Het Vlaamse publiek loopt eindelijk warm voor hiphop. Daarmee lopen we vele jaren achter op onze Noorderburen. In Nederland zijn artiesten zoals Lil Kleine, Ronnie Flex en BOEF constanten in de hitlijsten. Waarom domineert hiphop in België niet de muziekscene, net als in Nederland? Ik zat samen met Scottie. Een rapper die bij het Vlaamse hiphop label Eigen Makelij zat (bekend van Safi&Spreej en Tourist Le MC red.) Ik praat met hem over de status van Belgische hiphop, waarom hiphop in Nederland zoveel populairder is en of het daarom ook beter is.

Artiesten onder één dak

Bij het aankomen van het adres sta ik aan een pand in een opengebroken straat. Ik bel aan maar ik krijg geen antwoord. Ik wacht ongemakkelijk tot er uiteindelijk vijf twintigers uit het gebouw komen. Ze wandelen weg uit de straat terwijl ik blijf staan. Na enkele minuten wachten, zie ik Scottie aankomen met zijn vriendin. ‘Ik heb zelf geen sleutel van het gebouw’, zegt hij nonchalant. Hij belde naar een vriend met wie hij het gebouw deelt. Ik veronderstelde dat de jongens die ik eerder had zien buitengaan zijn vrienden waren. Dus gingen we weer op zoek naar hen.

Eens we de groep hadden gevonden en allemaal terug in het gebouw waren, werd ik begroet door een compleet lege kamer met alleen een fietsenrek. ‘Dit was vroeger een dokterspraktijk maar nu huur ik dit pand samen met zeven vrienden om muziek te maken. Sommigen van hen zijn rappers, anderen gaan gewoon mee in dit verhaal.’

Scottie is al acht jaar bezig met muziek. Hij heeft muziekschool gevolgd waardoor hij al een kleine muzikale basis had. In het middelbaar werd er na het overlijden van een leerkracht aan hem en een vriend gevraagd om voor haar een lied te schrijven en te performen. De performance werd goed onthaald en vandaar is het rappend avontuur eigenlijk voor hem begonnen. Sommigen onder jullie herkennen hem misschien zelfs nog van Belgiums Got Talent, waar hij en zijn beste vriend Syre in 2016 tot in de tweede ronde geraakten. ‘Zo krijg je veel aandacht en veel mensen herinneren zich dat optreden ook nog’, zegt Scottie met een glimlach.

Is Nederland zoveel beter?

Waarom Nederland hiphop beter accepteert is eigenlijk heel simpel volgens Scottie, ze zijn daar gewoon al langer bezig. ‘België wordt eigenlijk gezien als het kleine debiele broertje van Nederland, wat in zekere zin ook soms waar is, ook in muziek.’ De reden daarvoor is dat er in de media ook veel meer ruimte is voor hiphop. In Nederland zijn er honderden radiozenders die zich meer specialiseren in een bepaald genre. ‘In België heb je dat niet echt, hiphop wordt hier teveel in het urbanhokje gezet terwijl hiphop veel meer is, het is een levensstijl’, vertelt Scottie met een glimlach.

Niet enkel de media maar ook de artiesten zelf hebben schuld aan de anonimiteit van het genre. Wij als Belgen zijn van nature bescheiden en dat is waarom we meer lawaai zouden moeten maken. Een goed voorbeeld hiervan is Zwangere Guy. Hij maakte lawaai en hij begint langzaam aan de mainstream in te sluipen. ‘Het is gewoon moeilijk om met succes te pronken aangezien er zo weinig succes is qua hiphop in Vlaanderen.’

Underrated Vlaanderen

In Nederland is het populairder waardoor er ook echt al rappers zijn die miljonairs zijn geworden van hun werk. Nederland is daarom ook niet beter qua niveau, maar wel qua cijfers. ‘Er zijn sommige artiesten in Vlaanderen die mij echt versteld doen staan met wat we hier hebben. ‘In Nederland zijn ze ook te snel tevreden, Vlaanderen heeft de kwaliteit en Nederland de cijfers.’ Het belangrijke is dat Vlaanderen blijft zoals het is nu. Het is het beste voor artiesten om zich aan hun eigenheid vast te houden en geduld uit te oefenen.

Hoogvliegers

In de Vlaamse hiphopwereld zit er dus weldegelijk talent en veel potentieel. Maar het publiek lijkt er niet klaar voor. Misschien heeft de vergrijzing van onze maatschappij daar iets mee te maken. Jonge artiesten krijgen het steeds moeilijker in een land waar het kijkend en luisterend publiek steeds ouder wordt. Toch zijn er enkele artiesten die door de rangen breken, elk op hun eigen manier.

Tourist Le MC is een voorbeeld van iemand die rap toegankelijk maakt voor het publiek. Mooie en diepzinnige teksten, begeleidt door gitaar. Tourist is één van de dingen dat rap zo mooi maakt, het is zo breed dat het toegankelijk wordt. Brihang uit West-Vlaanderen is nu ook door de rangen gebroken met zijn geheel eigen stijl. Maar de pure rap, over probleemjongeren, drugs en het harde leven, dat kent minder succes. Misschien omdat we in ons land te wel varen om dat zo te ervaren. Zwangere Guy breekt nu ook lichtjes door en toont dat ook die soort muziek en dat soort leven bestaat in ons land. Het leven is niet altijd glorieus en veel artiesten brengen daardoor hun waarheid naar voren. Het is gewoon jammer dat de maatschappij achterloopt. ‘Dat komt ook omdat we in België drie talen en honderden culturen hebben’, geeft Scottie toe.

Kwaliteit versus Kwantiteit?

Niet getreurd, een klein publiek kan ook soms goed zijn. Puur op artistiek vlak staat België eerder voor op haar noorderburen, want heeft een artiest weinig fans omdat hij slechte muziek maakt of omdat de mainstream het gewoon niet begrijpt? Iedereen kan drank en drugs van Lil Kleine en Ronnie Flex meezingen, maar is het daarom een goed nummer? De consensus is dat hoewel het publiek kleiner is, dat de kwaliteit groter is. Artiesten moeten geduld uitoefenen en trouw blijven aan zichzelf. Niet te commercieel worden is de boodschap. ‘Houdt vast aan je normen en waarden en blijf jezelf.’ Besluit Scottie.

Tekst: Wannes Averhals

Foto: Scottiescottsen