Pride Week is net achter de rug, maar ook erna moeten we kijken en nadenken over hoe we het hebben aangepakt. Het is een week waarin LGBT liefde in de kijker wordt gezet en er geen plaats is voor discriminatie. Elk gemeentehuis in België hangt een regenboogvlag uit en er zijn talloze acties online. Normaal sluiten we af met één grote parade en is elke dag een feest, maar tot hoever is dit allemaal nog nodig? Redactrice Marie behoort tot de LGBTQ+ community en bespreekt hoe zij afgelopen week ervaren heeft.

De LGBTQ+ (Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender, Queer)-community gebruikt al sinds 1987 een regenboogvlag als symbool voor hun Gay Pride. Het is een teken van trots en waardigheid. En van overwinning na jaren te vechten tegen homo- en transfobie, iets wat nog dagelijks gebeurt. België staat tweede in de Rainbow Picture Index, die de rechten van transgenders, holebi’s en transseksuelen in Europa bijhoudt. Toch onthullen cijfers van het Bureau voor Grondrechten in Europa dat  twee op drie holebi’s geen handen durven houden in het openbaar.

‘Ik ben bang om openlijk verliefd te zijn’

Ik behoor zelf tot die twee. Ik ben bang om openlijk verliefd te zijn, ondanks de kleurrijke vlag aan het gemeentehuis of de mensen met een #stophomophobia-filter op hun profielfoto. Ik heb een groep mensen die mij accepteren voor wie ik ben, maar ken er ook waar ik best niet laat vallen dat ik een lesbienne ben. Waaronder de mens op straat, want er zijn zoveel dingen die wijzen dat homofobie nog steeds leeft in ons Belgenlandje.

Vandaag, op #IDAHOT 🏳️‍🌈 werd er in Oudenaarde een tienerjongen in elkaar geslagen voor zijn geaardheid, en trok diezelfde bende de regenboogvlag op zijn school naar beneden en gooiden die in het kanaal.
Lijkt me duidelijk dat we er nog niet zijn met onze veilige schoolomgeving 🙄 pic.twitter.com/vbhDAxjO6E

— Quinten (@quintentyrts) May 17, 2021

Gaybashing en conversietherapie

Op IDAHOT, de internationale dag tegen homo-, bi- en transfobie, werd in Oudenaarde een jongen aangevallen terwijl een regenboogvlag in de Schelde wordt gegooid. Eind mei werd een man in Beveren vermoord, met vele sporen die wijzen op gaybashing.

Ook conversietherapie is nog steeds legaal in België. Dit wordt gezien als homogenezing en heeft de bijnaam reparatie therapie. Via therapie of spiritualiteit proberen pseudo-psychologen de seksuele geaardheid van iemand te veranderen naar heteroseksueel. Pas vorig jaar werd een verbod in België als wetsvoorstel voorgedragen, deze wet is er nog steeds niet.

Performatief bondgenootschap

Enkele dagen na de moord in Beveren stond Facebook vol met mensen die een filter op hun profielfoto hadden geplaatst. Sommigen enkel een regenboog, anderen met  #stophomophobia of #stopgaybashing. Ik had er een dubbel gevoel bij.

Ik voelde de steun en medeleven, maar vroeg mij af hoeveel ervan gemeend was.

Op het Instagramaccount van lgbtqia.be staat een post over performatief bondgenootschap. Hierbij zien mensen, organisaties en bedrijven een regenboogvlag als een promostunt in plaats van het symbool tegen discriminatie. Voor mij was het alsof facebook gebruikers zonder veel nadenken deelnamen aan de trend om te tonen aan hun vrienden dat ze een persoon zijn. Want met regenboogvlaggen gaan we er niet geraken.

Ook kwam BPost naar boven met een nieuwe actie waarin ze postzegels met de regenboogvlag gaan maken. Lego en Converse maakte een regenboogcollectie naar aanleiding van de Amerikaanse Pride Month in Juni. Maar tot hoever is dit gemeend? Kan het niet gewoon een publiciteitsstunt zijn?

De LGBTQ+ community steunen is het absolute minimum dat je kan doen. Maar dit  gaat het leven van de community niet verbeteren, zeker niet als je nooit actie neemt. Die acties hoeven niet veel werk zijn. Het kan gaan van praten met mensen die tot de LGBTQ+ community horen, tot petities tekenen of iemand aanspreken die homo- of transfobische opmerkingen maken.

Ik herhaal nogmaals: met regenboogvlaggen gaan we er niet geraken. Maar het is een mooi begin.

Tekst: Marie Vandenberghe, Foto ©Marie Vandenberghe