08/01/2020

Wandelcoach Katleen Van den dries: ‘Elke werkende Vlaming heeft recht op loopbaanbegeleiding’

Een tijd geleden was het weer zover: de Dag Van De Stilte. Rust en stilte is iets wat meer en meer ingang vindt in het dagelijkse leven, mensen hebben er steeds vaker nood aan. Terugtrekken in de natuur om weer helder na te kunnen denken. Een simpel concept met honderd verschillende manieren van uitvoering. Ik ging een frisse neus halen met wandelcoach en loopbaanbegeleider Katleen Van den dries in het Mechelse Vrijbroekpark. Zij startte in 2016 haar eigen bedrijfje Careerboots op.

Katleen is oorspronkelijk opgeleid als TEW’er, personeel en organisatie, en werkte altijd in Human Resources. ‘De traditionele vorm van loopbaanbegeleiding bevindt zich meer op een kantoor, binnen. In een lokaaltje worden dan oefeningen gedaan. Voor sommige mensen is dat ook goed. Iedereen moet zijn ding daarin vinden. Het kan een veilig gevoel geven om alles op te schrijven, maar dat doe ik niet. Ik ga altijd wandelen en ik merk dat je veel dingen onthoudt omdat je buiten bent en dingen rondom je ziet. Je vindt ankerpunten waardoor je altijd meer onthouden hebt dan je zelf gedacht zou hebben.’

‘Ik geloof heel erg in informele babbels en informeel leren. Mensen zijn meer op hun gemak. Het wandelen is iets dat de coaching laagdrempeliger maakt. In België is dat toch nog steeds iets moeilijk. Al wandelend kan je heel lang zwijgen en nadenken, dat mag allemaal. Binnen begin je al snel op je stoel te wiebelen en te denken ‘oei ik moet antwoorden, het is te lang stil’. Tijdens een wandeling moet je elkaar ook niet in de ogen kijken, wat heel veilig kan zijn. Door buiten te zijn kan je veel makkelijker nadenken, er zijn genoeg wetenschappelijke studies rond gedaan die dat bewijzen.’

 

Loopbaanbegeleiding of lopen onder begeleiding

 

Loopbaanbegeleiding is geen niche, of iets dat alleen dient voor mensen in een existentiële crisis. ‘Loopbaanbegeleiding is iets waar veel vraag naar is. Soms zijn dat jonge mensen die niet weten waar te beginnen of die al een tijdje bezig zijn en die toch niet het gevoel hebben dat het helemaal iets voor hen is. Soms mensen die radicaal van koers willen veranderen of mensen die twintig jaar lang dezelfde job hebben gedaan met veel plezier, maar na een plotse reorganisatie opnieuw moeten beginnen.’

‘Ik coach mensen altijd al wandelend, en ik doe ook oefeningen in de natuur met hen. Bijvoorbeeld de klassiekers: ‘wat kan ik goed en wat minder’, maar dan al wandelend en babbelend. Ik gebruik dingen die ik zie onderweg. De bomen, de struiken, soms kan het pad dat de persoon kiest al een aanleiding zijn tot dialoog. Ik ga geen bomen knuffelen met mensen, het is niet iets heel fluffy. Gewoon coaching, maar dan buiten.’

 

https://www.instagram.com/p/B5-HRywFrPB/

 

 

Big in Japan

 

Met haar achtergrond als HR-verantwoordelijk en haar liefde voor natuur en buitenlucht was wandelcoaching bijna een evidente keuze. ‘Toen ik las over wandelcoaching wist ik dat dit voor mij was. Ik volgde hier in België een Nederlandse opleiding. Onze buren staan al een pak verder dan ons, wat groene zorg betreft. In 2016  ben ik gestart als wandelcoach en ik had natuurlijk mijn achtergrond als HR-verantwoordelijke mee. Ik heb een fulltime job altijd gecombineerd met mijn bijberoep als wandelcoach. Sinds een jaar ben ik deeltijds gaan werken zodat ik meer tijd heb voor de wandelcoachings. Ik blijf de twee bewust combineren want ik vind het wel belangrijk dat je als je loopbaanbegeleider nog steeds voeling hebt met de werkvloer. Ik begeleid ook groepen en teams. Ik leer ze omgaan met thema’s als stress en verandering of geef hen een workshop wandelvergaderen.’

Naast het wandelcoachen geeft Katleen ook workshops Shinrin-Yoku oftewel bosbaden. ‘Een bosbad is gewoon een techniek die eigenlijk uit Japan komt. Het gaat puur over bewust buiten zijn. (richt zich tot mij) Eigenlijk stappen wij nu al veel te snel om te bosbaden. (lacht) Bosbaden is goed voor lichaam en geest, er zit veel wetenschap achter. Als je de evolutie van de mens ziet, is de natuur gedurende lange tijd onze natuurlijke omgeving geweest. Het zit nog steeds voorgeprogrammeerd in onze hersenen dat dat ons rust brengt en deugd doet. Je hersenen moeten buiten minder moeite doen om na te denken. Er is wetenschappelijk onderzoek gedaan naar hersenactiviteit en gezondheid en we zien dat als je wandelt in de natuur, zelfs maar een half uurtje, je daar heel lang op kan teren. Het versterkt preventief de immuniteit. Ik probeer mensen ook mee te geven hoe ze die activiteit in hun dagelijks leven kunnen verwerken. Onder de middag even naar buiten gaan en pauzes nemen waarbij je even helemaal deconnecteert. Nadien ben je veel productiever.’

