Frisse lucht die via mijn sinussen mijn brein bereikt is nodig. Maar het is via een andere manier dan mijn neus dat signalen me bereiken. ‘Per twee, aansluiten’, zaagt een waarschijnlijk overwerkte lagereschoolleerkracht tegen de horde kinderen die ze in bedwang probeert te houden. Ik wurm me voorbij de rumoerige stoet gele hesjes en laat de met auto’s bepakte ring rond de stad achter me.

Leerkracht wil ik allezins niet worden besef ik nu, maar ontstoppingsdienst nog minder. ‘24/24u ter uwe beschikking’, lees ik op hun camion. Dat betekent dus alle dagen van de week de kak van anderen opkuisen, nee dank u. Ik pas. Ik ontwijk de plassen op de stoep die het gevolg zijn van een druilerige voormiddag, op zoek naar een job die me wel zou liggen. Een wit busje staat nonchalant geparkeerd en de achterdeuren hangen open. Kennelijk moet er niets belangrijk in de laadbak zitten? Een man komt met een grote trage pas uit een steegje naast het voertuig. Hij tokkelt met gebogen hoofd en laaghangende schouders op zijn tablet. De koffer mag terug toe en hij brengt het witte busje in beweging. Pakjesbezorger zal hem ook niet worden. Misschien schuilt er wel een werkgelegenheid in de ‘boho-house’ op de hoek van de straat? Wansmakelijke drankjes serveren in een bedenkelijk kitcherig interieur, wie zegt daar nu nee tegen?

De groene omgeving van het park doet me goed. Ik kan de prikkels van de straten achter me laten en word geconfronteerd met mijn pessimisme. Het voorbije kwartier ging ik van de ene zwartgallige gedachte naar de andere. De troep kinderen met hun begeleiders zetten dit proces in actie en sindsdien heb ik er niet tegen gevochten. Mezelf laten meesleuren in die neerwaartse spiraal is makkelijk, maar niets om fier op te zijn. Wat als ik aan het begin van mijn wandeling een leuk tafereel voorgeschoteld kreeg en hierdoor een heel ander mentaal proces had meegemaakt? Ik benijd mezelf dat ik steeds op zoek ging naar een volgende kleinigheid die me niet aanstond. Het park zorgt voor inzicht. Volgende keer kies ik mijn denkproces zelf.

Tekst: Staf Smets
Foto bovenaan: Pixabay via Pexels