18/11/2019

Student-onderneemster Lauren Coppens (23): ‘Winst maken is nu geen prioriteit’

Lauren Coppens is een studente Communicatiewetenschappen aan de Universiteit Antwerpen, maar daarnaast startte ze haar eigen onderneming Femmenation. Ze combineert haar master Strategische Communicatie met een eigen business in kostuums. Niets bijzonder zou u denken, ware het niet dat ze die powersuits – zoals ze die zelf noemt – exclusief voor vrouwen aanbiedt.

 

Een eigen zaak uit de grond stampen gaat niet over één nacht ijs. Ook bij Lauren rijpte het idee al langer: ‘Op 14 januari van dit jaar ben ik echt opgestart, toen ben ik officieel een ondernemingsnummer gaan aanvragen. Maar eigenlijk ben ik met dat idee al twee jaar bezig. Omdat ik het ondernemen combineer met mijn communicatiestudies heb ik het statuut van student-ondernemer aangevraagd. Dat houdt in dat ik gratis met coaches kan gaan spreken als ik dat wens, maar ik kan ook vergaderruimtes huren voor veel minder geld, examens verzetten of vervangingstaken aanvragen en nog veel meer. Zo’n statuut houdt eigenlijk zoveel in als jij wil dat het inhoudt, ik doe er zelf niet veel mee.’

‘Ondernemen is iets wat ik altijd wou doen. Mijn eerste droom was fotografie, dat ben ik dan ook gaan studeren na het middelbaar. Technisch ging me dat ook heel goed af, maar emotioneel een serieus stuk minder. Ik dacht dat het mijn passie was, maar eigenlijk was ik daar niet gelukkig in. Zover ik weet heeft de gedachte om iets op mezelf te doen en creatief bezig te zijn heeft er altijd wel al ingezeten. Het is dan geen fotografie geworden, maar daar heb ik nog geen moment spijt van gehad. Nu kan ik nog veel creatiever zijn. Het is én fotografie én sociale media en mode.’

https://www.instagram.com/p/B4NfWb1HNTh/

 

Het idee om een bedrijf op te richten is één ding, maar hoe komt iemand op het idee om vrouwenkostuums aan de man –euh ik bedoel aan de vrouw – te brengen? Lauren: ‘Women’s empowerment was het kernconcept dat ik wou uitdragen, maar hoe ik dat ging doen was voor mezelf in het begin ook wat zoeken. Ik wilde heel graag iets in de mode doen, en ik wou een concept uitbouwen, maar wat? Ik bleef er maar over kniezen en Pinterest uitspitten. Op een gegeven moment tijdens de examens werd ik wakker en dacht: kostuums! Dat moet ik gaan doen. (lacht) Dat idee heeft mij niet meer losgelaten en ik ben er volledig ingedoken. Er zit dus geen zot verhaal achter, sorry! (lacht)

 

The future is female

Er schuilt een feministe in Lauren. Haar grote is wens is dat vrouwen het in de toekomst vaker voor elkaar zullen opnemen: ‘Ik heb het altijd in mij gehad, ik was altijd heel erg bezig was met de gelijkheid van de vrouw. Ik gruw van het idee dat mijn man later zijn ambities ten volle kan najagen en dat ik thuis zit te wachten met het eten. Er is helemaal niets mis met koppels die zich net heel comfortabel voelen bij zo’n soort overeenkomst, maar ik zou het zelf verschrikkelijk vinden. Ik vind het belangrijk dat je als vrouw durft te gaan voor een carrière als je dat graag wil. Het is niet aan de maatschappij om te zeggen of dat al dan niet kan. Vrouwelijke ondernemers zijn nog altijd in de minderheid en ik vind dat dat veel meer ondersteund moet worden. We moeten onze schouders zetten onder het beeld dat vrouwen dat even goed kunnen en even goede ideeën hebben als mannen. Je moet geen man worden om te overleven in de ondernemerswereld, je moet gewoon jezelf zijn en vrouw blijven. Daarmee geraak je er ook wel.’

Lauren is nu een negental maanden bezig met Femmenation dus alles blijft voorlopig nog kleinschalig: ‘Momenteel is het enkel online met een webshop. In de toekomst zou ik ook graag offline gaan. Voorlopig beperkt zich dat tot fitting days. Dat wil zeggen dat ik een dag op locatie ga met de kleding en dat de klanten kunnen passen. Maar ik wil ook op afspraak werken dat je bij mij kan komen passen, daar is merkbaar vraag naar. Als ik dan al wat luidop mag dromen, zou ik graag een fysieke winkel starten. Een kostuum is iets dat je moet kunnen passen en voelen. Maar dat is allemaal toekomstmuziek, als studente is het onmogelijk om een winkel op te starten.’

‘Het leven achter de schermen is minder schoon’

‘Ik heb ook nog geen kantoor of opslagruimte. Alle stock staat nu op mijn appartement. De dressing zit volgestouwd met de collectie en onder mijn bed puilt het uit van de kartonnen dozen. En dan heb ik nu nog maar een kleine collectie. De collectie van januari is veel groter. Daar moet ik nog een oplossing voor zoeken, waarschijnlijk een garagebox huren. Achter de schermen is het allemaal zo schoon niet ze. (lacht)’

