07/12/2021

Full time naar de campus: De gevolgen van de lockdown op studenten

Voor bepaalde tijd is het studentenleven volledig on hold gezet. Studenten gaan nu al een tijdje terug voltijds naar de campus. Van nul een snelle race naar honderd. Sommigen gaan met een dubbel gevoel naar school. Opgelucht terug te zijn en de lessen fysiek te volgen, maar daarnaast ook ongelooflijk vermoeid en af en toe nood aan terug momentjes voor zichzelf. Het lijkt alsof studenten niet meer kunnen wennen aan hun vroegere automatische piloot. Maar hoe komt dit nu eigenlijk?

Ik ging even op pad om te luisteren naar de verhalen en kopzorgen van enkele studenten. Vervolgens ging ik langs bij de studentenvoorziening ‘Stuvo’ van Thomas More Mechelen. Ik kwam terecht bij medewerker Lynn Bosman. Ze voorziet de studenten van enkele tips.

Rune Carremans: audiostudente journalistiek

Foto: © Rune Carremans

‘Ik doe dit allemaal heel graag, maar toch had ik er eerst geen zin in. De lockdown kwam mij goed uit, aangezien ik niet zo graag weg ben van huis. Ik zit op kot in Mechelen, ik heb de leukste kotgenoten en toch wil ik graag op vrijdag zo snel mogelijk naar huis. Ik heb maar anderhalve dag per week om thuis te zijn. Dat schrikt mij heel erg af. Het is allemaal heel erg zwaar dit jaar, dat heb ik echt onderschat.’

Stuvo-medewerker Bosman licht dit kort toe: ‘Dit is allemaal heel persoonsgebonden. Sommigen hebben in de periode van lockdown gemerkt dat het wel deugd deed om thuis te zitten. Ze ervaarden steeds minder druk vanuit hun sociale groep. Als je voelt dat het beter is voor jezelf om wat meer thuis te zijn bij je familie, dan moet je dat doen. Regelmatig wat tijd voor jezelf inplannen is minstens even belangrijk als onder de mensen komen. Even tijd voor jezelf, de focus leggen op wat jij belangrijk vindt en op je eigen persoonlijke ontwikkeling. De hoeveelheid prikkels is veel meer dan vroeger en dat mogen we niet onderschatten. Thuis zaten studenten achter hun computer, zonder medestudenten en zonder de verleiding om na de lessen nog iets te gaan doen. Je lichaam is zich gaan aanpassen, aan het binnenzitten. Als je dan opnieuw naar een periode gaat waar plots alles mag, is het soms moeilijk om bepaalde prikkels te filteren en dan op deze manier geraken studenten vermoeid.’

‘Tijd winnen is makkelijk, maar deze terug afgeven is moeilijk’

Janah Scheunis: audiostudente journalistiek

Foto: © Janah Scheunis

‘In de lockdown had ik het gevoel dat ik heel wat extra tijd had, doordat het pendelen wegviel. Na de les klapte ik mijn laptop dicht en kon ik meteen aan de rest van mijn dag beginnen. Ik had genoeg tijd voor mijn vriend, hobbies en school. Maar nu is deze combinatie net iets te zwaar. De tijd die ik op de trein zit voelt als verloren tijd. Tijd winnen is makkelijk, maar deze terug afgeven is moeilijk.’

Maar hoe kan je verloren tijd terug omzetten in gewonnen tijd? Bosman: ‘Je moet zoeken naar iets dat je leuk vindt om te doen op de trein. Vind je het tof om gewoon op uw stoel te zitten en naar buiten te kijken? Doen. Lees je graag een boek, luister je liever naar muziek of vind je bellen met iemand heel rustgevend? Ook zeker doen. Je moet proberen op zo’n moment school even los te laten. Doe geen moeite in nuttig willen zijn op de trein als het toch geen effect heeft. Spendeer het uur dat je pendelt in jezelf. Zorg dat je er energie uithaalt en je gedachten kan verzetten van al je deadlines. Op deze manier kan je thuis met meer energie en meer gefocust werken voor school.’

