen zoekt, vooral in het lagere segment. Dit veroorzaakt een verdere stijging van de huurprijzen. We moeten stoppen met de massale import van armoede, anders zullen we er zelf onder lijden.

Wat betreft sociale woningen is het belangrijk om deze af te schermen en voorrang te geven aan onze eigen mensen. Momenteel gaat een groot deel van de sociale voorzieningen naar vreemdelingen of allochtonen, wat de wachtlijsten voor onze eigen mensen verlengt. We willen ook meer controle op dubbele eigendommen, zodat sociale woningen beschikbaar blijven voor degenen die ze het meest nodig hebben.’

Om af te sluiten, geef mij een goede reden waarom jongeren in 2024 op jullie zouden moeten stemmen?

‘Omdat het verandering is of meer van hetzelfde. Mensen en vooral jongeren hebben eigenlijk maar één optie. Of je nu kiest voor N-VA, SP.A of CDV, ze hebben allemaal al deel uitgemaakt van de federale regering en de Vlaamse regering. Ze dragen allemaal verantwoordelijkheid voor de huidige problemen. Het valt niet te ontkennen dat ongeacht wie er minister van Inburgering is, of wie er verantwoordelijk is voor Asiel en Migratie, het beleid altijd hetzelfde blijft.

Dus als jongeren streven naar een betaalbare woning, veilige straten, nachtbussen, verbeterde mobiliteit en werkzekerheid voor de toekomst, en zelfs een gegarandeerd pensioen op de lange termijn, dan moet er iets veranderen in dit land. Er is maar één partij die echt verandering belooft, en dat is het Vlaams Belang.’

Tekst: Wout Ampe
Beeld: Belzie via WikiMedia Commons