 

Bosbaden

 

‘Bosbaden is niet mijn eerste focus, maar ik neem het er wel bij omdat er zoveel vraag naar is. Ik heb het zelf ook gedaan in Japan, toen ik daar was om te reizen. Die kans kon ik niet laten liggen. In Japan gaat bosbaden heel ver. Sinds de jaren 80 zijn er bosbadprogramma’s die gesubsidieerd worden door de overheid. Om mensen te helpen om te gaan met de stress. Op zich is het goed van de overheid dat ze daarin investeert, maar langs de andere kant kan je je ook vragen stellen over waarom ze hun maatschappij zo laten worden dat dat nodig is. Het is ook iets waar je alleen maar baat bij hebt, tenzij je natuurlijk heel zware allergieën hebt.’ (lacht)

Niemand is opgezet met de constante aanwezigheid van technologie, maar we draaien allemaal mee in die molen

De komst van technologie heeft het leven en werk op vele punten makkelijker gemaakt, maar heeft ook een golf van werkdruk en een verhoogd werktempo met zich meegebracht. ‘Niemand is echt gelukkig met die tendens, maar iedereen blijft meedraaien in die molen. Ik vraag mensen altijd om hun gsm aan mij te geven voor een sessie. Niet om hen te controleren, maar vaak heb je de neiging als je iets mooi gezien hebt, daar snel een foto van te nemen en ondertussen heb je weer vijftien What’s Apps en een e-mail gezien. Na die sessie krijg ik wel vaker de feedback dat de wandelaars tijdens de wandeling een paar keer de gsm wilden nemen en eigenlijk niet wisten waarom. Dat zijn leuke dingen om mensen attent op te maken en aan te leren.’

 

It’s a match

 

‘Het is belangrijk dat je je goed voelt bij de methode en een klik hebt met je coach. Als iemand zich niet goed voelt bij mijn coach-of leermethode, even goed, dan stuur ik die persoon door naar een andere, beter passende coach. Ik wil graag dat de mensen geholpen worden. Daarom doe ik voor ik ga wandelen met mensen ook altijd een soort intakegesprek om goed te snappen waarover het gaat en de mensen de kans te geven om te beslissen of wandelcoaching iets voor hen zou zijn of niet.’

Zo’n wandelsessie doet soms denken aan een psychologische sessie, maar er zijn duidelijke verschillen. Zo wordt een wandelcoaching niet terugbetaald zoals het geval is bij een sessie bij de psycholoog. ‘Er bestaan ook psychologen die gaan wandelen met hun patiënten. In Vlaanderen is het wel zo dat vanuit de VDAB elke werknemer en zelfstandige recht heeft op loopbaanbegeleiding. Om de zes jaar heb je twee cheques die je kan aankopen aan een mooie, gesubsidieerde korting. Op die manier heb je voor 40 euro vier uren coaching, wat een hele goedkope prijs is. Jammer is wel dat de Vlaamse Regering onlangs de voorwaarden heeft verstrengd. Nu moet je eerst zeven jaar hebben gewerkt, voor je daar aanspraak op kan maken. Wees dan maar eens een jonge werkzoekende, denk ik dan.’

Een probleem in België is dat alles nog steeds heel gefragmenteerd is. ‘Momenteel is het in ons land ieder voor zich. Ieder werkt volgens zijn eigen systeem. Ik ben nochtans een grote voorstander van communiceren met anderen en het opbouwen van netwerken. In België is dat super versnipperd. Als er een platform komt waarbij iedereen dezelfde boodschap uitdraagt, zou het veel duidelijker worden voor iedereen.’

Wandelcoaching vindt ook meer en meer ingang in de maatschappij. ‘Ik ben sinds 2016 bezig en ik heb continu coachings. En ik ben er ook in geslaagd om nu rond te komen met een deeltijds loon en mijn wandelcoaching. Dat is al fantastisch, maar het mag altijd meer zijn. Ik werk nu ook samen met Technopolis. Zij hebben een bos achter hen, en ik zit mee in hun aanbod voor teambuildings. Zo is het zoeken om altijd meer en meer te doen. Voor de toekomst zou ik graag meer doorgang vinden in scholen en bedrijven.’

 

 

Tekst en foto: © Eline Tuyaerts

 

Vroeger werd je bakker, leraar of bouwvakker. Maar wat doet de jongvolwassene vandaag om zijn wekelijkse pintjes te verdienen? In Job For Joy brengen we aparte verhalen over ongewone jobs.