In de reeks Franterview hebben we gesprekken met frappante Franstaligen. Deze keer is het de beurt aan de bekendste en meest geliefde Waal in Vlaanderen: Christophe Deborsu.

De Franstalige wetstraatjournalist en presentator Christophe Deborsu is geboren en getogen in de Waalse stad Namen, zijn favoriete plek in België. Voor een televisieprogramma Destination Flandre dat hij deze zomer maakte, doorkruiste Deborsu heel Vlaanderen op zoek naar de leukste plekjes in Nederlandstalig België.

Vlaanderen herontdekt

‘Ik ben overal zowat geweest. Enfin, toch in alle steden met een redelijk bevolkingsaantal. We hebben opnames gemaakt in Leuven, Antwerpen, de kust natuurlijk, Oudenaarde, Mechelen, Gent, Brugge… Alle belangrijke toeristische bestemmingen eigenlijk.’

‘Ik heb er echt van genoten en heb een paar dingen herontdekt. Ik was natuurlijk al in Oudenaarde geweest, maar ik had nog nooit de toerist gespeeld. Ik had nooit de tijd genomen om de stad echt te bezoeken. En ik moet zeggen: ik heb er echt van genoten. Ook Dendermonde had ik nooit als toerist bezocht. Ik kende het vooral van verschillende dramatische gebeurtenissen zoals het verhaal van Kim De Gelder, maar ik heb het herontdekt. ‘

Bekijk hieronder de aflevering van Destination Flandre over Mechelen.

Gebrek aan angst maakte ons kwetsbaar

Als politiek journalist keek Deborsu de afgelopen maanden met argusogen naar de politieke ontwikkelingen in ons land. Hoe de coronacrisis werd aangepakt, was uiteraard een zeer belangrijk onderwerp in 2020. Hij vindt dat de politici de pandemie in het algemeen goed hebben aangepakt.

‘Te hard zijn is wat je ervan weerhoudt om de strijd voort te zetten’

‘Ik denk niet dat we veel fouten hebben gemaakt. Zouden de maskers die werden vernietigd een groot verschil hebben gemaakt? Misschien wel, maar misschien ook niet. Wie zal het zeggen? Ik denk dat we ons best hebben gedaan en deden wat we konden. Ik vind dat we soms te hard en te negatief zijn. Dat is niet goed. Te hard zijn is wat je ervan weerhoudt om de strijd voort te zetten.’

Tijdens de tweede coronagolf stegen vooral in Wallonië de cijfers enorm. Dit heeft volgens Deborsu veel te maken met de angst die er aan de andere kant van de taalgrens heerste tijdens de eerste golf. Tijdens de tweede golf was die in veel mindere mate aanwezig.

‘Misschien hadden we banger moeten zijn. Het was vooral het gebrek aan angst hier op het platteland. In de meer landelijke gemeenschappen waar er mensen die tegen elkaar zeiden dat er geen tweede golf zou komen. De media sprak over Antwerpen, Brussel en Luik. Maar veel besmettingen in Wallonië kwamen uit de kleine gemeenten waar ze in Vlaanderen niet veel van weten. Mensen dachten dat het ergste voorbij was, waardoor ze veel kwetsbaarder werden voor het virus.’

Twee Vlamingen aan het stuur

Naast de wereldwijde pandemie had België nog een varkentje te wassen. Er moest nog steeds een regering gevormd worden. Die kwam er uiteindelijk ook, met de Vivaldi-coalitie. Een regering met Open VLD, MR, PS, sp.a, Groen, Ecolo en CD&V. Die regering is in Wallonië zeer goed onthaald. Aan Franstalige kant zitten de drie grootste partijen in de regering, terwijl aan Vlaamse kant de twee grootste partijen allebei ontbreken.

Deze regering zal uiteraard beoordeeld worden op de aanpak van de coronacrisis. Dat is ook de reden waarom er geen versoepelingen komen voor de feestdagen. Ook bij Deborsu heerst dat gevoel. Hij merkt op dat zowel minister van Volksgezondheid als de premier Vlaming is, maar voor de Walen is dit geen probleem.

‘Het is waar dat twee Vlamingen de crisis eindelijk onder controle hebben’

‘Minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke, die zeer goed Frans spreekt, is heel aanwezig aan Franstalige kant. Hij zit vaak in onze programma’s en hij wordt enorm gewaardeerd. Dat geeft de indruk van een zeer goed management. Voorlopig zijn de mensen daar best blij mee. Want het is waar dat twee Vlamingen de crisis eindelijk onder controle hebben. Minister-president Alexander de Croo (OpenVLD) en minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (sp.a).’

Dat er veel Vlamingen ongelukkig zijn met de huidige gang van zaken, vindt Deborsu logisch. Toch vindt hij het te vroeg om zich aan politieke voorspellingen te wagen met het oog op de volgende verkiezingen in 2024.

‘We zullen zien wat Vlaams Belang zal doen. In de politiek is een week al lang, en we hebben tot 2024; bijna vier jaar. Dat is geen eeuw, dat is tien miljard jaar, dus niemand kan weten waar we aan toe zullen zijn. Maar het kan dat Vlaams Belang en N-VA een meerderheid hebben in 2024. Daar zijn ze in Wallonië bang voor, maar we zullen het allemaal nog wel zien.’

Volgens Deborsu bestaat de kans dat Vlaanderen en Wallonië op een dag onafhankelijk zullen zijn. Maar dan zullen er duidelijke financiële afspraken moeten gemaakt worden. ‘Het hangt af van de financiële overeenkomst. Onafhankelijkheid op zich is één ding, maar de verdeling van de financiële zaken is natuurlijk een belangrijk struikelblok. Het is duidelijk dat als het zover komt, dat echt cruciaal zal zijn. En als het ooit zover komt, zullen Vlaanderen en Wallonië twee mooie staten zijn. Maar daar zitten we nog ver van af.’

Tekst: Jelle Debie & Robbe De Leener, foto: ©RTL