Met de coronaheisa staan al onze levens stil. Iedereen blijft in zijn kot en de dagen vloeien in elkaar over. Ikzelf heb steeds meer moeite met te weten welke dag het is. Iets wat mij routine geeft in de week is weten dat er elk weekend weer een verse lading voetbal is. Maar nu ook dat is stilgelegd, kunnen we misschien best even focussen op het EK van volgend jaar dat een uitgelezen mogelijkheid biedt om de oude en de nieuwe generatie met elkaar te mixen. Geef eindelijk de jeugd een kans.

Gouden generatie

Ja, de gouden generatie heeft al veel gegeven. 2020 had het jaar moeten zijn dat de Rode Duivels gingen pieken en Europees kampioen zouden worden. Het is nu inderdaad het moment, want de ploeg, en dan vooral de verdediging, wordt er niet jonger op. Sterspelers zoals Kompany, Vertonghen en Alderweireld zijn al over de dertig. Volgens sommige coaches is dit het moment dat een speler piekt, ze zijn dan volwassen. Maar, Jan Vertonghen is uit de basis verdwenen bij Tottenham en Kompany is ook niet meer de dartele jonge man die hij ooit was.

Er zijn natuurlijk ook sleutelspelers die momenteel niet te vervangen zijn. Thibaut Courtois is een van de beste keepers ter wereld. Het inzicht van Kevin De Bruyne en Eden Hazard is iets wat je maar zelden ziet en de pure kracht en neus voor goals van Romelu Lukaku is ongelofelijk. Maar er is concurrentie genoeg en niks is heilig.

De nieuwe generatie

Als we kijken naar de volgende generatie zie je een veelbelovende toekomst. Youri Tielemans en Dennis Praet maken beide furore bij Leicester City, de revelatie in Engeland dit seizoen. Adnan Januzaj, een vergeten talent, nog steeds maar 25 jaar oud, staat samen met zijn ploeg Real Sociedad, verrassend hoog in de Spaanse competitie. In Nederland is Cyriel Dessers de topschutter en in Duitsland trapt Dodi Lukebakio de ballen ook vlot binnen. Ten slotte is er nog Timothy Castagne die al lang een sterke speler is bij Atalanta Bergamo in Italië.

Talent op eigen velden

We kunnen zelfs in het binnenland kijken naar het talent in onze eigen competitie. Hans Vanaken en Charles De Ketelaere staan beide bij Brugge in de basis. Zinho Vanheusden en Elias Cobbaut lijken de toekomstige verdedigende krachten van België. Als we nog verder kijken zien we zelfs echte youngsters zoals Aster Vranckx en Jeremy Doku, beiden 17 en beiden boordevol talent. Zo zie je maar, het gras is niet altijd groener op andere velden.

Toegegeven, de huidige Rode Duivels hebben heel wat in petto en misschien meer dan de nieuwe lichting ooit kan bieden. Maar misschien is een toekomstgerichte visie wel wat de Belgen echt nodig hebben. Oud en nieuw samen in een ploeg. De creatieve en gemotiveerde kracht van enkele jonge gasten die met trots hun land vertegenwoordigen en de oude garde om ze structuur en leiding te geven. Een nieuwe wind door de selectie.

De nieuwe generatie is beloftevol maar ze moet wel kansen krijgen, en niet tegen San Marino of Qatar. Ikzelf verveel me dood bij de oefenmatchen van de Rode Duivels. Wedstrijden tegen Janneke en Mieke die je met vier of vijf doelpunten verschil wint zijn geen uitdaging. Laat met de nieuwe generatie ook een grotere uitdaging komen. Speel matchen die interessant zijn. Niet enkel om naar te kijken maar ook om zelf te spelen. De toekomst begint nu.

Tekst: © Wannes Averhals