Fat positive illustrator Sanne Thijs: ‘Dik zijn is zogezegd iets dat je kiest’
Vijf jaar geleden begon illustrator Sanne Thijs aan een nieuw avontuur. Ze ging op zoek naar haar eigenheid als illustrator, leerde haar lichaam accepteren en stampte Full of Freckless uit de grond, een Instagrampagina vol zelfliefde en zelfappreciatie.
Het was moeilijk voor Thijs om een eigen tekenstijl te ontwikkelen. Ze worstelde met de idee dat ze een ideale vorm van mensen moest tekenen. Elke keer bleef ze achter met een gewrongen gevoel, want deze tekeningen klikten niet met haar als persoon.
‘Nu ga ik eens tekenen wat ik echt wil’, besloot ze. ‘Ik merkte dat ik vooral vollere vormen begon te tekenen. Mijn lichaamsbeeld nam de bovenhand en ik besefte dat ik mijn eigen gevoel in mijn tekeningen moest verwerken.’ Ook haar rondere lichaamsvormen hebben een invloed op haar tekenstijl. ‘Ik moest mezelf leren accepteren’, zegt ze. ‘Nu streef ik die ideale lichaamsbeelden niet meer na omdat die gewoon niet bij mij passen.’
Body positivity op Instagram
‘Vijf jaar geleden vond je op Instagram amper tekeningen van vollere personen. Nu zie je steeds meer tekeningen opduiken’, merkt Thijs. Op Instagram kwam ze de body positivity-beweging tegen. ‘Ik ben daar thuisgekomen.’
Ze ziet zichzelf meer als fat positive illustrator dan een body positive illustrator. ‘Als ik ‘body positivity’ zeg, krijg ik reacties van mensen die zeggen dat mijn illustraties niet bij hen passen. Mijn tekeningen voelen niet juist aan bij iedereen.’
‘Het omhulsel mag er op eender welke manier zijn’
Voor haar is een lichaam maar een omhulsel van een persoon. Ze hecht meer belang aan de persoon zelf. ‘Het omhulsel mag er op eender welke manier zijn, maar dat is niet de hoofdzaak’, legt ze uit. ‘Mijn focus ligt op vollere lichamen omdat zij ook gezien mogen worden.’
Zelfwaarde meegeven
Volgens Thijs worden mensen te vaak beoordeeld of gediscrimineerd op vlak van hun uiterlijk. ‘Je moet je eerst bewijzen met hoe je er langs buiten uitziet vooraleer je gehoord kan worden’, zegt ze. ‘Dat klopt niet. Met mijn tekeningen probeer ik meer diversiteit te creëren.’
Dit bericht bekijken op Instagram
‘Je hebt mensen die met vooroordelen naar dikke mensen kijken, maar je hebt ook dikke mensen die vooroordelen hebben over zichzelf’, legt ze uit. Vooral volslanke mensen hebben haar tekeningen nodig omdat ze vaak met de idee zitten dat ze minder waard zijn. ‘Dat is compleet verkeerd. Ik krijg commentaar en feedback van mensen die blij zijn als ze mijn tekeningen zien. Ze krijgen het gevoel dat ze net als iedereen gelukkig mogen zijn. Dat gevoel meegeven aan vollere mensen is voor mij ontzettend waardevol.’
Maat 48 en niet groter
‘Dik zijn is zogezegd iets dat je zelf kiest. Lichaamshaar of een huidziekte daarentegen is iets dat je hebt, dus dat is makkelijker om te accepteren’, zegt Thijs.
‘Er is een groter taboe over dik zijn. Binnen de beweging van fat positivity trekken mensen ook een lijn om duidelijk te maken dat je dik mag zijn tot een bepaald punt.’ Thijs merkt dit vooral in de fashionindustrie. ‘Sommige merken vinden het fantastisch dat ze kledij in grotere maten distribueren, maar dan stoppen ze bijvoorbeeld bij maat 48. Precies alsof mensen met een grotere maat niet mogen bestaan.’
De diversiteit van de jarladies
Elk jaar verschijnt een jarlady op de Instagrampagina van Full of Freckless. ‘Dan teken ik een vrouw in een grote pot Nutella’, legt Thijs uit. Twee jaar op rij had deze vrouw een witte huidskleur. Vorig jaar dook een Indische vrouw met een donkere huidskleur in de chocopot.
Dit bericht bekijken op Instagram
‘Dit jaar wou ik terug een jarlady tekenen en volgers reageerden dat ze deze keer niet wit moest zijn’, zegt ze. ‘Ik word hard geleid op vlak van gender, huidskleur en seksualiteit. Ik moet er op letten dat ik voldoende diversiteit aanhaal.’
Thijs merkt dat ze minder reacties krijgt vanuit de body positivity-beweging. ‘Ze zeggen niet dat ik iemand te mager of te dik heb getekend. Ook lichaamshaar ligt minder gevoelig.’
Ze houdt die reacties in haar achterhoofd, maar kan niet met iedereen rekening houden. ‘Soms heb ik een idee in mijn hoofd dat ik ook op die manier moet uitwerken. Anders klopt mijn gevoel niet bij de tekening’, legt ze uit.
Daarom vindt Thijs het belangrijk dat illustrators met een andere afkomst tekenen over onderwerpen als fat positivity. Zij benaderen dit onderwerp vanuit een andere leefwereld, wat zorgt voor meer diversiteit. ‘Ik moet meer moeite doen om iets te creëren dat niet van mijn eigen leefwereld is’, zegt ze.
Een groter bereik
Thijs zou graag haar bereik op Instagram zien groeien. Ze merkt dat haar bereikbaarheid enorm hard afhangt van het algoritme van Instagram.
Haar ultieme droom is om mensen in dienst te nemen die haar kunnen helpen. ‘Het zou handig zijn mocht iemand mijn sociale media beheren zodat mijn werk meer bekendheid krijgt.’
Tekst: Fien Engelen, foto’s: ©Sanne Thijs