De Belgische voetbalbond zoekt meer budget om het niveau van onze Belgische arbitrage op te krikken. Op die manier zou er ook meer geld moeten vrijkomen voor een loonsverhoging van onze scheidsrechters. Een loonsverhoging die ze zelf willen, maar die volgens onze 21-bis redacteur, Wout, compleet overbodig is.

De twaalf actieve scheidsrechters in onze hoogste voetbalcompetitie, die het ‘semiprofessionele’ statuut genieten, dreigden zelfs te staken als hun looneisen niet worden ingewilligd. Gelukkig is een staking momenteel niet aan de orde, maar stel dat dat wel zo zou zijn geweest, lag heel het voetbalgebeuren – van supporters tot werknemers – plat. Daarmee zou de Pro League, onze competitie, heel wat inkomsten mislopen.

Fouten

Ikzelf ben altijd opgevoed met de idee dat alles begint bij ‘loon naar werken’. Het werk dat je verricht, wordt in proportie vergoed en dat is normaal. Dat zou bij de scheidsrechters net hetzelfde horen te zijn. Echter gebeurt dit niet. Speeldag na speeldag maken scheidsrechters fouten die te vermijden zijn. Iedereen maakt fouten, dat is menselijk, maar het is de manier waarop dat het niet oké maakt.

Dat is op zich al een teken van weinig vertrouwen

Scheidsrechters in België zijn te trots om toe te geven wanneer ze een fout maakten. Een afzonderlijk orgaan doet dit voor hen. Als ik scheidsrechters in ons land vergelijk met hun Britse collega’s, merk ik dat ze in Engeland wel een bepaalde trots hebben. Wanneer de VAR (Video Assistant Referee, red.) de scheidsrechter op het veld corrigeert, zal in ons land weinig correctie zichtbaar zijn op het veld. In de Engelse hoogste klasse slikt een scheidsrechter even zijn trots in en corrigeert hij zijn fout.

#UnderReview | De vliegende tackle van Hervé Koffi: "Geen rode kaart." ❌🟥 #ANDCHA

Bekijk alle analyses hier: https://t.co/fqCdtHVWSI! 👈 pic.twitter.com/5WLX3n5rsU

— Eleven Belgium (NL) (@ElevenBeNL) August 28, 2023

Daarnaast is er ook onkunde bij onze VAR. Fases die de scheidsrechter in Tubeke – waar de VAR zich bevindt – niet ziet, zorgen weekend na weekend weer voor immens veel frustratie. Ook zijn er de fases die hij niet juist beoordeelt, zoals een misplaatste rode kaart of een verkeerd getrokken buitenspel-lijn. Ik merk dat in België de VAR zijn werk niet goed doet. Dat zorgt er dan voor dat ze na elk weekend de keuzes die de videoscheidsrechter maakte, moeten verantwoorden. Dat is op zich al een teken van weinig vertrouwen.

Mooi extraatje

Ik schets even wat een scheidsrechter op het hoogste niveau in ons land zoal verdient. Een scheidsrechter haalt maandelijks zo’n €2.600 binnen. Ze krijgen ook een premie van €2000 als hoofdscheidsrechter in een match. Als ze dan nog eens een internationale wedstrijd mogen fluiten, voegen ze daar nog eens €2.000 of €3.500, afhankelijk van hun categorie, aan toe. Dit komt boven op het loon van hun ‘gewone’ job, wat naar mijn mening toch voldoende is om comfortabel rond te komen.

Je moet maar lef hebben om dan meer te willen

Je mag ook niet vergeten dat een scheidsrechter dit uiteindelijk vrijwillig doet. Als hij niet langer wil fluiten, kan hij ermee stoppen. Dan is het ook belachelijk om te dreigen met een staking. Stel je eens voor dat jobstudenten, die ook vrijwillig gaan werken, collectief het werk zouden neerleggen. Iedereen zou moord en brand schreeuwen, terwijl het principe hetzelfde is als bij de scheidsrechters.

Zo goed als 95% van de bevolking werkt gemiddeld 38 uur per week om aan een basisinkomen te komen. Een scheidsrechter verdient op 20 uur tijd hetzelfde, maar dan met extra’s bij. Je moet maar lef hebben om dan nog meer te willen, terwijl je je werk niet eens goed doet. Een scheidsrechter mag van mij gerust meer verdienen, gezien alle modder die ze naar hun hoofd gegooid krijgen, maar dan moet het niveau drastisch naar omhoog.

Tekst: Wout Ampe
Foto bovenaan: Omar Ramadan via pexels