5 Europese studenten delen hun ervaring tijdens de coronacrisis
Dat het leven van de studenten in België door de huidige coronasituatie op zijn minst nogal treurig is, valt niet te betwisten. België telt een forse stijging in het aantal besmettingen én steeds jongere patiënten belanden nu in het ziekenhuis en op de intensieve zorg. Daarbij zijn de lessen in het hoger onderwijs volledig online en is het sociale contact uiterst beperkt. Maar hoe zit dat bij andere studenten in Europa? Wat denken jongeren in corona-hotspot Tsjechië? En hoe is het studentenleven in Spanje en Italië, de landen die tijdens de eerste golf het hardst getroffen werden? Vijf studenten uit vijf verschillende Europese landen delen hun ervaring.
‘Alles sluit hier om 21 uur’, vertelt Jérémie (22) een student uit Bretagne, Frankrijk. ‘De lessen gaan deels online en deels op de campus door. Je mag samenkomen met maximum tien mensen, maar je nauwe contacten zijn maar vier à vijf mensen. Wat ik wel eens zag passeren in mijn stories op Instagram, zijn vrienden die soms nog feestjes hielden met wel 20 tot 25 man. Dat vind ik niet oké’, zegt hij. ‘Maar in het centrum van Parijs bijvoorbeeld, daar is het nog drukker. Vooral de metro tijdens de spitsuren wordt overrompeld door mensen.’
En vorige week viel Jérémie zélf ten slachtoffer aan het coronavirus. ‘Ik denk dat ikzelf op school ben besmet geraakt, maar daar ben ik niet zeker van. Op mijn werk waren er in elk geval nog geen gevallen bekend. Samen met mijn vriendin moest ik ongeveer een week in quarantaine, want ik had het virus helaas wel doorgegeven aan haar. Maar ik voelde mij niet erg ziek. Het belangrijkste was om afgezonderd van mijn ouders te blijven.’
Maar dat vertelde hij allemaal in het interview van vorige week. Vandaag liet Jérémie weten dat Frankrijk in een nieuwe lockdown gaat, met een huilende emoji erbij.
Sara (21) een studente uit Braga, Portugal vertelt dat ook het kleine buurland van Spanje bijna in een noodtoestand verkeert. ‘Sinds de start van de scholen in oktober zijn de coronabesmettingen bij ons sterk gestegen. Wat toen nog maar 500 besmettingen per dag waren, zijn nu al bijna 7000 per dag. De overheid wou niet dat wij wisten hoe erg de situatie in de zomer eigenlijk was. Ze voerden gewoon plots veel meer beperkingen in’, zegt ze. ‘Onze nauwe contacten waren beperkt tot vijf personen, ook binnen het gezin. En het dragen van een masker was altijd en overal verplicht.’
‘De mensen zijn hier erg boos over, want terwijl voor ons de regels en beperkingen steeds strikter worden, kunnen politici wel gewoon diners en feesten blijven organiseren. Binnenkort hebben wij presidentsverkiezingen en daarvoor organiseren ze een soort festival met 300 mensen. En hier voel ik me echt slecht bij, want persoonlijk vind ik dat onze regering gewoon aan het falen is. Ik denk ook dat onze politie niet genoeg doet. Als je bijvoorbeeld een koffietje gaat halen in een koffieshop en het is daar propvol, dan grijpt de politie niet in.’
‘Elke dag zie ik wel ergens Spanjaarden. Zij steken gewoon onze grens over, omdat wij hier minder beperkingen hebben. En ik erger mij daar énorm aan, want ik zou nooit de grens oversteken om op die manier het virus te verspreiden. Ook de meeste universiteitsstudenten hier kan het allemaal niets schelen. Zo organiseren sommige studenten nog steeds dineetjes of feestjes bij hun op kot. Één van mijn vrienden is altijd aan het feesten, een andere werd onlangs nog getest. Het kan ze echt niet schelen.’
‘Het gemiddeld loon van een Portugees is 800 euro en een coronatest laten doen, kost 120 euro. Wat volgens mij vrij duur is voor een gemiddeld loon. Een normale Portugese burger heeft dus niet voldoende geld om zich te laten testen, daarom lijken mij die beweringen van de overheid over de gevallen van 5000 à 7000 besmettingen per dag vals.’