Lennert van Caster: videostudent journalistiek

Foto: © Lennert van Caster

‘Soms kom ik om twee uur thuis, kruip ik in de zetel en val ik in slaap. School lijkt nooit te stoppen, thuis moet je meteen terug beginnen. Maar die energie is soms zoek. Ik merk ook dat de kwaliteit van mijn werk achteruit is gegaan. Ik denk vooral dat dit komt doordat ik minder rust heb, zowel mentaal als fysiek. Ik kom wel altijd met plezier naar de les. Wanneer de wekker afgaat is het even zuur, maar eens ik hier ben vind ik het wel leuk. Voor sommige vakken denk ik dat het nuttiger is om thuis te blijven. Zodat ik af en toe terug wat tijd kan inplannen voor mezelf. Om bijvoorbeeld in de ochtend te gaan lopen of wandelen, dat krijg ik nu niet meer gedaan. Terwijl ik er echt wel van genoot.’

Bosman voorziet de studenten van enkele tips: ‘Probeer op tijd in je bed te kruipen. Laat het soms even liggen, want als je moe bent gaat je kwaliteit achteruit. Gezonde voeding kan je ook helpen om je minder vermoeid te voelen. Je gsm is vaak ook nog een boosdoener. Leg deze tijdig weg. En vergeet niet van af en toe eens iets leuk te doen om je vatje terug bij te vullen, zodat je er weer even tegen kan. De valkuil hierbij is dat wanneer je iets leuk gaat doen, je toch nog steeds met school in je achterhoofd zit. Je moet proberen bewust niet bezig te zijn met school. Tijd zonder school is iets wat je moet inplannen, want je zit zo hard onder een bepaalde druk. Ik zou het studenten toch sterk aanraden om af en toe absoluut niets te doen voor school. Je zal hier snel positieve effecten van ondervinden.’

‘Je vatje geraakt nooit gevuld, want je blijft het onderste uit de kan halen’

Wout van Springel: videostudent journalistiek

Foto: © Wout van Springel

‘Ik moet van redelijk ver komen, waardoor ik dagelijks heel wat verkeer moet trotseren. Meestal ben ik ongeveer anderhalf uur onderweg. Ik heb het gevoel dat sommige vakken niet nuttig zijn om op de campus te volgen. Familiaal gezien is het thuis ook niet heel erg simpel. Het komt er op neer dat ik alleen ben met mijn papa. Hij heeft het heel erg druk en ik ook, waardoor de simpele dingen zoals avondeten soms niet lukken. Tijdens de lockdown was ik meer thuis, waardoor het makkelijker was om mij met zo’n dingen bezig te houden. Over het algemeen ging alles in de lockdown veel gemakkelijker, nu is dat totaal anders. Er komen zoveel meer dingen aan te pas, dingen waar ik mij aan moet aanpassen en daar slaag ik niet altijd in. Ik wil dat al mijn werk deftig is, ondanks alle andere dingen die ik aan mijn hoofd heb. Soms zit ik te verdwaald in mijn hoofd met andere dingen, met andere problemen, waardoor ik het niet altijd zo goed voor elkaar krijg.’

Bosman: ‘De context waar iemand in leeft kan je niet altijd veranderen. Ik denk dat het belangrijk is om studenten erkenning te blijven geven. Erkenning dat het heel lastig is, dat het niet simpel moet zijn en dat de verantwoordelijkheden die sommige studenten over zich heen krijgen niet eerlijk zijn. Erkenning is altijd belangrijk, zodat ze zich gehoord en gesteund voelen. Studenten moeten ook proberen om niet altijd perfect te voldoen aan de verwachtingen. Ik weet dat dat niet evident is. Perfectionisme zit er bij heel veel studenten in. Het voordeel hiervan is dat het je een drive geeft om door te gaan en een bepaald product af te leveren. Maar het probleem is dat je de lat ergens legt en elke keer je die lat bereikt, je ze opnieuw hoger gaat leggen. Je vatje geraakt nooit gevuld, want je blijft het onderste uit de kan halen. Dat put gigantisch uit. Perfectionisme is iets mooi, maar er loert wel gevaar om de hoek.’

Zit je nog met vragen of wil je eens een gesprek met Stuvo? Stuvo probeert alles zo laagdrempeling mogelijk te maken. Je kan via het studentenportaal een afspraak maken, even kort toelichten waarvoor je op gesprek komt en dan kan je kiezen of je dit telefonisch, online of fysiek wilt. Op deze manier hoeft niemand er verder iets over te weten. Stuvo is volledig gratis voor elke student die er nood aan heeft, al is het maar voor een simpele babbel.

Tekst: Akyna Peeters, eindredactie: Maaike Huegaerts
Foto: Foto door Andrea Piacquadio via Pexels