Student grafische vormgeving Tristan Vermeir (23) verzamelt sinds enkele jaren vintage kleding en accessoires. Hoe ontdekte hij vintage, wat zijn zijn favoriete stuks en welke tips heeft hij voor de beginnende vintageverzamelaar?

Hoe ben je begonnen met vintage?

‘Ik heb al sinds ik klein was een passie voor mode. Ik heb altijd getekend en met barbies gespeeld. Tien jaar geleden ben ik me gaan verdiepen in de modegeschiedenis en alles wat erachter zit. Het verzamelen zelf is begonnen doordat de beste vriendin van mijn moeder mij eens heeft meegenomen om te gaan vintage shoppen in Brussel. Sindsdien ben ik vaker en vaker naar die winkels gegaan. Hoe ouder ik werd, hoe meer ik bijleerde. Naast adresjes in Leuven ontdekte ik ook nieuwe soorten vintage winkels in grote steden zoals Antwerpen en Brussel.’

Je hebt het over verschillende soorten. Wat is vintage precies?

‘Vintage komt van het Latijn en ging in het begin over wijn. Later is het dan overgewaaid naar kleding. Het idee van vintage te dragen is begonnen in de jaren ’70 en ’80 en dat waren dan stuks vanuit de jaren ’20 tot ‘50. Dat zijn ook de jaartallen die nu nog steeds worden toegewijd aan vintage, maar onofficieel is die term aan het shiften naar iets dat meer dan 20 jaar oud is. Kleding van de jaren 2000 is dus eigenlijk al vintage. Dat is heel raar om te denken, want wij hebben dat allebei meegemaakt. de mode van toen is wel totaal anders dan de mode van nu, al is die tegenwoordig vaak geïnspireerd op vintage.’

“Als iets verkocht is, is het weg en dat vond ik lastig. Daarom ben ik nu vooral bezig met verzamelen.”

‘Vintage kan je dus op verschillende manieren doen. Je kan designermerken verzamelen of resellen. Je kan je vintage kleden. Er zijn bijvoorbeeld vrouwen die zich kleden zoals in de jaren ’30 en ’40 of mannen die zo’n pak uit die tijd dragen. Dat wordt ook wel costuming genoemd. Je hebt mensen die meer met antieke kleding bezig zijn en daar reproducties van maken en dan heb je ook nog het thriften. Dat is de grootste trend van het moment.’

Op welke manier doe jij aan vintage?

‘Ik ben een verzamelaar. Ik ben begonnen met eenvoudige tweedehandskleding en ondertussen ben ik al echt bezig met de merkstuks. Bijvoorbeeld die van Chanel of Dior uit de jaren ’80 tot 2000. Dat zijn stuks die omschreven kunnen worden als heilige gralen omdat ze zo zeldzaam en gewild zijn. In 2019 ben ik ook begonnen met mijn stuks door te verkopen, maar daar ben ik ondertussen mee gestopt. Als iets verkocht is, is het weg en dat vind ik lastig. Daarom ben ik nu vooral bezig met verzamelen.’

Wil dat dan ook zeggen dat jij jouw stuks niet draagt?

‘Jawel hoor. Wat heb je aan kleren als je ze niet draagt? Je kan ze inkaderen en als pure kunst zien, maar dan ziet de buitenwereld dat niet. Eens je een stuk hebt, wordt dat een soort van kind. Je geraakt er zo aan gewend. Je draagt het en blijft het dragen. Je wilt daarmee pronken en tegelijk is het een statement. Stilaan wordt dat ook een manier van hoe je jezelf aan de buitenwereld wilt tonen. Hoe vertaal ik wat er in mijn hoofd zit naar wat de wereld kan zien?’

“Soms zijn er ook blouses die duidelijk gemaakt zijn voor iemand met borsten en die draag ik dan niet, want ik heb geen borsten.”

‘Omdat ik genderfluïde ben, is vintage perfect voor mij. Dat betekent dat ik mij de ene dag stoerder en mannelijker voel en me zo zal gedragen, terwijl ik me op andere dagen minder mannelijk en stoer voel. Ik draag dus ook stuks die zogezegd voor vrouwen bedoeld zijn. Who cares? Ik draag nu bijvoorbeeld ook platformhakken en die draag ik heel graag. Bij vintage zijn de patronen en de snit anders. Sommige blouses uit de jaren ’80 en ’90 hebben een rechtere snit waardoor ik die ook kan dragen. Soms zijn er ook blouses die duidelijk gemaakt zijn voor iemand met borsten en die draag ik dan niet, want ik heb geen borsten. Dat zou voor mij niet kloppen om te dragen.’

Wat is jouw favoriete stuk?

‘Sowieso de halsketting uit de herfst/winter collectie van Dior in 2000. Ik grijp er altijd naar om het te dragen. Ik heb eigenlijk een adoratie voor die hele collectie. Ik zag ook alle grote resellers stuks uit die collectie verhuren, binnenhalen en verkopen. Toen wou de verzamelaar in mij het gewoon hebben. Het was wel niet gemakkelijk, want iemand anders had het al gereserveerd, maar toen het weer vrijkwam, wist ik dat het meant to be was. Bij unieke stuks geldt  ‘if it’s meant to be, it will be yours’. Dior is echt mijn merk. Ik kan van elk stuk zeggen van welk jaar, welke collectie en welke ontwerper het is.’

Wat is jouw favoriete plek in België om vintage te zoeken?

‘Isabelle Bajart in Brussel. Daar heb ik een goed contact mee en ben ik kind aan huis. Dat is wel wat duurder. Je vindt er geen stuks onder de 100 euro. Dan is er ook nog Gabriele Vintage. Zij werken op jaartal. Dat voelt een beetje zoals door de tijd reizen.

De drie tips van Tristan

Tip 1: durf

‘Wees niet bang om in een louche vintage winkel binnen te gaan. Soms vind je daar nog prachtige stuks.’

Tip 2: neem de tijd

‘Verwacht niet dat je altijd iets gaat vinden en ga op je gemak door de rekken. Het is niet gemakkelijk om iets te vinden in de soms chaotische vintage winkels. Bekijk ook de etiketten, want soms zie je dan pas met welk prachtexemplaar je te maken hebt.’

Tip 3: wees op je hoede voor fake stuks

‘Als je denkt dat je een merkstuk hebt gevonden, kijk dan goed of het niet fake is. Je kan online de label tags terugvinden van de originele stuks. Kijk ook goed waar en wanneer het is gemaakt en of dat overeenkomt met de echte stuks.’

Tekst: Febe De Donder, eindredactie: Olivia Stalpaert
Foto’s: ©Febe De Donder