Recensie – ‘Easy On Me’ van Adele: de tune voor een huilbui waar iedereen nood aan had
De wereld heeft lang gewacht op de nieuwe single ‘Easy on me’ van Adele. Ik durf zelfs zeggen dat iedereen er reikhalzend naar uit keek. Want als er één ding is dat Adele kan, dan is het wel met enkele noten de grootste bullebak aan het snotteren krijgen. En om eerlijk toe te geven, na de afgelopen jaren heeft iedereen wel eens nood aan de stevige emotionele rollercoaster die enkel Adele ons kan bieden.
De single ‘easy on me’ zal onderdeel zijn van Adele’s nieuwe plaat ‘30’ die na zes jaar haar vorige album ‘25’ opvolgt. De single geeft een inkijk op wat de afgelopen zes jaar bij Adele teweegbrachten. Ook al wordt het niet excpliciet vermeld, het is vrij duidelijk dat de tekst over haar scheiding met haar ex-man Simon Konecki gaat en wat dit bij haar teweeg heeft gebracht. Adele vermeldde ook al eerder dat ze doormiddel van dit komende album haar zoon wil uitleggen waarom ze juist de beslissing maakte om te scheiden van haar man.
‘Easy on me’ is honderd procent Adele en voelt als een soort warme thuiskomst na een hoop driftige jaren. Het lied zelf wordt enkel gedragen door piano en de stem van Adele. Iedere emotiefreakijkt hierdoor al snakkend uit naar de rest van het album dat op 19 november gereleased wordt. Wanneer je de klanken van het lied hoort wordt je meteen meegesleept in de wonderlijke wervelwind van wat Adele’s muziek telkens weer naar voor brengt. Melancholie, hartspijn, verdriet en toch telkens een tikkeltje hoop. De single herinnert me eraan wat de sterktes van Adele zijn: het schrijven van elegante muziek die perfect in elkaar valt en niet bezwijkt onder de trends van het moment.
Adele koos ervoor om de videoclip op dezelfde locatie als de clip van ‘Hello’ op te nemen en ook samen te werken met dezelfde regisseur. Je merkt meteen wat de toon van het album en de single zullen zijn door naar de beelden te kijken. Adele is te zien in zwart-wit, in een oud verlaten huis. Haar koffers gepakt en klaar om te vertrekken. Met een volgeladen kar en partituren die de ruit doorvliegen rijdt ze weg uit haar oude leven, op zoek naar welverdiende vrijheid. Door het verleden los te laten geeft ze letterlijk terug kleur aan haar bestaan. De kleurtonen van de video veranderen dan ook van grauw zwart-wit naar een warmer kleurenpalet. Dit creëert een gevoel van thuiskomen, een emotie die deze nieuwe plaat ook zeker en vast naar boven brengt.
Tekst: Fee Dubois, eindredactie: Jolien Pollet
Foto: Abhijith Venugopal via Unsplash