‘Op onze Universiteit zitten we nu aan 66 besmettingen geloof ik, maar ik denk dat dit aantal echt veel hoger ligt. Anders zouden de studenten te bang zijn om naar school te komen, want momenteel hebben wij om de week nog face-to-face les’, zegt ze. ‘Voor bijna alle vakken hebben wij een groepswerk met minstens zes andere studenten. De universiteit denkt dat wij door de verergerde coronatoestand ons vaker eenzaam en alleen zouden voelen vanwege de online lessen. Daarom wordt groepswerk door onze leerkrachten verplicht. Om zo volgens hen de ‘teamspirit’ ondanks Covid er toch nog in te houden’, lacht Sara.
Daniela (22) een studente politieke wetenschappen in Hradec Kralové, Tsjechië vertelt hoe de situatie is in het nu tweede zwaarst getroffen land in Europa. ‘De situatie is uiterst slecht’, begint ze. ‘Elke dag zijn er steeds meer nieuwe gevallen. Nu zitten we al aan zo’n 15.000 besmettingen per dag en dit blijft stijgen. Onze regering vreest dat de gezondheidszorg het niet zal redden, want Covid-19 is de tweede zwaarste ziekte die ooit ons land getroffen heeft. Ondertussen zitten we ook met een erg strenge regelgeving en bevinden we ons in een semi-lockdown. Maar waar de mensen nu het meeste schrik voor hebben, is dat we binnenkort helemaal niet meer mogen buitenkomen.’
‘Zelf ben ik ondertussen al aan de situatie gewend geraakt, ook al is die nu eigenlijk erger dan tijdens de lente. Tijdens de eerste golf voelde ik mij eerlijk gezegd een beetje depressief, want ik kon niet naar school en ik was ook plots mijn studentenjob kwijt. Hierdoor wist ik niet goed wat te doen, omdat de situatie ongekend was.’
‘Onze populistische premier besliste dat de Tsjechische bevolking recht had op een zomervakantie, na de zware periode tijdens de eerste golf. Daardoor werd elke beperking geannuleerd en het leven voor even weer genormaliseerd. Vanaf september begonnen ze de beperkingen terug in te voeren. En nu zijn we oktober en iedereen zit binnen.’
‘Door zulke beslissingen protesteren veel mensen en ook jongeren tegen onze regering, omdat ze het niet eens zijn met de coronaregelgeving van de overheid. Maar ze protesteren ook tegen al het fake news dat onze media overspoelt’, voegt Daniela toe. ‘Tegenwoordig kunnen mensen niet echt zien wat fake news of wat een samenzwering van de overheid is. En veel van onze celebs zijn voorstanders van dit fake news en hierdoor geloven mensen het nog meer.’
‘Er waren onlangs nog een aantal anti-regering protesten en demonstraties, waarbij er een zware confrontatie met de politie ontstond’. ‘En hierdoor liep de hele situatie al snel uit de hand. Zulke evenementen zijn ook slechts toegestaan voor 500 mensen, maar toen waren er wel meer dan 1000 aanwezig. Niemand droeg een mondmasker. Het hele gedoe ontplofte ook in onze media’, vertelt Daniela.
‘Dit is mijn laatste jaar en ik kan niet geloven dat ik deze situatie ervaar’, vertelt Raquel (21) een studente uit Madrid, Spanje. ‘Madrid was veruit een van de meest getroffen steden in Spanje vanwege Covid-19, omdat veel mensen hier wonen vanwege de gunstige arbeidsmogelijkheden. We hebben veel ziekenhuizen en een goede gezondheidszorg, maar we hebben gezien hoe zelfs dat niet genoeg was. Op dit moment hebben we veel beperkingen, zoals niet met meer dan zes personen in contact komen of de verplichte avondklok tussen twaalf en zes. Universitaire colleges zijn een mix van online en face-to-face lessen, die mijn laatste jaar van de unief nog moeilijker maken.’
‘Ik hoor 24/7 op het nieuws dat Spanje het meest beschadigde land van Europa is, maar of het waar is? Ik weet dat we veel besmettingen hebben, maar ik geloof niet dat andere landen zoals Frankrijk of Duitsland niet zoveel gevallen bereikt hebben als wij. Wij zijn heel eerlijk met onze publieke informatie en elk Europees land zou dat ook moeten doen.’
