Elke voetballer heeft het ooit wel eens gespeeld, voetbal-volleybal. En voor degene die het nog niet kennen, het concept is simpel: Volleybal, maar je mag de bal niet met de handen raken. En sepak takraw brengt dat concept naar een volgende level.

Sepak takraw is ontstaan in Zuidoost-Azië en is gebaseerd op de eeuwenoude Chinese sport tsu-chu die gebruikt wordt om militairen te trainen. De huidige versie werd ontwikkeld in Maleisië in de 15^e Eeuw. De inheemse Maleisiërs speelden de eerste versie in een kring en het kreeg de naam ‘sepak raga’ ofwel ‘bal van de schop’. De sport bleef honderden jaren bestaan in deze oude vorm tot in 1829 de eerste spelregels werden opgesteld door de Siam Sports Association.

En echte doorbraak rond de regels kwam er pas toen de sport ook in populariteit toenam in Thailand onder de naam ‘takraw’. In 1960 kwamen in Kuala Lumpur vertegenwoordigers van verschillende landen bijeen om de spelregels te standaardiseren.

Bekijk hieronde een moderne sepak takraw wedstrijd.

Sinds 1990 is sepak takraw een onderdeel van de Asian Games ook bekend als de Aziatische spelen. Waar het goud bijna altijd naar Thailand of Maleisië gaat.

Voor de spelers is het winnen van deze Aziatische spelen de grootste eer die er is, samen met de wereldbeker.

Geen voetbal, maar ook geen volleybal

De regels van de sport zijn ondertussen duidelijk en simpel

• Er staan 3 spelers op het veld
• Je mag de bal met elk lichaamsdeel raken behalve je handen of armen
• Per team mag je de bal maximum 3 keer na elkaar raken
• Er wordt gespeeld tot 15 punten om een set te winnen en het eerste team met 3 gewonnen sets wint de wedstrijd. Men moet wel winnen met minstens 2 punten verschil
• Elk team wisselt na 3 keer van opslag, ongeacht wie het punt maakt (behalve bij een 14-14 stand. Dan wordt er elke beurt van opslag gewisseld)

Elke speler krijgt een rol, de receiver, de speler die de bal opvangt, de passer, de speler die de laatste pas geeft en de striker, de speler die de smash doet en probeert het punt te scoren.

In onderstaande video kan je enkele van de mooist gemaakte punten bekijken.

De thesis wordt een team

Ook in België heeft al even een sepak takraw-ploeg. Tien jaar geleden startten Ben Lentacker en Seppe Dejonckheere samen een vzw om de sport te promoten: vzw Sepak Takraw België. Hun liefde voor de sport ontstond toen ze samen een thesis moesten maken over sepak takraw in hun laatste jaar hoger onderwijs. ‘Eerst bestond de vzw niet puur om de sport te beoefenen. We organiseerde kleine toernooien met 3 onderdelen: minivoetbal, panavoetbal en dan sepak takraw. We gebruikten dus wel het succes van voetbal om mensen te trekken’, aldus voorzitter-speler Ben Lentacker. Uiteindelijk werd wel de stap gemaakt om er een echte sportclub van te maken die zich puur focust op de sport. Ben Lentacker: ‘Mensen in de omgeving begonnen de naam te kennen en wij wouden natuurlijk ook beter worden. Dus we wouden wel echt een club oprichten waar we konden trainen en meedoen aan internationale toernooien en wedstrijden.’

(Ben Lentacker en Seppe Dejonckheere: Oprichters en sterkhouders van de Belgische federatie)

   Sepak Takraw vzw

De club groeide en bereikte een groep van twintig leden. Meer dan genoeg dus om wedstrijden te spelen en mee te doen met toernooien. Toen ze dat aantal bereikte vond de voorzitter dat meer leden verzamelen minder belangrijk werd en het ontwikkelen van de huidige groep des te belangrijker. ‘We hebben samengewerkt met voetbalploegen en geprobeerd clubs te starten in Brussel en Sint-Geraardsbergen. Met enkel vrijwilligers is dat natuurlijk niet vanzelfsprekend, dus nu willen we ons ook echt focussen op het plezier en de ontwikkeling van de huidige groep spelers.’

Belgische Supersterren

De vzw Sepak Takraw is de enige Belgische club, maar dat houdt hen niet tegen om wedstrijden te organiseren tegen andere clubs. Normaal gaat elke twee maanden, een toernooi met verschillende Europese ploegen. Doordat geen enkel Europees land voldoende ploegen heeft om een echte competitie te starten is dat de enige manier om aan competitie te doen.

Bekijk in de video hieronder enkele beelden van het Belgische team

‘Het is wel niet simpel’, vertelt Ben Lentacker, ‘We hebben nog niet voldoende sponsors. Daardoor moeten we deze verplaatsingen altijd zelf betalen en meestal is het nog ingewikkeld om er te raken. Al onze spelers werken nog of zitten op school, dus zij kunnen niet altijd zomaar een weekend vrijmaken om wedstrijden te gaan spelen. We worden ook al vijf jaar uitgenodigd voor de wereldbeker, maar we zijn nog maar twee keer kunnen gaan doordat we niet met voldoende een week vakantie kunnen nemen om naar Azië te gaan.’

Toch zijn ze niet van plan snel te stoppen, op de wereldbeker worden de teams onderverdeeld in twee groepen. In groep A zitten de toplanden zoals Maleisië en Thailand en in groep B zitten de minder goede landen. Dat zijn dan vooral de Europese waaronder ook België. Groep B winnen, betekent wel dat men het volgend jaar mag aanvangen in de beste groep. België heeft al twee keer  de halve finales van deze tweede groep misgelopen. De ploeg hoopt dan ook om snel nog eens naar Azië te kunnen gaan om dan wel een medaille mee terug naar huis te nemen.

Tekst: Simon Dupont, Foto: Republic o fKorea(CC BY-SA 2.0)