Quarantaine in Namibië: ‘De dag nadat ik aankwam, werden de grenzen gesloten’
Birgit Vanden Berghen (23) uit Scherpenheuvel is vorig jaar afgestudeerd als biologe aan de KU Leuven. Ze besloot tijdens haar studies mee te werken aan een masterproject en deed onderzoek naar tijdelijke poelen in Zuid-Afrika en Mozambique. In september trok ze weer naar beide landen als voorbereiding op haar Phd project, doctor of philosophy. Tijdens haar veldwerk in Zuid-Afrika ontmoette Birgit mensen uit Namibië, in het zuidwesten van Afrika. Ze zocht hen op in hun thuisland, maar zit nu zelf vast.
In 2019 studeerde Birgit af als biologe aan de KU Leuven. Ze is gespecialiseerd in ecologie en nam in haar laatste jaar deel aan een masterproject in Zuid-Afrika en Mozambique. Ze onderzocht er plankton en ongewervelde organismen, voornamelijk killifish of killivissen, in tijdelijke waterpoelen. Haar eerste publicatie volgt binnen enkele maanden.
https://www.instagram.com/p/B4KVyNzBxXz/
Grenzen gesloten
‘De dag nadat ik aankwam in in Namibië werden de grenzen gesloten voor Europeanen, en kon ik niet meer weg. Alle vluchten die rechtstreeks naar Europa gingen werden afgeschaft. ‘Ik had toen nog geen ticket teruggeboekt, dus dat was financieel gezien wel even een opluchting.’ In Namibië was er op dat moment nog niet echt sprake van een lockdown.
Birgit denkt dat de Afrikaanse landen zich al wilden afschermen van Europa om de besmettingen te beperken. ‘In Namibië zijn eigenlijk maar 16 gevallen geweest, acht daarvan zijn nu genezen. (bij publicatie van dit stuk acht, red.) Er waren maar enkele personen waar Covid-19 bij was vastgesteld na onderling contact. Het ging dan over verplegend personeel dat zelf besmet was geraakt na het behandelen van mensen uit Europa. Uiteindelijk is corona hier niet zo heftig.’
Strenge maatregelen uit angst?
Birgit denkt dat Namibië de lockdown heeft geïnstalleerd uit angst. ‘De scholen zijn hier dezelfde dag gesloten als in België, hoewel er hier toen nog maar twee gevallen waren. De overheid is dus meteen heel streng geweest en heeft ook al de openbare plaatsen gesloten. Daardoor blijft het aantal besmettingen hier waarschijnlijk zo laag.’ Birgit zegt dat de situatie ondertussen te vergelijken valt met die in België. Alleen essentiële zaken zijn geopend.
Birgit op ontdekkingstocht in Namibië voor de quarantaine. ©Birgit Vanden Berghen
Naar het voorbeeld van Zuid-Afrika
‘Ondertussen is er in Namibië wel sprake van een ‘lockdown’, waarschijnlijk omdat buurland Zuid-Afrika dit ook deed’, al zijn er wel verschillen.
‘In Zuid-Afrika hebben burgers weinig respect voor de politie, dat is in Namibië niet het geval. Als de politie zegt dat mensen naar binnen moeten gaan wordt daar lacherig over gedaan. Sommige mensen filmen en lachen gewoon met de politie.’
Verder vreest Birgit dat Zuid-Afrika niet klaar is voor deze crisis. ‘Ze zijn niet zo goed voorbereid en hebben niet voldoende infrastructuur volgens mij. Daarnaast zijn er veel gevallen van AIDS, hiv en tuberculose. Vooral in de sloppenwijken kan dat voor grote problemen zorgen.’
Terugkeer
‘Op een bepaald moment twijfelde ik om terug te keren. Ook al hebben ze hier weinig middelen, ik voel mezelf hier totaal niet onveilig. Door de ongerustheid van mensen in België, begon ik wat te panikeren.’ Uiteindelijk bleef Birgit rustig en heeft ze zich niet door die angst laten leiden om halsoverkop terug te keren.
‘Ook al hebben ze hier weinig middelen, ik voel mezelf hier totaal niet onveilig.’
Ze vroeg wel advies aan de Duitse ambassade, via een Duitse kennis in Namibië. Ze kreeg te horen dat ze naar Duitsland kon vliegen. ‘Ik moest 1.400 euro betalen voor die vlucht. Ze hadden beloofd dat het niet meer zou kosten dan normaal, maar dat was dus wel het geval.’ Omdat Birgit in Duitsland niet kon of mocht opgepikt worden door haar ouders, heeft ze uiteindelijk beslist om in Namibië te blijven.
Birgit heeft ondertussen wel een vliegticket gekocht voor 360 euro. Ze zou op 8 mei terugkeren, maar de vlucht werd uitgesteld naar 20 mei. Als ook dat niet lukt, kan ze op een andere datum terugkeren.
Tekst: Liana Craen en Brend Kempenaers, foto’s ©Birgit Vanden Berghen