Ondertussen is het al meer dan zeven jaar geleden dat de Antwerpse voetbalclub Beerschot AC failliet werd verklaard. Op de valreep kwam er nog een fusie met het nabijgelegen KFCO Wilrijk, waardoor de jeugd voortaan op de Wilrijkse pleinen kan trainen. Wij richten de lens van onze fotocamera op het verlaten jeugdcomplex in Ekeren, dat al jaren niet meer in gebruik is.
Vroeger was dit de ingang van het jeugdcomplex. Je betaalde een ticket en kon de hele dag naar jeugdvoetbal kijken. Het gras is al redelijk hoog geworden en het enige wat nog opvalt is het logo van Germinal Beerschot.
Toen de jeugd er nog speelde was deze poort altijd open. Iedereen was welkom op Beerschot want het is een club die bekend staat om zijn passie en warmte. De poort is al jaren dicht, maar je kan er heel gemakkelijk langs gaan. De gesloten poort zou de nieuwegierigen niet weghouden.
De kantine was een belangrijk onderdeel van het jeugdcomplex in Ekeren. Zoals bij elke club kwamen de kinderen hier na de wedstrijd iets drinken en eten. Nu is het een verlaten plaats met een onaangename uitstraling.
Ondanks dat dit een jeugdcomplex was voor voetbal staat er nog een oude basketring. Broertjes en zusjes van spelers speelden vaak basket op deze ring. 10 jaar later staat de ring er nog, maar in goede staat is hij niet meer.
Links van de basketring is er nog een veld. Op dit veld is het gras nog het minst hoog. Je kan de doelen nog vrij goed zien. In de achtergrond zie je hoge gebouwen. De buurt achter het veldje heet: Rozemaai. Daarom dat veel mensen dit nog steeds: ‘het jeugdcomplex aan de Rozemaai’ noemen. Toen Beerschot besloot om de velden niet meer te gebruiken kon je nog veel ballen vinden in het bos naast het veld, maar die ballen zijn weggekaapt door de mensen uit Rozemaai.
Dit was de hoofdingang van de kantine. In de laatste jaren zijn er zo te zien nog mensen geweest. De houten platen die het raam moesten afdekken liggen op de grond. Er ligt ook heel wat glas van de oude ramen. Eenmaal je zo dichtbij bent heb je het gevoel dat er iemand binnen zit.
Het jeugdcomplex staat vol met afval. Glas op de grond, versleten lichtpalen, je kan er vanalles vinden. Het lijkt alsof er nog heel wat mensen zijn geweest de afgelopen jaren. Niet om een beetje rond te kijken, maar ook om de achtergelaten spullen te vandaliseren.
De velden zijn niet te herkennen. Zonder de voetbaldoelen zou je niet eens weten dat dit ooit een jeugdcomplex was. Het gras staat heel hoog waardoor je soms het doel niet helemaal ziet.
De lichtmast vertelt alles over het jeugdcomplex: Alles hier is verlaten en kapot. De gele sticker laat weer zien dat er mensen zijn geweest nadat het complex niet meer werd gebruikt. Als jonge voetbalfan doet het me pijn dat de gemeente er niks aan doet. Ondanks dat het complex in ruïne ligt, is er nog potentieel om er iets van te maken. Een nieuw voetbalcomplex misschien?
Tekst: Strahinja Ristovic, foto’s: © Strahinja Ristovic
Post Views: 784