02/01/2022

SCHRIJVERSPORTRET – Tanné Bogaerts: ‘Ik zie mijn familie heel graag, maar de ideeën die ze hebben zijn soms verwerpelijk’

Tanné Bogaerts (28) schreef het boek ‘Kind van Extreemrechts’. Daarin vertelt ze het verhaal van haar jeugd: hoe ze omging met de extreemrechtse gang van zaken in haar familie en hoe zij zich er nu tegen verzet. In een gesprek met haar heeft ze het over haar boek en over hoe de digitalisering voor schrijvers eerder een zegen kan zijn dan een vloek. 

Met ‘Kind van Extreemrechts’ maakte Tanné Bogaerts haar debuut als schrijfster. Ze brengt haar verhaal, hoe ze opgroeide in een extreemrechts gezin. ‘Mijn moeder was meer dan 10 jaar medewerker van Filip de Winter en nog langer was ze gemeente- en provincieraadslid van het Vlaams Belang’, vertelt ze. In haar boek praat ze ook over hoe ze een verschillend wereldbeeld heeft opgebouwd. ‘Dat is eigenlijk heel geleidelijk aan gegaan. Als kind had ik niet door hoeveel spanning er was rond de job van mijn mama. Naarmate ik ouder werd begon ik te beseffen dat er iets niet helemaal klopte. Het was ook confronterend om te beseffen dat met haar job, mijn moeder iemand was die eerder mensen verdeelde dan ze te verbinden’, legt Tanné uit. Bekijk het fragment hieronder.

Tanné’s moeder wordt in het boek op een kritische wijze omschreven. Haar moeders goedkeuring was daarom erg belangrijk voor Tanné. Ondanks dat het boek erg hard kan zijn, heeft ze de waarheid geen onrecht aangedaan en daarom kreeg ze die goedkeuring van haar moeder. ‘Ik heb mijn moeder het boek laten lezen vanaf het manuscript klaar was. Ik vond dat heel belangrijk want ik wou haar vertrouwen niet beschadigen. Dus moest er echt iets hebben ingestaan dat ze heel erg vond, zou ik dat er wellicht wel hebben uitgehaald of anders verwoord hebben. Maar gelukkig was ze, en heel mijn familie trouwens, heel positief’, vertelt ze. Ook door het publiek werd haar boek goed ontvangen. ‘Ik kreeg heel veel berichtjes van mensen die hun eigen verhaal of ervaringen deelden en dat was leuk. Er waren ook een aantal minder leuke berichtjes van mensen van het Vlaams Belang of mensen die artikels hadden zien verschijnen, maar over het algemeen heb ik wel het gevoel dat mijn boek vooral geapprecieerd werd.’

Voordat het boek uitkwam was Tanné bang voor de reacties. ‘Ik heb die kant van mezelf eigenlijk twintig jaar verzwegen en om dat dan in een boek neer te schrijven was wel speciaal. Ik voelde me ook enorm kwetsbaar op een of andere manier’, verklaart ze. Ondanks de schrik voor de reacties heeft ze doorgezet. Tanné vond het belangrijk om haar verhaal te vertellen. ‘Ik vond dat ik het wel moest vertellen en een boek lijkt me daar ook een goed medium voor. Ik hoop ook dat er meer over dit thema gesproken gaat worden. Dat is ook nodig volgens mij. Dat zijn misschien confronterende gesprekken en dat is niet altijd leuk. Maar die gesprekken zijn wel belangrijk.’ Bekijk het fragment hieronder.

Digitalisering en sociale media

Technologie blijft evolueren en ook de mensen evolueren mee. Je kan deze tijd niets op tv zeggen of er wordt gereageerd op Twitter, Instagram of Facebook. Ook schrijvers krijgen te maken met de digitalisering. Zo worden er steeds meer e-books gelezen en podcasts beluisterd. Tanné is daar niet bang voor, integendeel zelfs. ‘Dankzij sociale media heb ik veel sneller feedback en veel meer contact met mijn lezers. Ik vind dat belangrijk, daarom zet ik achteraan in mijn boek ook mijn e-mailadres en mijn sociale media. Dan kan je in gesprek gaan met elkaar en dat is heel belangrijk voor mij. Ik denk dat dat vroeger, zonder sociale media, moeilijker was.’ Ze ziet ook dat de digitalisering meer mogelijkheden brengt voor cross-overs. ‘Als je bijvoorbeeld kijkt naar Johan Terryn. Hij schreef tijdens de corona periode het boek ‘Het Uur Blauw: afscheid zonder nabijheid‘. Dat boek gaat over rouwen en daarin ging hij met mensen in gesprek die ook iemand zijn verloren. Hij maakte ook een podcast over die gesprekken. Ik denk dat hij daardoor nog een extra laag heeft kunnen geven aan zijn boek, omdat je ook meer de emotie van die mensen hoort. Dat was volgens mij een hele mooie verzoening tussen een traditioneel boek en de nieuwe trends’, verklaart Tanné.

Bekijk in onderstaande video een verfilmde passage uit het boek.

Tekst: Isa De Boeck & Janis Loret
Interviewfragmenten: Isa De Boeck & Janis Loret
Verfilming: Aaliya Kabore, Emiel Schoepen, Emma Robberechts, Isa De Boeck, Janis Loret & Zoë El Mhaned
Foto: © Steven Cuypers