06/01/2022

‘The king is dead’ – Belgische metalband King Hiss houdt op en brengt fotoboek uit

Spijtig nieuws vanuit onze Belgische metalscene: King Hiss houdt er na tien jaar mee op. De vierkoppige Kortrijkse metalband, die je misschien wel eens op Graspop of De Zwaarste Lijst zag passeren, besliste na twee moeilijke coronajaren om het project in de diepvriezer te leggen. Jason Bernard (drummer) en Dominiek Hoet (bassist) vertellen tijdens een gezellige zoomsessie over het einde van de band en hun toekomstplannen, waar onder meer een fotoboek van de band bij hoort.

Het belangrijkste eerst: waarom stoppen jullie ermee?

Jason: ‘Het einde van King Hiss is volledig corona gerelateerd. In 2019 releaseten we ons album Earthquaker en logischerwijs keken we er naar uit om shows te spelen met deze plaat. Bij wijze van promo kan je in normale omstandigheden op tour gaan, maar daar stak corona een stokje voor. Wanneer je na een intensief proces van schrijven en producen maar zeven shows mag spelen zorgt dat wel voor een grote domper. Toch deden we een inspanning om het album alsnog te promoten. Zo speelden we enkele studiosessies en organiseerden we Hellgium, een online festival, hoewel niets liveshows écht verving voor ons.’

‘De enige oplossing om de band in leven te houden, was nieuwe muziek schrijven voor de periode die na corona kwam. Helaas zag niemand van ons dat zitten. De maanden na de release van een album gebruik je om je creatieve batterij op te laden, niet om meteen weer te gaan schrijven. We waren gewoon op. Uiteindelijk konden we nog uitkijken naar zomer 2021, maar dat was ook een scheet in een fles (lacht). We proberen altijd drie jaar voorop te werken, maar deze situatie was zodanig uitzichtloos dat we er geen zin meer in hadden. King Hiss racet altijd met de gaspedaal tegen de vloer en we wilden de band niet op een sudderend vuurtje zetten. Dus schoot er nog maar een oplossing over: stoppen.’

‘King Hiss racet altijd met de gaspedaal tegen de vloer en we wilden de band niet op een sudderend vuurtje zetten’

 Een afscheid van King Hiss, maar nog geen afscheid van de muziekwereld?

Jason: ‘Nee absoluut niet. Joost (gitarist) is al een nieuw project begonnen, namelijk Dudsekop, en heeft hier al een plaat mee opgenomen. Dominiek (bassist) werkt aan zijn eigen studio, genaamd studio Scampi en producet ook voor andere bands. Jan (zanger) en ik werken wel nog samen en hebben een nieuw bandje uit de grond gestampt, Pablo Honey, zoals het gelijknamige album van Radiohead. Wij zijn dus druk bezig met een setlist samen te stellen. Ikzelf wil ook graag verder gaan met managen. Ik was altijd de manager van King Hiss, dus ik heb er wel wat ervaring mee.’

(Dominiek sluit aan bij de zoomsessie) Wat als corona er dan niet geweest was?

Dominiek: ‘Dan waren we nu rijk! Misschien konden we dan op reis naar Maldegem of zo (lacht). Ik durf te wedden dat we niet gestopt waren. Persoonlijk dacht ik aan een grote, misschien internationale, tour waarmee we ons album konden promoten. We zouden wel grote stappen genomen hebben.’

Internationale tour?

Jason: ‘Er stond niets vast, maar we wilden altijd al meegaan met andere bands die op internationale tour gingen. Dan ben je eigenlijk een soort support of voorprogramma. Het internationale gegeven ontbreekt echt wel op ons palmares, maar dat is in ons geval wel logisch. We hebben nooit een internationaal platenlabel gehad. Ook hebben we allemaal een gezinsleven en een fulltime job naast de band, waardoor grote tours onmogelijk werden. Wij konden niet elk jaar naar de baas stappen en verlof vragen voor al die shows. Maar het was wel onze ambitie en waarschijnlijk zouden we vroeg of laat die kans wel krijgen.’

Dominiek: ‘We hebben die kans ook wel gekregen hè. We zijn in 2017 met He Is Legend meegegaan op Europese tour. Dat was trouwens een goed jaar voor ons, toen speelden we 48 shows. Maar we hebben dus nooit een eigen internationale tour gehad. Dat plan had ik graag uitgewerkt als mevrouw corona niet was langsgekomen.’

Was die Europese tour dan jullie favoriete moment uit je carrière?

Jason: ‘Mijn favoriete momenten zijn niet per se de grote shows. De kleine gigs waar we dicht tegen het publiek stonden, waren eigenlijk minstens even geweldig. Toch is Graspop 2013 mijn favoriet. Het grote publiek blijft natuurlijk wel impressionant. We hadden toen slechts een demo en een EP onder de arm, maar onze carrière is toen echt in een stroomversnelling geraakt.’

