Daar is Wally: te voet onderweg naar Zweden
Robin Brams (18) vertrekt op een ochtend te voet vanuit Eeklo naar Zweden, verkleed als Wally. De Wally waar we naar zochten als kind: je nam een boek en ging geconcentreerd zoeken tussen de mensenmassa en bekende plaatsen of je daar die rood-wit gestreepte trui en muts zag. Na even turen volgde een gevoel van overwinning en blijdschap en een duwende vinger op het blad waar Wally gevonden was. Stel je voor dat je deze figuur plots in levenden lijve ziet wandelen op straat. Dat zorgt voor enthousiast wijzende vingers, open monden en groots gelach.
Dat wordt duidelijk wanneer hij in Antwerpen plots over de Leien richting het zebrapad wandelt. Er verschijnt een verbaasde lach op de gezichten van mijn vriendin, mezelf en de twee onbekende jongens die naast ons de hoek om kwamen. We blijven prompt staan, wijzen op een manier waarvan onze moeders zeiden dat het onbeleefd was en zoeken bevestiging in elkaars ogen: jij ziet toch ook wat ik zie?
Als hij blijft staan aan het stoplicht, grijp ik mijn kans om een foto vragen. Robin, zoals hij echt heet, heeft er geen problemen mee: ‘Ik zie veel blije gezichten en ontmoet enthousiaste mensen. Dat vind ik er zo leuk aan.’ Daarom maakte hij een Instagram-account waarop zijn reis te volgen is: @thatwallyguy. Hij deelt er ook de foto’s die anderen van en met hem maakten.
Dit bericht op Instagram bekijken
Tijdens ons telefoongesprek de volgende dag zit hij in een parkje in Amsterdam te chillen. ‘’Het is mijn derde dag weg van huis en de eerste in het buitenland. Spannend, maar het gaat goed. Voor vanavond ben ik nog een slaapplek aan het zoeken. Ik heb al sinds deze middag geen antwoorden meer gehad.’ Waar hij zal overnachten, is voor Robin de komende tijd een verrassing. ‘In Zweden logeer ik sowieso bij een vriend die ik een paar jaar geleden leerde kennen via het gamen. Hij zal mij alle mooie plekken van Zweden laten zien.’
‘Eng is het niet. Ik vind het vooral cool’
‘Het is de eerste keer dat ik die vriend ga ontmoeten. We kennen elkaar nu drie jaar en chatten geregeld, dus ik heb hem al gezien. Eng is het daarom niet, maar spannend wel. Ik vind het vooral cool. De afstand tussen ons is zo groot, het is zalig dat we nu tijd met elkaar kunnen doorbrengen. Ten laatste op 4 november wil ik in Zweden aankomen en ik denk er anderhalve week te blijven. Daarna ga ik in één treinrit terug naar België.’
Tipje van de reiziger
‘Zorg dat je een fatsoenlijk gsm-abonnement hebt, zodat je altijd op 4G kan terugvallen. Vooral als je op voorhand niet alles uitgestippeld hebt, is het gemakkelijk om Googlemaps te gebruiken om bepaalde plaatsen te vinden. En een app voor couchsurfing kan ook handig zijn.’ Couchsurfing geeft reizigers de optie om gratis te overnachten bij wie een extra bed of zetel aanbiedt.
‘Tot nu toe gebruikte ik de dating-app Tinder. Dat is spontaan gebeurd. Ik ging gewoon te voet verder weg van huis, waardoor de straal van je bereik op die app verandert. Zo kreeg ik nieuwe opties voor matches of kwam ik dichterbij mensen die al mijn match waren. Dat is handig gebleken: ik ging bij een vriend slapen, maar die zei op het laatste moment af omdat het niet mocht van zijn ouders. Dus stuurde ik naar één van de meisjes waarmee ik een match heb op Tinder en ik mocht bij haar blijven slapen. Daar heb ik meteen twee vrienden gemaakt, met één van de twee zit ik hier nog in het park.’
Plan B-attest
‘In het begin van mijn laatste jaar op de middelbare school ging het niet zo goed met mijn punten en ik dacht dat ik zou blijven zitten. Eerst zei ik om te lachen: dan ga ik op reis. Uiteindelijk is het iets serieuzer geworden en naar het einde van het schooljaar toe wist ik zeker dat ik het wou doen.’ (twijfelt even en lacht) ‘Er zijn momenteel mensen een foto van mij aan het nemen.’
