De donkere kant van de K-POP-industrie
K-POP is een vorm van popmuziek, meestal gebracht door een groep artiesten bestaande uit, enkel jongens of enkel meisjes. De visuele aspecten zijn heel belangrijk, zowel bij de artiesten zelf als bij hun video’s. Ze zien er altijd heel goed uit met mooie merkkledij, waardoor ze meestal meer vrouwelijke fans hebben dan mannelijke. K-POP is geïnspireerd door Japanse popmuziek, die dan weer haar oorsprong vindt in Anime, wat de karakteristieke grote ogen, wild haar en gekke kleren aan verklaart.
Flora Smit geeft les in de Koreaanse cultuur aan de Universiteit in Leiden. Zij getuigt over K-POP en de donkere kant achter de industrie. Titia De Laat studeert Koreaanse taal en cultuur en is een grote fan van K-POP. Zij kent het verhaal, maar blijft grote fan.
Worden ze heel hun leven opgeleid om een wereldcarrière uit te bouwen?
Flora Smit zegt: ‘Ja, dat is zo. De wereld achter alle glitter en glamour is echt wel triest. Jonge mensen, zo’n dertien jaar oud, worden in de industrie gelokt. Ze tekenen een contract waar ze niet makkelijk meer onderuit komen en hangen dan zeven tot twaalf jaar vast aan dat contract. Het agentschap betaalt alles, daardoor kunnen ze het contract niet zomaar breken. Je moet het zien als een lening die ze op het einde van de rit moeten terugbetalen, maar de bedragen die ze besteden zijn immens hoog. Hoe langer je doorgaat, hoe meer geld het je kost. Bovendien leven de jongeren samen in een huis om een zware training te volgen. Daardoor voelen ze elke dag de prestatiedruk om misschien ooit door te breken.’
Dit bericht bekijken op Instagram
Wat gebeurt er dan als ze niet doorbreken?
‘Dat zijn heel erge situaties, want slechts enkelen breken uiteindelijk door. De rest blijft achter met grote schulden bij het agentschap. Vaak moet de familie bijspringen om dit te kunnen betalen. Er zijn ook bands die doorbreken, maar het na een jaar niet meer redden omdat de concurrentie zo groot is. Het is niets nieuws, maar het gebeurt om perfectie na te streven. Je ontneemt iemand zijn jeugd door jarenlange training in de hoop ooit door te breken’ , zegt Flora Smit.
‘De ergste gevallen die vallen af, dus die verhalen kennen we niet. Sommigen delen hun verhaal wel via YouTube, maar dat is een minderheid. De ergste situaties worden wel aangeklaagd. De situatie verbetert, maar het duurt lang’ , verklaart Titia.
‘Als je veel talent hebt maar niet de mooiste bent , zullen ze je wel de mooiste maken’
Zijn de artiesten er open over?
‘Ze zijn er wel open over, maar we weten nog steeds niet helemaal hoe het zit. Het gaat niet meer om de muziek, maar om de idolen. De relatie die de fans hebben met hun idolen is heel speciaal. Daardoor zijn de artiesten, als een vorm van strategie, heel open over hoe zwaar het is om een K-POP-idool te worden. Want kijk hoe zwaar ze het gehad hebben, maar hoe gelukkig ze nu zijn. Dit zorgt er juist voor dat de fans opkijken naar hun jarenlange training’ , duidt Flora Smit.
Gaan ze effectief onder het mes om er nog mooier uit te zien?
‘Ja, dat is waar. In Korea wordt er anders gekeken naar plastische chirurgie. Het is vergelijkbaar met beugels bij ons. Ze doen vaak kleine ingrepen zoals aan de neus of aan de ogen. Maar in de K-POP is het zo belangrijk dat je er mooi uit ziet, dat je bijna wordt gedwongen jezelf om te bouwen. Als je uiteindelijk niet doorbreekt, heb je wel je eigen gezicht niet meer’ , zegt Flora Smit.
‘De beautystandard in Korea ligt heel hoog. Als je niet mooi genoeg bent, is de kans dat je een baan vindt veel kleiner. De meeste vrouwengroepen kan ik nog steeds niet uit elkaar halen, omdat ze zo op elkaar lijken. De idolen moeten de mooiste zijn. Als je veel talent hebt maar niet de mooiste bent , zullen ze je wel de mooiste maken. Ik vind plastische chirurgie geen probleem, maar vind het wel een probleem wanneer het niet vrijwillig gebeurt, verklaart Titia.
‘Elke fan weet het, maar zet zijn oogkleppen op. Ze vinden het te leuk om er niet meer naar te luisteren’
Gaat het dan nog om de muziek?
‘Ja, maar de idolen staan meer centraal, zij zijn echt het product. Ze doen interviews, fanmeetings en als het kleine groepjes zijn onthouden ze hun fans, waardoor het heel tastbaar lijkt. Fans hebben het idee dat ze hun idool echt kennen en dat maakt het heel persoonlijk. De jongens zijn ook niet zeer mannelijk en dat spreekt onzekere, verlegen meisjes meer aan. Er wordt bijna een ‘cinderellaverhaal’ verteld’, verklaart Flora Smit.
‘Alleen al BTS dagelijks volgen is een tijdrovende taak, omdat ze elke dag content uploaden op sociale media. In één album zit de CD, een boekje met alle lyrics, een boekje met een verhaal over hun jeugd, een stickervel en een fotoboek. Het is dus zeker niet enkel de muziek. Je voelt je als fan heel verbonden met je idool en dat maakt het zo verschillend van de artiesten in Europa of Amerika. Ik kan relativeren dat zij mij niet kennen, maar jammer genoeg zijn er binnen K-POP veel fans die dat niet kunnen. Als er dan iemand een opmerking maakt of hun idool aan het daten is, is dit echt een groot probleem’, zegt Titia.
Kunnen zij dan kritisch kijken naar de donkere kant van K-POP?
Flora Smit zegt: ‘Elke fan weet het, maar zet zijn oogkleppen op. Ze vinden het te leuk om er niet meer naar te luisteren. Ik vergelijk het altijd met de Primark: Je weet dat de kleren onder slechte omstandigheden gemaakt worden, maar het is zo mooi en goedkoop dat je je oogkleppen opzet en ervoor gaat. Dan voel je je even slecht, maar daarna ben je het alweer vergeten.’
‘Ik ken het verhaal achter de industrie en dat is de reden dat ik later in de entertainmentsector wil werken. Ik hoor veel verhalen, maar wil graag alles weten en zelf zien hoe het is. Natuurlijk vind ik het heel erg , maar ik vind de muziek te leuk om er niet meer naar te luisteren’, verduidelijkt Titia.
Denk je dat K-POP aan een opmars bezig is?
‘Door BTS is K-POP populairder geworden. Het is al vrij lang bekend, maar meer als subcultuur. Het speciale wordt nu normaal en daardoor wordt het ook weer minder populair. BTS is Koreaans, maar is heel hard beïnvloed door de Amerikaanse subcultuur’, legt Flora Smit uit.
Titia vertelt: ‘BTS is niet de klassieke K-POP. Ze zingen niet in het Koreaans, maar in het Engels. Dit zorgt natuurlijk wel voor een groter bereik en hierdoor zijn ze ook zo populair denk ik. ‘Tomorrow’ is mijn lievelingslied van BTS.’
Tekst: Louka Van Aelst, foto: © Dazed