Dominiek: ‘Ja Graspop was het moment waarop mensen ons serieus begonnen te nemen. Ze hadden volgens mij zoiets van: ‘wauw die mannen zijn nog maar anderhalf jaar bezig, dat belooft’. Verder heb ik veel favoriete momenten, maar ik denk dagelijks nog aan Pandafest. Daar heb ik mijn twee voortanden op iemands voorhoofd verloren (hilariteit). Die man heeft nog altijd een litteken. Als ik in de spiegel kijk, zie ik ook nog altijd sporen van dat incident. Voor mij tellen de verhalen achter de schermen evenveel mee als de optredens zelf. In Ronse heb ik bijvoorbeeld nog nooit zo slecht gespeeld en toch is die show me bijgebleven, evenveel als Pukkelpop of Graspop, juist omdat we achter de schermen zulke zotte herinneringen hebben gemaakt.’

Herinneringen zoals?

Jason: ‘Alles is daar misgegaan wat mis kon gaan. We speelden slecht, omdat we van voordien allemaal opgefokt rondliepen door een grote ruzie. Vrouwen, ex-lieven… drama ten top.’

Hebben jullie een favoriet lied?

Dominiek: ‘Euh… We hebben er meer dan 40 dus dat is een moeilijke keuze.’

Jason: ‘We hebben zeker favoriete nummers om te spelen, maar dat is voor iedereen anders natuurlijk. Ik hecht belang aan de nummers waar een stukje van mijn ziel in zit. Snakeskin is er wel eentje dat veel voor ons opleverde en is bijvoorbeeld na Graspop goed blijven hangen bij de metalfans.’

(Fotograaf Christophe Brysse komt in beeld, dus aan hem dezelfde vraag)

Christophe: ‘Bij mij groeit dat doorheen de jaren, want er komen er natuurlijk telkens bij. Ik kan dat ook niet zo voelen als dat zij dat voelen, dus ik kan enkel muzikaal oordelen. Dan vind ik Butcher een van de beste nummers.’

Heb je dan ook een favoriete foto die je maakte van de band?

Christophe: ‘Wel dit is even een grote primeur: we gaan een fotoboek maken om het einde van de band te vieren. Daar gaan alle favorieten eigenlijk in staan. Mijn persoonlijke favoriet is er een van Jason en Dominiek die uit zattigheid samen in het drumstel liggen (lacht).’

De foto in kwestie:


© Christophe Brysse

Wat zal dit boek inhouden naast de foto’s?

Jason: ‘We gaan de beelden voor zich laten spreken. Links en rechts willen we wat quotes, anekdotes of weetjes toevoegen, want voor ons zijn de verhalen achter de beelden belangrijk. We hebben zotte momenten meegemaakt en dankzij Christophe liggen die allemaal vast. Het is te zeggen, sinds 2013 dan toch, toen maakte Christophe zijn eerste foto van ons. Dat beeld werd meteen de cover van Snakeskin. We plannen om het boek af te hebben voor onze laatste shows, zodat we alles in één keer kunnen aankondigen, ons afscheid en ons boek. Waarschijnlijk zal dat ongeveer in december 2022 zijn. We nemen onze tijd om het goed in elkaar te steken.’

King Hiss is dus duidelijk een band die alles zelf doet?

Jason: ‘Absoluut. Ik ben de manager van King Hiss. Ik zou het niet uit handen kunnen geven. We hebben alles altijd in samenspraak gedaan, maar ik was de man van het plan, ik stippelde de lijnen uit. Of het de beste tactiek was, weet ik niet, maar we voelden dat we dit zelf konden en achteraf gezien denk ik dat ik het niet zo slecht gedaan heb.’

Dominiek: ‘Niet slecht is een zwaar understatement. Jason heeft dat immens goed gedaan. Hij had altijd een plan klaar en regelde alles in een vingerknip. Echt de kapitein van het schip. Ik ben heel blij dat we het zo gedaan hebben en toch veel bereikt hebben.’

Jason: ‘Ik ben trots dat we kunnen zeggen dat we op ons eigen houtje een naam hebben kunnen maken. Labels zetten natuurlijk in op veel meer fronten, zoals aantal streams en radio-opportuniteiten. Het is niet evident om dat als band zelf te doen. Maar hoe dan ook blijven metalbands in België relatief klein en zijn we niet echt vertegenwoordigd op de radio. Als we dan eens op De Zwaarste Lijst van Studio Brussel terechtkwamen bijvoorbeeld, waren we heel gelukkig.’

Hebben jullie dan alles bereikt wat jullie wilden bereiken?

In koor: ‘Nee!’

Jason: ‘Nee zeker niet. We wilden internationaal groter worden. Als muzikant moet je op het hoogste doel mikken, shoot your shot. Je mag niet met het minste genoegen nemen, maar je mag natuurlijk wel trots zijn.’

Dominiek: ‘Toch hebben we dingen gedaan waar sommige bands slechts van kunnen dromen, dus ik ben heel trots op ons.’

Wat kunnen we nog in dit laatste levensjaar van King Hiss verwachten?

Jason: ‘Er zijn nog enkele uitgestelde shows die we zullen inhalen in België en Nederland. Verder wordt het even afwachten wat corona nog toelaat. We plannen wel een afscheidstour ergens in 2022, dus we hopen op die manier ons laatste jaartje goed te kunnen afsluiten. Gepaard met die afscheidstour zullen we ook ons fotoboek presenteren, waarin onze prachtige momenten vereeuwigd zullen zijn.’

 Tekst: Olivia Stalpaert, eindredactie: Arianna Bianchi
Beeld 1: © King Hiss – Christophe Brysse
Beeld 2: © Christophe Brysse