 ‘Omdat ik zo kortgeleden gestart ben, maak ik nog verre van geen winst. Dat vind ik ook niet erg, ik ben daar realistisch in. Ik ben ook een eenmanszaak dus het geld van de zaak is mijn geld, dat is voorlopig allemaal nog één pot nat. Dat houdt ook een zeker risico in. Ik heb al collecties aangekocht voor heel volgend jaar. Dat zijn dubbel zo grote bedragen als voor de collectie die ik nu hangen heb. Het rekensommetje in mijn hoofd begint zich nu wel te vormen. Break-even draaien zodat ik alles kan betalen, dat is het doel momenteel. Daarna zien we wel. Maar ik ben wel rotsvast overtuigt van mijn concept. Ik ben er zeker van dat er een markt is voor wat ik probeer te doen. Meer en meer vrouwen die een carrière willen uitbouwen of die willen ondernemen zeggen mij dat ze zulke outfits nodig hebben. Ze willen niet te chique zijn, niet te klassiek maar toch zelfvertrouwen uitstralen. Zelf vind ik het ook enorm belangrijk dat de kostuums goed zitten en dat doorheen de hele werkdag. Daar let ik uitdrukkelijk op bij het uitkiezen van de collectie. De stoffen moeten comfortabel zitten, je moet de kostuums een hele dag kunnen dragen.’

 

Onderaan de ladder

Van nul beginnen betekent ook allemaal nieuwe contacten leggen en netwerken. Ook Lauren moest op zoek naar verdelers: ‘Ik heb drie tussenpersonen in Antwerpen waarbij ik ga kopen. Zij staan in contact met de mensen van de merken. Momenteel bied ik enkel Deense merken aan. Ik sta ook in contact met een Londens merk, maar of die deal bezegeld raakt valt nog af te wachten. Belgische merken heb ik momenteel nog niet, maar als ik die vind zou dat top zijn. Het is lang zoeken geweest naar die contacten. Ik ben begonnen met mijn laptop op de schoot. Merken beginnen googlenen emailadressen proberen verzamelen. Ik heb in totaal wel zeventig merken aangeschreven maar daaruit heb ik misschien één antwoord gekregen. Dan heb ik het over een andere boeg gegooid en ben ik modebeurzen gaan afstruinen. Die worden georganiseerd net na de fashion weeks en daar komen alle merken samen met hun collecties. Ook daar geen resultaat.  Als laatste ben ik erop uitgekomen dat er ook zoiets bestaat als fashion agenciesen zo ben ik geraakt bij de mensen waar ik nu mee samen werk. Dat alleen heeft mij zeker een half jaar opzoekwerk gekost. (lacht)

Het op poten zetten van een eigen eenmansbedrijfje is niet altijd pony’s en regenbogen. Alle taken vallen op jouw schouders, en het ene klusje is al leuker dan het andere: ‘Het financiële aspect vind ik heel moeilijk omdat ik daar niet veel van ken. Tot nu toe heb ik altijd mijn buikgevoel gevolgd, maar ik weet dat dat naar later toe niet voldoende is. Mijn boekhouding is nu veel te simpel, met het oog op de toekomst moet ik mezelf daar nog een stuk in bijscholen. Waar ik het ook onverwacht moeilijk mee had was de eenzaamheid helemaal in het begin. Toen ik in mijn eentje naar het buitenland trok om de collectie te kiezen voelde ik mij opeens heel alleen. Je gooit jezelf in het niets en je moet er iets van zien te maken. Ik ben ook sneller uit de startblokken geschoten, dan ik zelf had voorspeld. In september is Femmenation live gegaan en die launch is heel succesvol geweest. Nu is het weer gaan liggen, ik zou zelf wat meer moeten pushen. De gedachte dat ik nooit mag stilvallen, omdat de winkel dan ook stilvalt vind ik wel moeilijk. Hoe meer je erin stopt, hoe meer je kan oogsten.’

https://www.instagram.com/p/B4sI2Ugn9gR/

‘Ik doe alles zelf, maar ik heb het geluk dat ik goed omringd ben door de juiste mensen. Mijn broer is zelf ook zelfstandige in het bouwen van websites. Hij heeft mij dan ook heel goed bijgestaan bij het opstarten van de online shop van Femmenation. Mijn vriend is marketeer bij een contentplatform, dus hij kent heel veel van marketingstrategieën. Het is mijn project en ik doe het alleen, maar ik krijg wel de juiste input van de juiste mensen.’

Momenteel is er nog veel werk aan de winkel en of Femmenation ooit helemaal van de grond zal komen is voorlopig afwachten, maar dromen is toegestaan: ‘Mijn allergrootste einddoel op dit moment is drie vaste winkels hebben in Vlaanderen. Daar heb ik nog geen datum op durven plakken. Nu de webshop van start is gegaan kan ik al beginnen inschatten hoe lang ik erover zal doen om daar te geraken. Maar daarvoor was het tasten in het duister, ik was en ben nog steeds overtuigd van mijn product maar het was toch bang afwachten of de mensen het ook zouden omarmen. Op dit moment lijkt het wel dat het nog een paar jaar zal duren, maar wie weet wordt Femmenation opeens opgepikt en raakt alles in versnelling. Kostuums gaan altijd mijn hoofdbezigheid blijven en ik zou op termijn ook graag op maat gemaakte kostuums aanbieden, maar er komen sowieso bijpassende spulletjes bij. Ik heb nu bijvoorbeeld een agendamerk gevonden, dat past ook bij het concept van hardwerkende carrièrevrouw. Maar ik ga nooit van de kostuums afstappen, daar sta ik heel erg achter. Als het bij mannen werkt, dan bij vrouwen ook.’ (knipoogt)

 

Tekst en foto: © Eline Tuyaerts

 

Vroeger werd je bakker, leraar of bouwvakker. Maar wat doet de jongvolwassene vandaag om zijn wekelijkse pintjes te verdienen? In deze reeks brengen we aparte verhalen over ongewone jobs.