‘Ik vind het zeer onrechtvaardig om enkel de overheid de schuld te geven van een voor hun nieuwe situatie zoals een pandemie. Het valt niet te ontkennen dat er fouten zijn gemaakt en dat er in bepaalde situaties veel hardere maatregelen moesten zijn. Ik vind ook dat er in het algemeen in Madrid strengere maatregelen moeten genomen worden, want we beginnen nu veel meer gevallen op de universiteit te zien, vooral door het roekeloze gedrag van de studenten.’
‘Wij, Spanjaarden, zijn gewend aan een zeer sociale levensstijl en na drie maanden thuis te zitten zijn we vergeten hoe goed dat het leven voor de pandemie was. Dus nu houden veel mensen zich niet aan de beperkingen.’
‘Mijn universiteit heeft een speciaal programma opgezet om online lessen te geven en heeft de docenten zodanig opgeleid, dat ze zelfs online kwaliteitslessen kunnen blijven geven. Dit geeft me gemoedsrust als het gaat om het afmaken van mijn studies en het leren van alle benodigde kennis. Het is wel echt moeilijk om geen nauwer en socialer contact te hebben met mijn klasgenoten en leraren vanwege het masker en de social distancing, maar we begrijpen allemaal dat dit de enige middelen zijn om door te kunnen gaan met face-to-face lessen en om een kwaliteitsvolle opleiding te krijgen’, zegt Raquel.
Dat Italië het tijdens de eerste golf van het coronavirus nogal zwaar te verduren had, is een understatement. ‘Wel, om te beginnen stonden we er in het begin het slechtste voor, omdat de uitbraak van het virus eerst in ons land was’, vertelt Riccardo (Ricky) Scandellari (22) een student uit Bologna, Italië.
‘Later veranderde de situatie en door de, naar mijn mening, goede handelingen vanuit onze overheid begonnen we in een betere situatie te verkeren dan Spanje, Amerika, Frankrijk, Rusland, Duitsland, België enzovoort. Nu staan we er nog steeds beter voor dan die landen, maar met de dag wordt de situatie nu zo erg dat restaurants, cafés en bars al sluiten om 18 uur. Na zes uur kan je enkel nog buiten of bij iemand thuis afspreken, maar enkel met de mensen binnen je gezin. We bevinden ons dus voorlopig in een soort semi-lockdown, zonder verplichtingen. Maar we kunnen ons economisch gezien niet nog een lockdown veroorloven.’
‘Wat betreft de lessen, dan kan je op onze universiteit een plaatsje boeken om fysiek een les te kunnen bijwonen, maar die zijn erg beperkt. Wanneer die plaatsen volzet zijn dan ben je verplicht om de les online te volgen.’
‘Ik weet niet hoe het met andere landen zit, maar als ik het over Italië heb dan kan ik met zekerheid zeggen dat het probleem niet bij het bestuur ligt, maar het volk. We moeten beter stilstaan bij ons eigen gedrag, want wij ‘boeten’ nog steeds voor wat we in de zomer hebben gedaan. We leefden ons beste leven alsof het virus niet meer bestond. In Italië zeggen we ‘Fatta la legge, trovato l’inganno’. Dat betekent: ‘Elke wet heeft een uitweg’. Wij, de Italianen, houden er niet van wanneer onze vrijheid beperkt wordt. Dus we proberen actief naar die vrijheid op zoek te gaan en zeker nu, omdat ons leven door corona erg beperkt is.’
‘Om eerlijk te zijn ben ik het allemaal een beetje beu, want die shit is al bezig vanaf maart. We ‘ademden’ een beetje in de zomer, maar dat was niet voldoende. Vooral voor ons, de Italianen, die bekend staan om hun sociale leven. Tegelijkertijd begrijp ik dat de overheid niet graag het leven van de mensen beperkt, maar het is wel precies wat we nodig hebben om door de pandemie te komen en te overleven als een land tot de komst van een vaccin.’
‘Natuurlijk zijn we nu meer voorbereid dan toen alles begon en weten we beter hoe we moeten handelen. Tegelijkertijd kunnen we rekenen op een van de beste gezondheidszorgsystemen ter wereld, waardoor we ons op dit moment in een betere situatie bevinden dan de meeste landen in Europa’, vertelt Riccardo.
Tekst en bewerking foto’s: © Valeriya Gornostayeva