Op woensdag 20 oktober vond in Brussel de herdenking van de Witte Mars plaats. Vijfentwintig jaar geleden kwamen 300.000 Belgen op straat om hun woede te uiten over de fouten die justitie en politie maakten bij de zaak-Dutroux. De menigte verzamelde zich om slachtoffers te herdenken en nabestaanden te steunen. Ze hoopten hun kinderen te beschermen tegen dat soort gruwel. In welke mate is de jeugd na Dutroux anders opgevoed?

In De Schaduw van Dutroux, een podcast van NRC en De Standaard, spreken justitiejournalist Gabriella Adèr en correspondent België Anouk van Kampen over “Generatie Dutroux”. ‘Die generatie bestaat volgens ons uit kinderen die opgroeiden tijdens en vlak na de affaire-Dutroux’, licht Adèr toe. ‘Zowel meisjes als jongens waren toen bang, en ouders waren even bezorgd over hun dochters als over hun zonen.’ Voelen studenten vandaag nog diezelfde impact in hun opvoeding?

Maaike Huegaerts (20), studente Journalistiek

‘Mijn ouders brachten mij overal naartoe met de auto. Mijn twee oudere broers daarentegen hebben aardig wat fietsbanden versleten. Zij zijn veel vrijer opgevoed dan ik, want in hun tijd was er nog geen sprake van Dutroux. Ik werd altijd opgepikt aan het station, mijn broers kwamen zelf naar huis. Ik denk dat deze bescherming vooral voortkomt uit de angst die heerste na de zaak, maar misschien heeft dat ook te maken met het feit dat ik een meisje ben.’

Janis Loret (22), student Journalistiek

‘Mijn oudere broers waren geen grote fuifbeesten, waardoor mijn ouders zich op dat vlak geen zorgen hoefden te maken. Ook bij mezelf heb ik niet echt verschil gemerkt in opvoeding. Mijn ouders zijn over het algemeen vrij gerust, maar bij mijn zus waren ze wel meer op hun hoede. Ze wilden bijvoorbeeld vermijden dat ze alleen van een feestje moest terugkeren. Je hoort wel vaker verhalen van meisjes die aangerand worden of erger. Het ligt niet enkel aan de zaak-Dutroux, maar dit was wel een grote wake-upcall voor alle ouders in ons land.’

Iris Zumbrink (22), studente Interieur & Vormgeving

‘Bij ons in Nederland was er destijds ook aandacht voor de zaak. Mijn ouders waarschuwden mij en mijn zusje van jongs af aan om niet met onbekenden mee te gaan. Ik weet niet of het rechtstreeks iets met Dutroux te maken had, maar het zou best kunnen dat het ook bij ons invloed had.’

De zaak heeft duidelijk niet enkel de Belgische bevolking beroerd. Van Kampen en Adèr vertellen in hun podcast dat het ook in Nederland een bewustzijn creëerde. ‘We waren plots allemaal bang voor kinderlokkers, we moesten oppassen als we naar buiten gingen.’

Even bezorgd, andere aanleiding 

Volgens Adèr is het effect van de zaak-Dutroux op de opvoedingsstijl van ouders inmiddels wat afgezwakt. ‘Er zijn sindsdien al andere zaken geweest die ouders bezorgd maken. Een heel goed voorbeeld daarvan is Julie Van Espen. Die gebeurtenis deed veel stof opwaaien en ook voor haar is in 2019 een Stille Mars gehouden. Door deze zaak verdween Dutroux iets meer naar de achtergrond, maar als het gaat over de meest gehate man van België, zal de naam “Marc Dutroux” snel vallen.’

Tekst: Akyna Peeters & Hanne Van Daele, eindredactie: Hanne Bral
Foto: yulchikaa19 via Pixabay