‘Om de bevolking op peil te houden, moet iedere vrouw 2,1 kinderen baren’, legde onze docent Kritische Media-analyse een paar maanden geleden uit. Dat maakt de druk op vrouwen enorm, maar ik weet stellig dat ik géén kinderen wil. Familieleden zeggen steeds dat ik er later anders over zal denken. Alsof het niet oké is om dat te zeggen. Laat me duidelijk zijn: ik wil geen kinderen en ik zal mijn mening ook niet veranderen.

Is er nog wel een toekomst voor de volgende generaties? Er gebeurt op dit moment zo veel in de wereld, zoals de coronacrisis, klimaatopwarming en de Russen die Oekraïne binnenvallen. Ik wil niet dat mijn kind in deze wereld opgroeit, met steeds weer nieuwe problemen die niet opgelost geraken. Ik maak mij iedere dag zorgen over mijn eigen toekomst. Ik ben trouwens niet de enige die er zo over denkt. Ook deze vrouwen* beslisten om geen kinderen te krijgen uit ecologische overtuigingen zoals de opwarming van de aarde en de overbevolking.

Fysieke lijdensweg

Daarnaast kan ik het me niet inbeelden dat ik verantwoordelijk zou zijn voor een levend wezen, voor alles wat dat wezen ondergaat en alles wat daar bij komt kijken. Soms voel ik dat ik nog niet eens verantwoordelijk genoeg ben voor mezelf. Natuurlijk ben ik nog maar 21 jaar en zal ik nog van alles bijleren. Toch denk ik dat ik die verantwoordelijkheid voor een ander niet zal kunnen dragen.

Naast mijn mentale bezorgdheden zijn er ook nog de fysieke. De zwangerschap en bevalling lijken mij een lijdensweg. Veel vrouwen zeggen dat hun pijn en zorgen van de afgelopen maanden op slag verdwijnen wanneer ze hun kindje na de bevalling zien. Maar mijn vriendin Sharis Walbers (21) denkt daar anders over. Zij is in december 2021 bevallen van een zoontje. Tijdens haar zwangerschap liep ze rugproblemen op, waardoor ze vroegtijdig moest stoppen met werken. Haar bevalling verliep ook niet zoals ze had gehoopt. Ze had veel pijnlijke weeën en heeft nog lang last gehad van bijwerkingen. Sharis wil graag nog een tweede kindje, maar ze zei me al dat ze daar nog even mee wacht.

‘Niemand kan beslissen wat ik met mijn leven en lichaam doe’

Ik wil niemand overtuigen om géén kinderen te krijgen. Dat kies je voor jezelf. Ik wil dat anderen mijn keuze (en die van nog andere vrouwen) in de toekomst wat meer zullen respecteren en dat ik me hiervoor niet steeds meer moet verantwoorden. Niemand anders kan beslissen wat ik met mijn leven en lichaam doe. Alleen ikzelf.

* Dit artikel is in het Frans geschreven

Tekst: Jolien Van der Linden, eindredactie: Jens Roothoofd
Foto: © Jolien Van der Linden