19/12/2022

Van LO-leerkracht tot Olympische Winterspelen: het verhaal van skiester Katrien Aerts

Als kind had je waarschijnlijk wel een droom die je sindsdien probeert na te jagen. Maar wat doe je als het je droom is om op de Olympische Winterspelen te staan? Er vol voor gaan natuurlijk. Na veel opofferingen en weinig thuis zijn slaagde Katrien Aerts erin geslaagd om haar droom te realiseren. 21bis-reporter Robbe Truyts zocht haar op, acht jaar na het einde van haar carrière.
Van LO-leerkracht tot Belgische atleet op de Olympische Winterspelen van Sotsji 2014: dit is het verhaal van skiester Katrien Aerts.

Als kind ging Katrien Aerts jaarlijks skiën met haar ouders. Maar door haar studies en de oudere leeftijd verviel die gewoonte. Nadat ze voor LO-leerkracht had gestudeerd, moest ze verplicht een skistage doen om haar opleiding te voltooien. Daar sloeg de vonk terug over en werd haar passie voor skiën weer aangewakkerd.

Qualitytime in de bergen

Na haar studies besloot Katrien om meteen de bergen in te trekken als skimonitor. Zo was ze altijd in een omgeving waar ze zich thuis voelde en kon ze zich na haar werk amuseren met freestyle skiën. Thuis probeerde ze enkele tricks uit met haar skateboard of inline-skates. Dat Katrien op extreme sporten kickte, bleef ook na haar opleiding nog duidelijk. In haar vrije tijd keek ze naar freestyle skiën en half pipe of deed ze zelfs mee aan enkele wedstrijdjes. Zo had ze meteen haar doel voor ogen: meedoen aan de prestigieuze X Games.

Elke kost die bespaard kon worden, werd bespaard.
Alles deed Katrien eraan om in de winter vol te kunnen trainen en beter te worden.

Het was duidelijk dat het skitalent aanwezig was, net zoals de passie en de motivatie om verder te gaan. Wedstrijd na wedstrijd werd Katrien beter en steeg haar niveau. Haar droom was nog ver weg maar stapje per stapje kwam ze toch dichterbij. Tijdens de zomer woonde ze in een stacaravan zodat ze geen huur moest betalen. Elke kost die bespaard kon worden, werd bespaard. Katrien deed er alles aan om in de winter vol te kunnen trainen en beter te worden.

Katrien Aerts vol aan het trainen in Breckenridge, Colorado. © Katrien Aerts

Van amateur naar semiprofessional

In 2006 nam Katrien Aerts voor het eerst deel aan internationale wedstrijden. In 2008 maakte ze de sprong en deed ze mee aan de prestigieuze US Open. Hier kon ze als amateur bewijzen wat ze waard was. Katrien behaalde meteen een vierde plaats in de Slopestyle en besefte dat haar droom steeds realistischer aan het worden was. Eens ze geproefd had van buitenlandse wedstrijden, had ze haar doel voor ogen. Ze wilde zich kwalificeren voor de X Games, een soort van Olympische Spelen, maar dan voor extreme sporten. Om hieraan te mogen deelnemen zou ze vaak in het buitenland zitten.

Katrien behaalde meteen een vierde plaats in de Slopestyle
en besefte dat haar droom steeds meer realistisch aan het worden was

Vanaf 2008 ging het hard. Aerts focuste zich vol op de X Games in Tignes, Frankrijk. Kwalificaties voor wereldbekers waren nooit een probleem. In de bergen kon ze na haar werk trainen en oefenen op tricks. Door haar talent dat ze had, kon ze op wereldbekers punten verzamelen. Met regelmatige toptiennoteringen stond ze waar ze wilde staan met het oog op de X Games. In 2011 ging Katrien meedoen aan wereldbekerseries om beter te worden voor de X Games. Dit maakte 2011 het belangrijkste jaar van haar carrière.

Dromen worden realiteit

Vlak na de X Games kondigde het Internationaal Olympisch Comité aan dat Half-Pipe skiing een Olympische discipline werd. Katrien zag haar kans en ging vol voor de kwalificatie, maar dat kostte geld. Ze bleef besparen op wat ze kon omdat ze zich sowieso wilde klaarstomen voor de winterspelen. Ze ging van land naar land en leefde in een echte koffercultuur. Van plaats naar plaats en van wereldbeker naar wereldbeker. Ze bezocht heel wat landen en beleefde fantastische reizen met Nieuw-Zeeland als hoogtepunt.

Geen enkele wereldbeker wilde ze missen.
Elke ervaring, wedstrijd en punt kon haar helpen op de Winterspelen

Naar aanloop van de Olympische Spelen in Sotsji 2014 zette Katrien alles op alles. Geen enkele wereldbeker wilde ze missen. Elke ervaring, wedstrijd en punt kon haar helpen op de Winterspelen. Ze was nooit lang op dezelfde plaats en was amper thuis.  Dankzij de opkomst van sociale media kon ze communiceren met het thuisfront. Toch was het reizen zwaar: nooit een vast stekje en elke keer rondreizen. Het was niet altijd even gemakkelijk, maar ze had het er voor over.

Na haar werk ging Katrien meteen de piste op om haar nieuwe tricks te oefenen. © Katrien Aerts

Olympische Winterspelen als hoogtepunt

In 2014 was het dan zover en stonden eindelijk de Olympische Winterspelen in Sotsji op de planning. Sportief gezien waren het niet haar beste spelen, maar het was op zich wel een unieke ervaring. Na het seizoen in 2015 had ze al haar doelen bereikt en besliste ze om een punt achter haar carrière te zetten.

Achteraf gezien is Katrien blij dat ze op haar achttiende heeft doorgezet en dat ze haar droom kon waarmaken. ‘Ook al is de omkadering in België niet ideaal en ook duur. Zet toch door en ga er vol voor als je een doel voor ogen hebt.’

Katrien Aerts eindigde zeventiende bij haar deelname aan de Olympische Winterspelen in Sotsji. © Katrien Aerts

Tekst: Robbe Truyts, eindredactie: Femke De Kerpel
Foto bovenaan: © Katrien Aerts