Na een vriendelijke babbel met de wandelaars gaat Robin verder: ‘Ik wou oorspronkelijk geneeskunde gaan studeren, maar dan zou ik ingangsexamen moeten doen. Toen het daar tijd voor was dacht ik nog dat ik niet zou slagen voor mijn laatste jaar secundair, dus deed ik het niet. Uiteindelijk ben ik wel afgestudeerd. Maar het was te laat voor geneeskunde en andere keuzes voor een studie stelde ik ook uit. Het bleef aantrekkelijker worden om een keer mijn ding, mijn goesting te doen, en te doen wat ik wil doen.’
‘Reizen moet rustgevend zijn en geen stress veroorzaken door deadlines’
‘Vanaf de laatste maand van het schooljaar begon ik met mijn Zweedse vriend af te spreken wanneer juist zou kunnen en moest ik stilaan alles regelen. Ik wilde niet te ver vooruit plannen dus nam alles redelijk breed, zodat ik nu kan doen wat ik wil. Ik vind: reizen moet rustgevend zijn, niet alleen stress veroorzaken omdat je je aan deadlines moet houden.’
Dit bericht op Instagram bekijken
‘Ik heb heel de maand augustus en een deel van juli gewerkt, zodat ik dit zou kunnen realiseren. Van mijn opa kreeg ik een sponsoring uit bezorgdheid, dat ik niet genoeg zou hebben. En ondertussen let ik op mijn budget. Dat kan natuurlijk makkelijk als je overnachtingen regelt bij mensen thuis.’
Een beetje rebelleren
‘Oorspronkelijk moest ik me van mijn ouders inschrijven bij de VDAB (De Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding, red.) omdat ik nog niet had beslist wat ik wilde studeren. Toen ze een week naar Mallorca op reis gingen heb ik impulsief beslist om mij weer uit te schrijven. Ik was me ervan bewust dat ze ertegen zouden zijn en me langer thuis wilden houden. Mijn vertrek zou uitgesteld blijven als ik daar naar luisterde en dat wou ik niet. Ik keek er al te lang naar uit om dit te ondernemen. Op een week tijd heb ik nog allerlei dingen in orde moeten maken om te kunnen vertrekken. Vlak voor mijn ouders terugkeerden van vakantie, begon ik zonder iets te zeggen aan mijn avontuur.’
Het zijn een aantal serieuze administratieve taken voor iemand van 18 jaar. ‘Ja, ik ben het gewoon een beetje aan het wingen he, ik heb ook geen idee van hoe alles werkt. Ik neem het zoals het op mij af komt op dit moment. Dus als er iets fout gaat, dan gaat er iets fout, maar tot nu toe is alles goed gekomen. Ik zou het niet anders gewild hebben.’
Waarom Wally
‘Een tijd geleden ging ik ‘s avonds uit in een rood met wit gestreepte t-shirt. Uit een voorbijrijdende auto riep iemand ‘Wally!’. Ik moest even nadenken maar toen had ik door dat het kwam door mijn streepjes t-shirt met de iconische kleuren van Waar is Wally. Ik vond dat aangenaam. Door dit concept te gebruiken tijdens mijn reis, ontmoet ik de juiste mensen, zie ik veel vriendelijkheid en energie. Daarstraks in Leiden sprak de eigenaar van een boekenwinkel me aan: hij wilde een foto om in zijn winkel bij de boeken van Waar Is Wally te plaatsen. Op één dag werd ik al 46 keer aangesproken. Ik heb hier alleen nog maar positieve herinneringen aan over gehouden.’
Dit bericht op Instagram bekijken
Ouder Surprise
‘Super blij zijn mijn ouders niet, maar ze steunen me ondertussen wel in wat ik doe. Ik had een berichtje gestuurd toen ze onderweg naar huis waren vanuit Zaventem, waarin ik zei dat ik bij vrienden was in Eeklo. Dat was ook zo maar ze wisten nog niet dat ik meteen tot in Zweden zou gaan. Ze dachten dat ik dat weekend terug thuis zou komen. De volgende dag gingen ze langs bij mijn oma en opa. En mijn opa die wel van alles op de hoogte was, heeft het dan een beetje verklapt. Toen kreeg ik berichtjes van hen, dat ze mij het beste toewensen en het jammer vonden dat ze het begin gemist hadden.
‘Op één dag werd ik al 46 keer aangesproken’
‘Soms is het wel een beetje eng, maar alles valt wel steeds op zijn plaats, ik raad het zeker aan.’ Ondertussen denkt Robin al aan een nieuwe reis voor in het voorjaar. Misschien opnieuw met een herkenbaar concept: ‘Ik word er blij van als mensen vragen om een foto. Gewoon spontaan zijn en altijd enthousiast reageren op wie me aanspreekt. Dat maakt hun dag en het geeft mij voldoening.’
Tekst: Silke Wossmann
Foto: © Robin Brams